เรามาดูกันนะครับ
อย่างแรกเลยไซด์ญี่ปุ่นจะมีแบบสั้นด้วย ซึ่งผมเอาแบบสั้นมาเทียบเพราะพอดีหาซื้อง่ายในไทยใน Max Value แต่เนื้อข้างในเหมือนกันครับ
อันนี้มาดูเทียบตั้งแต่ห่อกันเลยดีกว่า

แล้วไม่รอช้า งั้นมาแกะกันดูดีกว่า

พอแกะออกดูปั๊ป  โห้วตกใจ  เห็นเขาบอกว่าเหมือนกัน  แต่ว่าจุดเขียวๆในชิ้นเล็ก(ญี่ปุ่น)นั้นคืออัลไล?
นั่นคือชามัจฉะนั่นเอง ซึ่งสังเกตุชิ้นใหญ่จะไม่มีเพราะเขาใช้แต่ผง

ต่อกันมาดูด้านในเน้นๆ


อันนี้เป็นของไทย



อันนี้ของญี่ปุ่น  
สังเกตุดีๆครีมชาตรงกลางพูนกว่าชัดเจนนะ

และที่สำคัญที่ให้เห็นตามไม่ได้ต้องให้ท่านผู้อ่านจินตนาการคือความอร่อย
ส่วนตัวให้ ญี่ปุ่น 10 เต็ม ให้ไทยราวๆ 7.5
คือที่ไทยได้น้อยเพราะมีแต่มัจฉะผง ซึ่งรสสัมผัสมันคนละเรื่องเลย  ยิ่งถ้าเจอแนวลิ้นเทวดากินของไทยคงจะเซ็งๆ  ความเป็นชามันหายไปเยอะครับ
ตัวครีมมันเป็นตัวตัดสินจริงๆ  ทั้งนุ่มละมุนลิ้นได้รสชาแท้ๆต่างจากไทย  แล้วอีกจุดนึงคือความหวาน  ของไทยหวานไปหน่อย แต่ญี่ปุ่นก็ไม่จืด
อันนี้เดาว่ามันได้ความขมชามาช่วยเลยลงตัว ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่ของญี่ปุ่นให้ความรู้สึกกำลังพอดี ราคาของไทยขายเอาจริงๆก็ไม่ได้ถูกนะครับ  ตอนแรกเหมือน import ดูแพง แต่ Max Value ถุงเบ้อเร่อ(แบบชิ้นในรูป)ก็ 160 กว่า(ราวๆไม่ชัวร์)  บางที่ขายแพงกว่าแต่มัดสองชิ้นได้ถูก  เลยทำให้ไม่แพงแล้วเด๋วนี้  แต่แพงกว่าเท่าไหร่ลองไปหาซื้อคำนวนดูนะครับ
ผมคงบอกได้แต่เพียงว่า   ตัว import รสชาติดีกว่าจริงๆ