สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อกระทู้น่ะคะ
จขกท .คบกับคนๆหนึ่งค่ะ เคยเลิกกันมาทั้งหมด3ครั้ง เขาเป็นคนบอกเลิกเราทุกครั้ง แล้วขอคืนดีเราทุกครั้งค่ะ
เราก็กลับไปคบเพราะว่าเรารัก หรือเป็นเพราะเราให้โอกาสเขามาก ง่ายเกินไปหรอค่ะ
เขาถึงคิดจะกลับมาก็กลับคิดจะไปก็ไป หรือง่ายๆก็ของตาย
แค่อยากบอกว่า. . .
วันนี้ไม่ได้ยืนข้างๆแล้ว ก็ขอมองแบบห่างๆน่ะ คิดถึงน่ะ แต่ชั่งเหอะ
สู้ๆกับทุกเรื่องน่ะ ขอให้มันผ่านไปได้ด้วยดี ดูแลตัวเองด้วยน่ะ
ขับรถกลับบ้านก็ดูทางดีๆขับรถดีๆ อย่ากลับบ้านดึกมากน่ะมันอันตราย
อย่ามัวติดเกมล่ะอย่านอนดึก ก่อนนอนอย่าลืมทาครีมน่ะ พักผ่อนเยอะๆ
อย่าเครียดอย่าคิดมากน่ะ หยุดคิดบ้างก็ได้ เป็นอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆจาดีๆน่ะ
หาอะไรทำเตะบอลคลายเครียดน่ะ อย่าหักโหมมาก อะไรที่วางได้ก็วาง
อะไรที่ทำให้ลำบากแล้วเกินตัวก็อย่าเลย แบ่งรับแบ่งสู้น่ะ มีความสุขกับปัจจุบันมากๆล่ะ
ถึงวันนี้เราจะไม่ได้อยู่ในสถานะนั้นแล้ว เรายัง เป็นห่วงน่ะ คิดถึงมากน่ะ อยากอยู่ใกล้ๆ
อยากอยู่ด้วย อยากมองหน้า อยากคุย อยากทำให้ยิ้ม อยากนั่งข้างๆ อยากมองตา อยากจับมือ อยากกอด
อยากดูหนังด้วยกันอีกหลายๆเรื่อง อยากไปเที่ยวด้วยกันอีกหลายๆที่ อนาคตที่วาดกันเอาไว้ก็อยากให้มันได้เป็นจริงสักครั้ง
ยังมีอีกหลายอย่างที่เรายังไม่ได้ทำด้วยกัน เสื้อคู่อ่ะยังไม่ได้ให้เลยน่ะ รูปก็ยังเก็บไว้หมดทุกภาพ
ดอกไม้ที่เคยให้ก็เก็บไว้แห้งหมดแล้วน่ะ โหลที่ใส่ลูกอมที่เธอให้เราวันครบรอบก็ยังเก็บไว้อยู่มันสวยดี
ผ้าเช็ดหน้าที่นั่งเย็บทั้งคืนวาดไว้ให้เธอส่งงานก็ยังอยู่น่ะ บัตรหนังบรรยากาศที่เคยไปดู
จับมือครั้งแรกวันไหนก็จำได้ ไปเที่ยวด้วยกันครั้งแรกวันไหนยังจำได้ คุยกันครั้งแรกวันไหนยังจำได้
เสื้อผ้าที่เธอใส่ไปเที่ยวกับเราวันแรกยังจำได้ กับเธอมองไกลๆเราก็จำได้ เรายังอยากยืนอยู่ข้างๆเธอน่ะ
ยังอยากรู้ว่าเธอเป็นยังไง เธอมีใครคุยด้วยแล้วหรือยัง เหนื่อยมั้ยกับงานที่ทำ
เครียดมั้ยกับสิ่งที่เป็นอยู่ อยากถาม อยากรู้
แต่ถ้าจะให้ทำเหมือนเดิม แบบที่เราไม่รุ้ว่าเราเลิกกันแล้วจริงๆ ก็คงทำไม่ได้
ไม่กล้าแม้แต่มองหน้า ทำใจมองได้แค่ข้างหลัง อยากยิ้มน่ะ แต่ยิ้มไม่ได้ แค่ได้เจอ ก็มีความสุขจนอยากร้องไห้ออกมา
ไม่รู้ทำไมน่ะ ทั้งๆที่ก็เลิกกันมาหลายครั้ง แต่ยังไงก็ไม่รุ้สึกชินสักที ทั้งๆที่ควรจะเฉยๆไม่รู้สึกอะไร แต่ก็ทำไม่ได้
