ผมเชื่อว่าหลายท่านในห้องสินธรคงเคยได้ยินเสียร้องปริศนาเหมือนกันกับผม มันเป็นเสียงเบาๆ ประมาณว่าอยู่แค่เพียงในลำคอ (เหมือนกันคนไม่มีแรงพูด) บางครั้งก็เป็นเสียงสะอื้น ผมพยามฟังอยู่นาน พอจับใจความได้ว่า “เซ็งจุงเบย ต้องนำเงินเดือนมาถัวอีกล่ะ” บ้างก็ร้องว่า “ข้างบนอากาศหนาวม๊ววววววก ใครก็ได้มารับผมที” เสียงเหล่านี้ยังคงก้องในหูผม ผมได้แต่ถามตัวเองว่า พวกเขาเป็นใครกันหนอ พวกเขาต้องการอะไร แล้วเราพอจะช่วยอะไรเขาได้บาง

ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของผม จึงไปค้นกระทู้ๆ มันจึงทำให้ผมถึงบางอ้อ แท้จริงแล้ว พวกเขาคือวิญญาณวีรชนคนกล้าสายจิน ที่เสียชีวิต ณ หุบเขา 925 ซึ่งพวกเขาเป็นศิษย์สายจินรุ่นใหม่ เป็นแค่พวกเม่าหน้าละอ่อน (ขนเพชรยังไม่ขึ้น) เพิ่งจะเริ่มวื้อหุ้นประมาณ set 1400 ในตอนแรกๆ พวกนี้ก็กล้าๆ กลัวๆ ไม่รู้ซื้อดีหรือไม่ แต่เจ้าสำนักสายจินได้แจกจ่ายกระป๋องกาวให้คนเหล่านี้นำไปใช้สูดดม จากคนที่กลัวก็กลายเป็นคนกล้า จากความกล้าก็กลายเป็นความบ้า พวกเขาเหล่านี้กระโจนลงสงครามอย่างเมามัน แต่หารู้ไม่ เจ้าสำนักสายจิน ท่านไม่ได้ซื้อขายมาตั้งแต่ 1300 แว้ว

บ้างคนอาจนึกสงสัย แล้วว่าคนตายไปแล้วสามารถร่ำร้องได้ด้วยเหรอ ผมประสาทหลอนไปเองหรือเปล่า แต่ตามหลักไสยศาสตร์ที่ผมศึกษามา เมื่อคนเสียชีวิตไปแล้วจะมีสองสิ่งเท่านั้นที่ยังคงอยู่ กล่าวคือ ซากศพ และ วิญญาณ และตามหลักศาสนาแล้วการที่คนตายจะไปสู่สุคติได้นั้น จะต้องนำร่างอันไร้วิญญาณมาทำพิธีศพ และบำเพ็ญกุศลตามหลักของศาสนา พวกเขาจึงจะได้ไปผุดไปเกิด

ดังนั้น เฮียเทหมดหน้าตักในฐานะแม่ทัพคนใหม่ จะต้องรวบรวมกำลังพล เพื่อบุกตีด่าน 925 อีกครั้ง ในส่วนตัวผมเองนั้น มิได้เล็งผลเลิศ ถึงขนาดต้องตีแตกหัก ผมต้องการเพียงแค่บุกกลับไปให้ถึงอีกครั้ง เพื่อนำร่างอันไร้วิญญาณของชาวจินกลับสู่มาตุภูมิ ให้ลูกเมียเขาได้นำศพเหล่านั้นไปประกอบพิธีทางศาสนา เพื่อเป็นการปลดปล่อยดวงวิญญาณอันน่าสงสารเหล่านี้

เสียงครวญครางของเม่าสินธรจะหมดไปไหม เฮียเทจะสามารถแย่งซากศพจากอีปอบได้หรือไม่ ดวงวิญาณของวีรชนคนกล้าจะได้ไปผุดไปเกิดไหม ไม่มีใครตอบได้ เวลาเท่านั้นที่จะเฉลยความจริง