สวัสดีเพื่อนๆทุกคน เรามีปัญหาจะมาปรึกษาค่ะ เรามีลูกสาว 1 คน และหลานสาว 1 คน
เรื่องนี้เกิดขึ้น เมื่อเรานั่งคุยกับหลานค่ะ เราบอกว่า หนูเป็นพี่สาวของน้อง หนูต้องรักน้องนะคะ
แล้วน้องเองก็ต้องรักหนูด้วย เราต้องดูแลกันนะ หลานเราตอบมาว่าหนูก็ยังมีน้องของหนูที่ไม่ใช่ลูกของเรา
น้องที่อยู่ในท้องแม่ของเขา ซึ่งอันนี้หลานเราแกจินตนาการเองค่ะ แม่แกไม่ได้มีน้อง แล้วพูดว่าถ้าไม่มีลูกของเราก็ดีสิ
ไม่อยากให้ลูกของเราอยู่เลย เราได้ยินแบบนี้ก็อึ้งอ่ะ ถามเขาว่าทำไมหรอ? ทำไมหนูถึงไม่อยากให้น้องอยู่?
เราถามนิ่งดีๆนะคะ ไม่ได้ทำหน้าโกรธ หลานเราแกก็ทำหน้าแบบอุ๊ยโทดที หนูพูดผิด เราแปลกใจมากเลยนะคะ
ว่าทำไมเด็ก4ขวบถึงพูดออกมาแบบนี้ แล้วพูดกับน้องตัวเองแบบนี้ เรารักหลานเรามาก
เมื่อก่อนยังไม่มีลูกเราก็ดูแลแกมาตลอด พอมีลูกเราก็ยังเหมือนเดิม แถมยังดูแลมากขึ้นกว่าเดิมอีกเพราะว่าครอบครัวแกมีปัญหา
พ่อแม่แยกกันอยู่ แกเป็นเด็กติดพ่อ พอพ่อห่างแยกกับแม่ไปอยู่ที่อื่นแกคงเหงา เรากับแฟนที่เป็นอาของแก แกก็ติดนะ
เราดูแลมาตลอด ไปไหนพาไปด้วยเสมอ แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น เราไม่เคยทำให้เขาน้อยใจเลย
บางครั้งเราสังเกตพฤติกรรม อย่างเช่น หลานเราเห็นว่าหมอนข้างตั้งทับขาลูกเราอยู่แกก็เห็นนะแต่เอาตัวเองไปนอนทับหมอนนั่นอีก
เราไม่ได้ดุแกนะ เราทำไม่รู้เรื่องแต่สังเกตอยู่ แกก็ถามเราว่าหมอนทับขาน้องหรือเปล่า เราบอก ใช่ แล้วทำไมหนูถึงไปนอนทับล่ะค่ะ
แกทำหน้าเหวอลุกขึ้นจากหมอน บางครั้งเล่นกับน้องมากอดน้องแล้วตีหลังแรงๆ ลูกเราอายุแค่ 7 เดือนค่ะ เอาของหนักมาเล่นกับน้อง
พอเราห้ามบอกว่าไม่เอาของหนักๆถือไว้บนหน้าน้องนะคะ ถ้ามันหล่นใส่หน้า น้องจะเจ็บ แกก็มึนแล้วถืออยู่แบบนั้น
บอกไม่เล่นกับน้องแรงๆนะคะ ก็เอารถของเล่นไปไถบนหน้าน้อง เราพยายามไม่คิดมาก คิดว่าแกคือเด็กซนคนนึง
แต่ก็อดห่วงลูกไม่ได้ หลานก็ห่วงเหมือนกัน กลัวเขาจะไม่อบอุ่น
เรากังวลไม่อยากให้แกรู้สึกไม่ดีกับลูกของเรา เพราะทั้งสองคนเป็นพี่น้องต้องดูแลกันและกันในอนาคต
เราคิดมากไปไหม มันจะเป็นปัญหาหรือเปล่า? ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
ปัญหาระหว่างพี่น้อง ทำยังไงดี?
