หนูมีคุณตาอยู่ที่บ้านค่ะหนูรักเขามาก แต่หนูต้องย้ายมาเรียนที่กทม.กับพ่อแม่ค่ะด้วยความที่คุณตาแกอายุเลข7แล้ว หนูจึงเป็นห่วงคุณตามากค่ะ เป็นห่วงมากชนิดที่ว่านอนคิดเลยค่ะว่าถ้าหากคุณตาหนูเสียไปหนูจะรู้สึกยังไง ถึงขั้นต้องค้นหาข้อมูลเลยค่ะว่าอาการของคนใกล้เสียชีวิตมันเป็นยังไง หนูเป็นห่วงคุณตามากค่ะเพราะที่บ้านมีแค่ยายดูแลกัน2คนป้าหนูแกก็มีงานเยอะไม่ค่อยมีเวลาว่างสักเท่าไหร่กล้วมากที่วันหนึ่งคุณตาแกจะไปแบบไม่มีอาการอะไรเลย เพราะตอนนี้แกมีโรคประจำตัวคือโรคหัวใจค่ะ ทำยังไงดีคะ อดคิดไม่ได้เลยถึงแม้ว่าจะโทรหาแทบทุกวันก็ไม่มีอะไรที่ทำให้หนูหายกังวลเลย พี่ๆมีอะไรแนะนำให้เกิดความคิดใหม่ๆบ้างไหมคะหนูพยายามคิดแล้วว่าเกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมดา