คือหนูพึ่งเข้ามหาลัยค่ะ แรกๆก็ดีเลยนะคะ มหาลัยดี สภาพแวดล้อมก็ดี เพื่อนก็ดี   รับน้องก็สนุก
แต่พอได้เริ่มเรียนแบบจริงจัง  งานเริ่มเยอะ เรียนเริ่มหนัก พอมีงานกลุ่มเข้ามา มันเริ่มเครียดเลยค่ะ ปกติตอนมัธยมถ้ามีงานกลุ่ม หนูกับเพื่อนก็จะรีบคุยรีบดำเนินงานกันค่ะ แต่พอมหาลัยหนูรู้สึกว่ามันตรงข้ามกันเลยค่ะ พอได้งานมาแรกๆตอนได้งานก็คุยกันค่ะ พอเลิกเรียนเท่านั่นแหละค่ะ ก็แยกย้ายกัน  แล้วข้อมูลงานกลุ่มก็จะตกอยู่ที่หนูค่ะ แล้วแบบถ้าหนูไม่เริ่มก็ไม่มีใครเริ่มเลยค่ะ ถ้าหนูไม่กระตุ้นก็จะเฉยๆกัน ก็จะมีบางคนมาถามงานบ้างค่ะ บางทีก็คุยเรื่องงานกัน สักพักก็เปลี่ยนเรื่อง เรื่องงานก็หายไปเลย  คืองานกลุ่มได้มาไม่มีใครหาข้อมูลมาก่อนเลยค่ะ เป็นหนูต้องหาไปคนเดียวตลอด ปริ้นเนื้อหาไปคนเดียวตลอด คือบางทีหนูก็คิดนะคะว่าหนูจะลองไม่ทำบ้าง ลองดูสิ แต่มันก็ทำไม่ได้ค่ะ เพราะกลัวไม่มีงานส่ง หนูก็เข้าใจนะคะว่าเพื่อนก็ต้องเรียนวิชาอื่นๆเหมือนกัน  แต่หนูก็แอบคิดนะคะว่าเพื่อนจะรู้มั้ยว่าหนูก็มีงานวิชาอื่น มีหนังสือที่ต้องอ่านเหมือนกัน เรารีบมาช่วยกันทำให้เสร็จๆจะไม่ดีกว่าหรอ   หนูก็เหนื่อยนะคะบางที  ต้องเป็นฝ่ายกระตุ้นก่อนตลอด แต่เพื่อนหนูกลุ่มนี้คือมันดีในเรื่องใช้ชีวิตเลยนะคะ(พูดแบบนี้ถูกไหมค่ะ)   แบบถ้าเราจะไปไหนมาไหนแล้วไม่มีเพื่อน มันก็จะอาสาพาไป ไปทำธุระต่างๆ ไปส่งงานคาบอื่นๆ  แต่มันเสียเรื่องทำงานนิแหละค่ะ  คือตอนแรกหนูก็ไม่อยากมาตั้งกระทู้หรอกนะคะ เพราะกลัวเพื่อนเห็นเพื่อนจะโกรธจะเสียใจ แต่หลังๆมันไม่ไหวอยากระบาย จะระบายกับครอบครัวหนูก็กลัวพ่อแม่เครียดไปกับหนูด้วย คือหนู เป็นคนเครียดง่ายอยู่แล้วค่ะ พอเครียดมันไม่มีสมาธิทำอะไรเลยค่ะ  ควรทำไงดี  ควรไประบายที่ไหนดี จะทำยังไงให้ใจมันสบาย เรื่องเครียดๆเบาลงมั้งค่ะ  
ต้องขอโทษทุกคนด้วยนะคะอาจจะพิมพ์ไม่รู้เรื่องบ้าง   ขอโทษค่ะ