อย่างที่เห็นกัน..วันนี้ราคายาง เหลือแค่ 3 กิโล 100  โดยที่ชาวสวนยางเองไม่รู้จะหันไปพึ่งใคร

ถึงวันนี้...ไม่มี สส  ไม่มีรัฐมนตรี ไม่มีนายก ที่ยอมให้เขาประท้วง ให้เขาเรียกร้องให้เขาส่งเสียงอีกแล้ว    มีแต่ต้องฝืนทนต้องยอมรับกับสิ่งที่เป็นไปกับคำพูดลมลมแล้งแล้งว่าจะทำแบบนั้นแบบนี้โดยที่ชาวสวนได้แต่ฟังและยอมรับเท่านั้นเองจะถูกใจหรือไม่ถูกใจก็ต้องยอมรับ

ชาวสวนยางเป็นเหยือ  ของสส ที่พวกเขาเลือก เป็นเหยือของแกนนำในสมาคมชาวสวนยาง ที่ฝักใฝ่และเป็นลูกน้องของนักการเมือง

ให้เสียทั้งเลือดเนื้อ หยดเหงือ และหยาดน้ำตา โดยสิ่งตอบแทนที่ชาวสวนยางได้รับคือ  

เมื่อกลุ่มการเมืองสมประโยชน์ บรรลุเป้าหมายที่แท้จริง ชาวสวนยางก็ถูกปล่อย ถูกทิ้งให้เผชิญปัญหาแต่เพียงลำพัง เป็นรางวัลที่กลุ่มการเมืองมอบให้กับเหยือที่ถูกหลอกมา


หลายคนคงสะใจที่เห็นชาวสวนยางเป็นแบบนี้เผชิญชะตากรรมเพราะการกระทำของตัวเอง

แต่สำหรับผม ผมไม่สะใจเลยแต่สงสาร และเป็นห่วง

เพราะที่เห็นนะเวลานี้ มันใช่แค่ยางราคาตก แต่สภาพจิตใจ สภาพความเป็นอยู่ตกตามราคายางไปด้วย

ก็ได้แต่หวังสักวัน  ราคายางคงจะดีขึ้น

และอยากให้ชาวสวนยางจดจำช่วงเวลานี้ไว้.....


แล้ว..วันนึงถ้าพวกท่านมีโอกาสได้เลือกตั้ง  แต่อีกเมื่อไหร่ไม่รู้ แต่สมมุติว่ามีละกัน      


จงให้บทเรียนกับพวกที่เห็นท่านเป็นเหยือ  

จงให้บทเรียนกับคนที่ทอดทิ้งท่าน

จงให้บทเรียนกับพวกที่พาพวกท่านไปทำสิ่งเลวร้าย


จดจำช่วงเวลานี้...

แล้วให้พวกที่ทำกับท่านชดใช้มันอย่างสาสม