อยากระบายและถามความเห็นนะค่ะ
เป็นทุกข์ใจกะเรื่องสามี แต่ทุกข์เพราะเป็นห่วงหวังดีนะคะ
ไม่รู้ว่าท่านอื่นๆ จะคิดเห็นเหมือนกันไหม

เรื่องมีอยู่ว่าสามีกะเราทำงานที่เดียวกันค่ะ
แต่คนละหน่วย

แฟนเราเป็นลูกน้องในหน่วยงาน เวลาหัวหน้ามีอะไรก็จะใช้แต่เขาใช้แบบเบ้อ่ะค่ะ พวกแบกหามใช้ไปหยิบของ
คือนึกอะไรไม่ออกหรือมีอะไรก็นึกถึงสามีคนเดียวเลยที่จะเรียกใช้ แต่สามีก็ไม่ค่อยมีปากใช้ง่าย ใช้ปุ๊บวิ่งไปทำปั๊บ (ขี้ข้าเลย)
แต่พองานสบาย นั่งโต๊ะเขียนหนังสือใช้คนอื่นซะงั้น
ไม่รู้ว่าอยู่ที่การวางตัวด้วยหรือเปล่า เพราะลูกน้องอายุเท่ากันหมดเลย แต่สามีโดนเป็นลูกไล่ในหน่วยงาน
คนอื่นๆ ก็จะใช้เขา ไม่ได้เกรงอะไรเขา

พอเห็นหรือรับรู้ แล้วก็อดโกรธแค้นไม่ได้ คือเห็นบ่อยๆมาก ได้แต่คิดให้เวรกรรมไปตกกะครอบครัวเขาหรือลูกเขาแล้วกันนะ

ถ้าใครเจอจะเข้าใจความรู้สึกนี้ดี