****เราขอใช้พื้นที่ตรงนี้เพื่อแชร์ประสบการณ์ที่เราเจอ หรือว่าแชร์ความทุกข์ที่เรามีหน่อยนะคะ**
   เราชื่อ เจน ขึ้นปี1แล้วคะ  เมื่อครั้งที่เราอยู่ ม.6 เราได้รู้จักเพื่อนคนนึง ชื่อว่าเอส  สำหรับเราเอสเป็นคนที่น่ารักคนหนึ่ง
**เอสเป็นคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่ และความเป็นเด็กอยู่ในตัว มีความน่ารักมาก คอยพูดให้เราสบายใจ เวลามีปัญหาเอสก็คอยเป็นคนที่รับฟังเราเสมอ  เราคุยกันได้ทุกๆเรื่อง**
         เปิดเทอมม.6 ประมาณ 2เดือนเราได้เริ่มคุยกับเอสคะ  คุยกันทุกวันนะคะ แต่ตอนนั้นความรู้สึกเราก็เป็นแค่เพื่อนธรรมดาๆ เพราะเอสก็แอบชอบเพื่อนเราอยู่   จนวันนึงเอสบอกเราว่า "ตัดใจจากเพื่อนเราได้แล้วนะ" ประกอบกับเรามีปัญหาชีวิตเข้ามาพอดี  เอสคอยอยู่เป็นเพื่อนเรา ให้กำลังใจเรา มีคำพูดเตือนสติเรา ทำให้เราก้าวผ่านจุดนี้มาได้ถึงแม้จะผ่านมาทางหน้าจอ และเราสนิทกันมากขึ้น คุยกันทุกวันและทั้งวัน555   เราคุยกันเยอะมาก ตื่นเช้ามาใครตื่นก่อนก็ทักมาก่อน บางครั้งในเวลาเรียน บางครูไม่มา วิชาที่แอบคุยกันได้(แลดูเป็นเด็กไม่ดีเลยเนอะ55 ) หรือเป็นคาบว่าง เวลาพัก เขาจะทักมาคุยตลอด หลังเลิกเรียนวิชาสุดท้าย เอสจะทักมาถามเราว่า "กลับบ้านรึยัง" "กลับบ้านตอนไหนหรอ" "กลับบ้านดีๆนะ" "เอสถึงบ้านเอสทักไปหานะ" ที่สำคัญเอสจะบอกเราเสมอว่าเอสจะกลับบ้านตอนไหน พอถึงเวลาเอสจะบอกเราอีกครั้งว่าจะกลับแล้วนะ *เวลาเราจะกลับบ้าน เรามองไปที่เอส เรามองสายตาคู่นั้น จนในบางครั้งเราเกิดคำถามว่าเอสคิดอะไรกับเราไหม* เมื่อกลับมาถึงบ้านเอสจะทักเรามาทุกวัน แล้วเราก็คุยกันจนถึงเวลานอน <.เราาก็ไม่รู้ว่าเราคุยกับเอสเยอะมาก ไม่รู้ว่าสรรหาเรื่องอะไรมาคุย.>  บางครั้งเวลาเปลี่ยนคาบเรียน เราช่วยครูเก็บของแล้วเดินไปเรียนช้า หรือเวลาที่เราเดินไปเรียนคนเดียว เอสจะคอยแอบรออยู่ข้างนอกแบบไกลๆ หันมาดูเราเรื่อยๆ พอเห็นเราเดินออกมาจากห้องแล้วเขาก็ค่อยๆเดินไป เราจะคอยช่วยกันเสมอคะ เราคอยช่วยงานเอส เพราะเอสไม่ค่อยชอบจะทำงานเท่าไหร่ เราต้องคอยเตือน  เอสก็จะช่วยเราหาข้อมูลงานต่างๆ ถ้าเป็นงานผู้หญิงๆหน่อยเราจะช่วยทำ จนถึงเวลาสอบเราจะมาติวหนังสือให้กัน วันไหนมีกิจกรรมที่โรงเรียนหรือเราต้องไปโรงเรียนแต่เช้า เอสจะคอยโทรมาปลุกเรา หรือเวลาที่เอสทักเรานานเกิน15นาที เอสรู้ว่าเราคงยังไม่ตื่น เอสก็จะโทรมาปลุกเรา    **เวลาที่เอสจะไปไหน ทำอะไรยังไง ไปกี่โมงกลับประมาณกี่โมงเขาจะบอกก่อนประมาณ1วัน รายงานแบบละเอียด แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆล้างจาน กินข้าว ฯลฯ ก่อนที่จะไปทำเขาจะบอกเราเสมอ .>> เราก็สงสัยว่าทำไมเขาต้องคอยบอกเราด้วย เวลาอาบน้ำเราจะอายเวลาเดียวกัน นอนก็จะนอนพร้อมกัน ใครทำธุระยังไม่เสร็จก็จะรอนอนพร้อมกัน-- วันนึงเราทำงานดึกมาก เราให้เอสไปนอน เอสไม่ยอมไป อยู่เป็นเพื่อนเราจนงานเราเสร็จประมาณตี2  เราตกใจมาก เอสอยู่เป็นเพื่อนเรา จนถึงตอนเช้าเอสก็โทรมาปลุกเราอีก (หลังจากนี้เราก็เริ่มรอกันมาเรื่อยๆ)  บางครั้งเวลาคุยเล่นกัน เขาจะพูดคำน่ารักๆ "ตะเองทำไรอยู่" "ตะเองกินข้าวรึยัง" "กลับมาแล้วคร๊าบบ " "คิดถึงนะ" "นอนห่มผ้าด้วยนะ" "เอสไปทำ....ก่อนนะ"  จะทำอะไรก็บอกอย่างละเอียด เราคุยกันแบบนี้ทุกวัน วันนึง เราได้ถามเอสว่า "ทำไมต้องมาบอกเราด้วย" เอสตอบเราว่า "ไม่บอกได้ไง ต้องรายงานจิ เดี๋ยวเจนงอนเรา"  เวลาเอสอยู่ต่อหน้าเรา หรือต่อหน้าเพื่อนคนอื่นๆ เอสจะนิ่งมาก มีแต่สายตา กับใบหน้ากวนๆที่ชอบทำมาให้เรา  เราได้แต่กลั้นยิ้มหรือไม่ก็ทำหน้าแบบที่เอสทำตอบไป

*เดี๋ยวมาเล่าต่อนะคะ*