เวลา 7:56 น.
วันนี้ 26 กรกฎาคม 2560
บนรถเมล์สาย 8 ผมสะกิดให้คุณหมอผู้หญิงคนนึง
มานั่งเก้าอี้ที่กำลังว่างอยู่ 
.
เธอขึ้นจากป้ายหน้า รพ.รามา
เธอใส่เสื้อกาวน์สีขาวกระดุมติดกัน
ตรงหน้าอกขวามีโลโก้สีเขียวอ่อน
ส่วนอกซ้ายติดบัตรสีเหลืองเขียนอะไรก็ไม่รู้
.
เธอน่ารัก รูปร่างเล็ก มัดผม ผิวขาว
เธอมากับเพื่อนสาว ที่เป็นหมอเหมือนกัน
เพื่อนเธอรูปร่างใหญ่กว่า ผิวคล้ำ ปล่อยผม
( ขอโทษ ผมไม่ได้ล่วงเกิน )
.
เธอนั่ง ผมยืนข้างๆเธอ
รถวิ่งไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ
แต่ผมอยากให้รถติด
.
ผมตัดสินใจหยิบโทรศัพท์
เพื่อเขียนบอกอะไรเธอ
.
พอหยิบมือถือปุ๊บ เธอก็ลุก !!!
เเละหันมายิ้มขอบคุณผม 
.
เธอกับเพื่อนลงป้ายหน้า รพ.พระมงกุฎ
ผมทำได้เเต่มองตามให้นานที่สุด
บนฟุตบาทเธอเดินยิ้มกับเพื่อน
บนรถผมยิ้มคนเดียว
.
ยิ้มเเบบแห้งนิดๆ
เพราะผมยังไม่ได้บอกอะไรเธอบางอย่าง...
.
อยากให้เธอได้อ่าน...
ผมอยากเจอเธออีกครั้ง 
.
หรือไม่ก็ให้เพื่อนเธอคนนั้นได้อ่าน
หรือเป็นใครก็ได้ที่รู้จักเธอ
.
ช่วยผมด้วยครับ
ขอบคุณครับ 
ตามหาคุณหมอผู้หญิง ที่ผมสะกิดให้นั่งบนรถเมล์สาย 8
วันนี้ 26 กรกฎาคม 2560
บนรถเมล์สาย 8 ผมสะกิดให้คุณหมอผู้หญิงคนนึง
มานั่งเก้าอี้ที่กำลังว่างอยู่ 
.
เธอขึ้นจากป้ายหน้า รพ.รามา
เธอใส่เสื้อกาวน์สีขาวกระดุมติดกัน
ตรงหน้าอกขวามีโลโก้สีเขียวอ่อน
ส่วนอกซ้ายติดบัตรสีเหลืองเขียนอะไรก็ไม่รู้
.
เธอน่ารัก รูปร่างเล็ก มัดผม ผิวขาว
เธอมากับเพื่อนสาว ที่เป็นหมอเหมือนกัน
เพื่อนเธอรูปร่างใหญ่กว่า ผิวคล้ำ ปล่อยผม
( ขอโทษ ผมไม่ได้ล่วงเกิน )
.
เธอนั่ง ผมยืนข้างๆเธอ
รถวิ่งไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ
แต่ผมอยากให้รถติด
.
ผมตัดสินใจหยิบโทรศัพท์
เพื่อเขียนบอกอะไรเธอ
.
พอหยิบมือถือปุ๊บ เธอก็ลุก !!!
เเละหันมายิ้มขอบคุณผม 
.
เธอกับเพื่อนลงป้ายหน้า รพ.พระมงกุฎ
ผมทำได้เเต่มองตามให้นานที่สุด
บนฟุตบาทเธอเดินยิ้มกับเพื่อน
บนรถผมยิ้มคนเดียว
.
ยิ้มเเบบแห้งนิดๆ
เพราะผมยังไม่ได้บอกอะไรเธอบางอย่าง...
.
อยากให้เธอได้อ่าน...
ผมอยากเจอเธออีกครั้ง 
.
หรือไม่ก็ให้เพื่อนเธอคนนั้นได้อ่าน
หรือเป็นใครก็ได้ที่รู้จักเธอ
.
ช่วยผมด้วยครับ
ขอบคุณครับ