เรื่องของการทำงานแน่นอนว่ามีปัญหากันทุกฝ่ายผมเข้าใจ
แต่การกระทำของนายจ้างที่มันดู ออกจะแปลกๆแนวๆว่าเข้าข้างอีกฝ่ายอย่างเห็นได้ชัดๆ
(ไม่รู้ว่า มโนไปเองหรือเปล่าแต่ความคิดผม ผมว่าเข้าข้างกันแน่ๆ)

มันมีหลายเรื่องหลายประเด็นมากมายที่แสดงตนให้เห็นเด่นชัดเลยว่า
เราไม่ใช่ลูกน้องคนพิเศษ ขอไม่อ้างอิงเกี่ยวกับการทำงานหรือลักษณะงานนะครับ

มาเข้าเรื่องตรงนายจ้างคนเนี้ยเค้ามีลูกน้องที่ติดก้นต๊อกๆทุกครั้งที่นายจ้างมา
เรื่องที่ออกจะเคืองๆเล็กน้อยสำหรับผมแต่ผมไม่คิดมาก คิดแค่ว่าเรามาทำงาน
ก็คือลูกน้องคนเนี้ยจะเข้างานสายประจำ งานเข้า 8 โมงเช้า มาโน่นแน่ะ 10 โมงกว่า
แล้วการทำงานทำต้องช่วยกันทำนะครับ มันมีเป้าหมาย ทำไม่ได้เป้าผมโดนหักเงิน แต่คนนั้นไม่โดนหัก
ทำไมผมถึงรู้เมียของเค้าไง เที่ยวไปโอ่อวดว่าผัวเค้าทำงานดี ขยัน (อันนั้นก็แล้วแต่ความคิดคนครับ)
บอกหมดอ่ะว่าได้เงินเท่าไหร่ค่าเป้าเท่าไหร่ พูดเสียงดังไม่รู้จะให้ใครได้ยินบ้าง

แล้วที่เค้าเข้าสายมันมีเวลาตอกบัตรก็ไม่เคยตอกเลยเอาไปให้หัวหน้าเซ็นให้
บอกว่าลืมไม่งั้นก็ให้เมียตอกให้(เมียเป็นแม่บ้านต้องมาเข้าก่อนเสมอ) เข้ามาก็ไม่ทำงาน
นั่งคุยนั่งโม้ เงินก็ไม่โดนหักมาสาย ไม่เคยโดนหักค่าเป้า ลาป่วย ลากิจ ลาโน่นนี่สารพัด เกินกำหนด แต่ไม่เคยโดนหัก
อันนี้ไม่รู้ว่าจริงหรือเปล่าฟังๆเค้ามาอีกที แล้วที่ทำให้ผมเซงมากก็คือ ผมเป็นคู่บัดดี้กับคนเนี้ย!
โอ้ยปวดกระบาล เหนื่อยแทบตาย ข้าวไม่ค่อยกินต้องรีบ คุยยังไม่ได้คุยสักคำ
เกินอาการป่วยขึ้นมากระทันหันอีก โทรมาหาหัวหน้าว่าของเข้าสาย จาก 8 โมง ของเข้า 10 โมง
หัวหน้าก็ดีอยู่นะให้ผมลาเลย แต่ผมไม่ลาเพราะมันเสียตัง ทำงานยังไม่ครบปี

สุดท้ายครับผมเข้า 10 โมง หัวหน้าเซ็นให้แล้วเขียนกำกับว่า ขอเข้าสายเพราะป่วยกระทันหัน
ผมไม่รู้ว่าหัวหน้าเขียนผิดหรือไม่เข้าใจอะไร นายจ้างบอกว่าไม่มีใบรับรองแพทย์ให้ขาด - -
แล้วการทำงานตรงเนี้ยมันต้องรับผิดชอบเงินๆทองๆ นายจ้างจับได้หลายครั้งหลายคราว่า ลูกน้องสุดโปรดโกงเงิน
ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตามผมไม่รู้ล่ะ แต่ละครั้งที่ยักยอกไปก็หลักพัน แต่ยังให้อภัยเพราะ
นายนจ้างบอกว่า การให้อภัยคือทานที่ยิ่งใหญ่ ทำผิดแล้วรับผิดไม่สมควรได้รับโทษ

คำพูดซึ้งมากครับ ไม่รู้เค้าไปทำท่าไหนให้นายจ้างพูดแบบนี้ได้ แต่ที่ทำให้ผมเห็นในการเข้าข้าง
อีกอย่างก็คือ วันหนึ่งที่ผมทำหน้าที่ของผมอยู่ดีๆ เงินที่ผมรับผิดชอบมันติดเข้าไปในซอกสมุด
ซึ่งผมผิดเองที่ไม่ค้นให้ดีผมยอมรับ เป็นเงินจำนวน 50 บาทที่อยู่ในซอกสมุด ทีนี้เงินมันขาด 50 บาท
นายจ้างรู้เข้าด่าผมเป็นวักเป็นเวร ว่าไม่มีความรับผิดชอบ ไม่ตั้งใจทำงาน ไม่มีความซื้อสัตย์(หากว่าผมเอาไป)
แล้วก็หักเงินผม 3 เท่าจากที่ทำหายเป็นการลงโทษ ทีหลังจะได้ไม่ทำอีก ผมก็จากลงกล่องไป 150 บาท
สุดท้ายหัวหน้ามาเห็นในซอกสมุดก็เลยเอามาให้ผม แต่ผมก็ไม่ได้ไปแก้อะไรนายจ้างหรอก ช่างมัน

และก็มีครั้งที่ลูกน้องคนนั้นลาไปต่างจังหัวดบอกจะมาสายหน่อย ครับสายหน่อยจริงๆ
ปกติเข้างาน 8 โมง เค้าก็มาสะ 10 โมงกว่าแล้ว กลับมาจากต่างจังหวัดบอกสายหน่อย เกือบบ่ายสองครับ
เลิกงาน 5 โมง ได้เงินเต็มจำนวน เช้ดดดดด....มั้ยล่ะคุณ ทำงานเอาเปรียบไม่ว่าหรอกครับ
แต่เจอเจ้านายแบบนี้ด้วยเซ็งมากเลยครับ รอเงินออกเต็มจำนวนออกดีกว่า เฮ้อ...

ยังมีอีกหลายเรื่องนะแต่บ่นแค่นี้พอล่ะ