มีใครเคยแอบชอบคนที่ไม่เคยรู้จักบ้างไหมครับ ??

        ตอนนี้ผมกำลังแอบชอบผู้หญิงอยู่คนนึงครับ ผมเจอเธอบนรถเมล์มา 3 เดือนแล้วแต่ยังไม่ได้คุยกันเลย ผมเจอเธอครั้งแรกก็บนรถเมล์นี่แหล่ะครับ วันนั้นคนบนรถเมล์เยอะมาก แล้วพอคนแก่ขึ้นมาเธอก็ลุกให้นั่ง พอเด็กน้อยขึ้นมาเธอก็ลุกให้นั่งอีก ผมก็แอบมองเธอมาตลอดว่าเธอจะลุกให้คนแก่ และเด็กทุกคนเลยหรือเปล่า แล้วเธอก็ลุกให้ทุกคนจริงๆครับ (แต่ไม่ค่อยบ่อยเท่าไรหรอก เพราะรถเมล์สายนี้คนไม่ค่อยเยอะเท่าไร ส่วนมากก็จะไม่ค่อยเต็มคันเท่าไร) หลังจากที่ได้เห็นว่าเธอมีน้ำใจผมก็เริ่มแอบมองเธอมาตลอดจนมารู้ตัวอีกที ผมก็ชะเง้อมองหาเธอบนรถเมล์ทุกวันแล้วครับ มีอยู่วันนึงผมก็เริ่มงงกับตัวเองว่าจะมองหาเธอไปทำไม แต่แล้วผมก็รู้ว่าผมมองหาเธอทำไม เพราะผมชอบเธอไงครับ วันไหนที่ผมไม่เจอเธอผมจะรู้สึกเป็นห่วงเธอว่าเธอจะไปสายหรือเปล่า กำลังโดนเจ้านายด่าหรือเปล่า      บลาๆๆๆๆ ...

        เธอเป็นนักศึกษาฝึกงานครับ (ผมคิดแบบนั้นนะ เพราะผมเห็นเธอห้อยป้ายเหมือนป้ายพนักงาน สายคล้องคอสีดำ แต่ไม่เคยเห็นชื่อบริษัท หรือชื่อเธอเลย เพราะป้ายมันหมุนคว่ำหน้าตลอด ) เธอน่ารัก ผมยาวตรง แต่งตัวเรียบร้อยไม่ฉูดฉาด เสื้อนศ.หลวมๆ ไม่ฟิตกระดุมแตก  กระโปรงพลีสยาว รองเท้าผ้าใบสีขาว สะพายกระเป๋าผ้าสีขาว เธออาจจะไม่ได้ดูดีสะดุดตาใคร แต่ลุกส์นี้มันสะดุดตาผมครับ ผมแอบชะเง้อมองหาเธอตลอด แต่เธอคงจะไม่ได้สังเกต เพราะผมก็แค่ผู้ชายธรรมดา ไม่ได้สะดุดตาเลย ผมเป็นพนักงานบริษัทธรรมดาคนหนึ่ง หน้าตาก็ธรรมดา สภาพการแต่งตัวก็ธรรมด้า ธรรมดา...... ทุกครั้งที่เจอกันเธอจะใส่หูฟังตลอด เรียกได้ว่าหูนี่ไม่เคยว่างเลยครับ และก็นานๆ ทีจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากด ส่วนมากเธอจะฟังเพลง และมองไปนอกหน้าต่างซะมากกว่า เธอเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างหน้าตึงครับ เธอไม่ค่อยยิ้มเลย น้อยครั้งมากที่ผมจะเห็นเธอยิ้มที นอกจากวันไหนที่เธอขึ้นรถมากับกลุ่มเพื่อผู้หญิงของเธอครับ เธอจะยิ้ม และหัวเราะไม่หยุดเลย เหมือนกับคนละคนที่ผมเคยเห็นอยู่ทุกวัน ผมว่าเวลาเธอยิ้มก็น่ารักดีนะครับ น่ารักกว่าตอนหน้าตึงอีก ลืมบอกไปเธอจัดฟันด้วยครับ แต่เพราะเธอไม่ค่อยยิ้มผมเลยไม่ค่อยได้เห็นเหล็กของเธอเลย

        ผมชอบเดินไปนั่งข้างๆ เธอ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่ค่อยสนใจอะไรผมเลย เอาแต่มองไปนอกหน้าต่าง บางครั้งเธอก็จะหันมามองแบบงงๆ ครับ เพราะว่าที่นั่งว่างทั้งรถแต่ผมก็เลือกที่จะเดินไปนั่งข้างๆ เธอครับ เพราะผมแค่อยากนั่งข้างๆ เธอ ซึ่งดูเหมือนจะมีแค่ผมที่แอบมองเธอข้างเดียวครับ เพราะเธอไม่เคยแม่แต่จะมองหน้าผมเลยสักครั้ง แต่มีอยู่ครั้งนึงครับที่เธอเริ่มคุยกับผมก่อน เธอบอกกับผมว่า “ขอทางลงหน่อยค่ะ” เพราะผมนั่งเพลินจนหลับไป ผมทำให้เธอเกือบนั่งรถเลยป้ายตั้งแต่วันนั้นเธอคงจะจำหน้าผมได้ดี 55555

        นี่ก็ผ่านมาตั้ง 3 เดือนแล้วผมยังไม่รู้จักชื่อเธอเลย อยากจะขอเฟส หรือไลน์ก็กลัวเธอจะกลัว หรือไม่ถ้าเธอแรงหน่อยก็อาจจะด่าจนผมไม่กล้าขึ้นรถคันเดียวกับเธออีกเลย วันนี้ผมเลยอยากมาปรึกษา ท่านผู้เชียวชาญในพันทิพทุกท่านครับว่าผมควรจะทำอย่างไรดี ผมอยากจะลองคุยกับเธอครับ แต่ใจนี่มันไม่กล้าเลย