เรื่องนี้เกิดขึ้น เมื่อเรานั่งคุยกับหลานค่ะ เราบอกว่า หนูเป็นพี่สาวของน้อง หนูต้องรักน้องนะคะ
แล้วน้องเองก็ต้องรักหนูด้วย เราต้องดูแลกันนะ หลานเราตอบมาว่าหนูก็ยังมีน้องของหนูที่ไม่ใช่ลูกของเรา
น้องที่อยู่ในท้องแม่ของเขา ซึ่งอันนี้หลานเราแกจินตนาการเองค่ะ แม่แกไม่ได้มีน้อง แล้วพูดว่าถ้าไม่มีลูกของเราก็ดีสิ
ไม่อยากให้ลูกของเราอยู่เลย เราได้ยินแบบนี้ก็อึ้งอ่ะ ถามเขาว่าทำไมหรอ? ทำไมหนูถึงไม่อยากให้น้องอยู่?
เราถามนิ่งดีๆนะคะ ไม่ได้ทำหน้าโกรธ หลานเราแกก็ทำหน้าแบบอุ๊ยโทดที หนูพูดผิด เราแปลกใจมากเลยนะคะ
ว่าทำไมเด็ก4ขวบถึงพูดออกมาแบบนี้ แล้วพูดกับน้องตัวเองแบบนี้ เรารักหลานเรามาก
เมื่อก่อนยังไม่มีลูกเราก็ดูแลแกมาตลอด พอมีลูกเราก็ยังเหมือนเดิม แถมยังดูแลมากขึ้นกว่าเดิมอีกเพราะว่าครอบครัวแกมีปัญหา
พ่อแม่แยกกันอยู่ แกเป็นเด็กติดพ่อ พอพ่อห่างแยกกับแม่ไปอยู่ที่อื่นแกคงเหงา เรากับแฟนที่เป็นอาของแก แกก็ติดนะ
เราดูแลมาตลอด ไปไหนพาไปด้วยเสมอ แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น เราไม่เคยทำให้เขาน้อยใจเลย
บางครั้งเราสังเกตพฤติกรรม อย่างเช่น หลานเราเห็นว่าหมอนข้างตั้งทับขาลูกเราอยู่แกก็เห็นนะแต่เอาตัวเองไปนอนทับหมอนนั่นอีก
เราไม่ได้ดุแกนะ เราทำไม่รู้เรื่องแต่สังเกตอยู่ แกก็ถามเราว่าหมอนทับขาน้องหรือเปล่า เราบอก ใช่ แล้วทำไมหนูถึงไปนอนทับล่ะค่ะ
แกทำหน้าเหวอลุกขึ้นจากหมอน บางครั้งเล่นกับน้องมากอดน้องแล้วตีหลังแรงๆ ลูกเราอายุแค่ 7 เดือนค่ะ เอาของหนักมาเล่นกับน้อง
พอเราห้ามบอกว่าไม่เอาของหนักๆถือไว้บนหน้าน้องนะคะ ถ้ามันหล่นใส่หน้า น้องจะเจ็บ แกก็มึนแล้วถืออยู่แบบนั้น
บอกไม่เล่นกับน้องแรงๆนะคะ ก็เอารถของเล่นไปไถบนหน้าน้อง เราพยายามไม่คิดมาก คิดว่าแกคือเด็กซนคนนึง
แต่ก็อดห่วงลูกไม่ได้ หลานก็ห่วงเหมือนกัน กลัวเขาจะไม่อบอุ่น
เรากังวลไม่อยากให้แกรู้สึกไม่ดีกับลูกของเรา เพราะทั้งสองคนเป็นพี่น้องต้องดูแลกันและกันในอนาคต
เราคิดมากไปไหม มันจะเป็นปัญหาหรือเปล่า? ขอคำแนะนำด้วยค่ะ