คำถามแบบนี้ มีหลายคนสงสัยเช่นนี้

             การที่กษัตริย์ในสมัยก่อน ทำการรบ มีการฆ่า ฟัน กัน นั้น ถือเป็น พระราชอำนาจ
เพราะก่อนจะรบ ก็จะมีการส่งสารบอกก่อน และเมื่อต้องการรบ ก็จะไม่มีบาปแต่อย่างใด  แพ้ หรือ ชนะ
ล้วนแต่เกิดขึ้นจากอำนาจบารมี หรือ บุญใคร เหนือกว่า  เมื่อรบแล้ว ตามกติกา เพราะตกลงใจกันเพื่อจะรบ
และไม่มีการไปฆ่าชาวบ้าน หรือ ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้อง   จึงไม่เป็นบาป แต่อย่างใด

             กษัตริย์องค์ใครบุญน้อย ก็ต้องพ่ายแพ้ไป ตามกติกา ของผู้มีบุญมาก ย่อมได้ครองแผ่นดิน

             มีแต่เป็นบุญอย่างเดียว คือ  เป็นการปกป้องผืนแผ่นดิน เพื่อให้ผู้อื่นได้อยู่อาศัย หลับ นอน อย่างสบายใจ
เป็นการป้องกันภัยให้ผู้อื่น ย่อมมีอานิสงค์บุญบารมีมากตามมาครับ

            หากแต่จะบาปได้ ก็คือ การล่วงผิดสีล คือ ล่วงทสพิธราชธัมมะ 10 ข้อ นั่นเป็นบาปแน่นอน คือ
                    "ทานํ สีลํ ปริจฺจาคํ อาชฺชวํ มทฺทวํ ตปํ อกฺโกธํ อวิหึสญฺจ ขนฺติญฺจ อวิโรธนํ"  

ผมจะอุปมาให้นะครับ
         โล่เหล็ก ที่ป้องกันตัวทหาร เมื่อมีลูกธนูยิงมาแต่ทิศทั้งปวง ย่อมป้องกันร่างกายทหารได้หมด
ถามท่านว่า เมื่อลูกธนูไม่มีทางถูกร่ายกายทหาร อย่างนี้ จะโทษโล่เหล็กเป็นของชั่วได้หรือไม่???...
คำตอบ คือ ไม่มีใครไปโทษโล่เหล็กได้หรอกครับ มีแต่สรรเสริญคุณอย่างเดียว ฉันใด พระมหากษัตริย์
                         ในสมัยก่อน ก็ย่อมมีแต่คุณเท่านั้น ฉันนั้น...
            
อุปมาข้อที่ 2

        ท่านมี ทวด  ปู่ ย่า  ตา ยาย มีมรดกแผ่นดินกว้างใหญ่ ไพศาล ตกทอดมรดกนั้น มาถึงท่านแล้วในปัจจุบัน
ถามท่านว่า ..  ท่านจะไปด่า ว่า ตำหนิ ทวด ปู่ บ่า ตา ยาย ของท่านว่า เป็นคนชั่ว เป็นคนบาป
                    ทำไมต้องหาทรัพย์ไว้ให้ท่าน  ได้หรือไม่???..
คำตอบ..   คือ  ท่านย่อมไม่อาจไปตำหนิ ด่า ว่า ได้  ฉันใด  กษัตริย์สมัยก่อน ก็ย่อมมีแต่คุณเท่านั้น ฉันนั้น

         การจะเป็นพระราชา หรือ พระมหากษัตริย์ได้ นั้น จะต้องมีบุญบารมีมาแต่ก่อน และจะต้องต้องอยู่ใน
ทสพิธราชธัมมะ  10 ประการด้วย

       พระพุทธเจ้า จึงให้ทำพลีกัมม์ บูชาพระราชา ว่า
" อริยสาวกย่อมเป็นผู้ทำพลี  ๕ คือ
  ญาติพลี  (สงเคราะห์ญาติ)
  อติถิพลี   (ต้อนรับแขก)  
  ปุพพเปตพลี    (ทำบุญอุทิศให้ผู้ตาย)    
  ราชพลี  (ช่วยราชการ ร่วมทั้งทำบึญอุทิศให้เป็นราชกุสล )    
  เทวตาพลี    (ทำบุญอุทิศให้เทวดา)

    ด้วยโภคทรัพย์ที่ได้มาด้วยความหมั่นขยัน  ฯลฯ  ที่ได้มาโดยธรรม    นี้เป็นกรรมที่สมควรข้อที่  ๓
ของอริยสาวกนั้น  เป็นการชอบแก่เหตุแล้ว   เป็นการสมควรแล้ว  เป็นการใช้(โภคทรัพย์)  โดยทางที่ควรใช้แล้ว.."

       ฉะนั้น เวลาเราทำบุญต่าง ๆ ก็อย่าลืม นึกถึงพระคุณของพระมหากษัตริย์องค์ก่อน แล้วอุทิศผลบุญให้ท่านด้วย เพราะท่านเป็นผู้มีพระคุณต่อเราในปัจจุบัน  เป็นบุญอย่างหนึ่งใน บุญกิริยาวัตถุ 10 ครับ