ขอโทษน่ะที่ทำไม่ได้ถึงจะอยากเป็นแฟนเก่าที่ดีมากแค่ไหน ในแบบที่เธออยากให้เป็นตอนเลิกกันแล้ว
แต่มันเจ็บที่ความรู้สึกเราจมอยู่กับอดีต ก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะว่าจะเลิกร้องไห้เวลาฟังเพลงเศร้าได้เมื่อไหร่
เคยจะเป็นจะตายกับคำพูดของเธอ สัญญาที่เคยให้กันไว้ คำว่ารักที่พูดกรอกหูกันทุกวัน
บางครั้งก็รู้สึกโกรธจนมานั่งร้องไห้ นึกถึงวันเดิมๆ
เมื่อไหร่จะหยุดพูดถึง เมื่อไหร่จะหยุดนึกถึง เราจะเข้มแข็งน่ะ ไม่มีเธออยู่เราจะพยายามทำตัวให้เธอไม่ลำบากใจ
เมื่อก่อนก็เคยคิดน่ะว่าเราทำอะไรผิดทำไมต้องเลิกกันด้วย แต่ก็รู้แล้วว่าจริงๆความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้หรอก
ขอบใจน่ะที่ทำให้รู้ว่าไม่ต้องรอ ขอบคุณที่ มาสร้างความทรงจำดีๆให้กัน และขอบคุณที่เลิกกัน มันทำให้เาเรียนรู้อะไรได้มากเลย
จะไม่ขออ้อนวอนให้เธอกลับมาน่ะ เราอยู่ตรงนี้อยากมอบความรู้สึกดีดีให้ เวลาเปลี่ยนไปอะไรๆก็ไม่เหมือนเดิม
จริงแล้วเราอาจจะหมดเวลากับสถานะแบบนั้นแล้วก็ได้
ถึงความรู้สึกที่ยังเคยมีอยู่ ก็คงเป็นความทรงจำดีๆน่ะ
รั ก เ ห มื อ น เ ดิ ม น่ ะ
อยากบอกอะไรกับ แ ฟ น เ ก่ า มั้ยค่ะ?!
เราก็กลับไปคบเพราะว่าเรารัก หรือเป็นเพราะเราให้โอกาสเขามาก ง่ายเกินไปหรอค่ะ
เขาถึงคิดจะกลับมาก็กลับคิดจะไปก็ไป หรือง่ายๆก็ของตาย
แค่อยากบอกว่า. . .
สู้ๆกับทุกเรื่องน่ะ ขอให้มันผ่านไปได้ด้วยดี ดูแลตัวเองด้วยน่ะ
ขับรถกลับบ้านก็ดูทางดีๆขับรถดีๆ อย่ากลับบ้านดึกมากน่ะมันอันตราย
อย่ามัวติดเกมล่ะอย่านอนดึก ก่อนนอนอย่าลืมทาครีมน่ะ พักผ่อนเยอะๆ
อย่าเครียดอย่าคิดมากน่ะ หยุดคิดบ้างก็ได้ เป็นอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆจาดีๆน่ะ
หาอะไรทำเตะบอลคลายเครียดน่ะ อย่าหักโหมมาก อะไรที่วางได้ก็วาง
อะไรที่ทำให้ลำบากแล้วเกินตัวก็อย่าเลย แบ่งรับแบ่งสู้น่ะ มีความสุขกับปัจจุบันมากๆล่ะ
ถึงวันนี้เราจะไม่ได้อยู่ในสถานะนั้นแล้ว เรายัง เป็นห่วงน่ะ คิดถึงมากน่ะ อยากอยู่ใกล้ๆ
อยากอยู่ด้วย อยากมองหน้า อยากคุย อยากทำให้ยิ้ม อยากนั่งข้างๆ อยากมองตา อยากจับมือ อยากกอด
อยากดูหนังด้วยกันอีกหลายๆเรื่อง อยากไปเที่ยวด้วยกันอีกหลายๆที่ อนาคตที่วาดกันเอาไว้ก็อยากให้มันได้เป็นจริงสักครั้ง
ยังมีอีกหลายอย่างที่เรายังไม่ได้ทำด้วยกัน เสื้อคู่อ่ะยังไม่ได้ให้เลยน่ะ รูปก็ยังเก็บไว้หมดทุกภาพ
ดอกไม้ที่เคยให้ก็เก็บไว้แห้งหมดแล้วน่ะ โหลที่ใส่ลูกอมที่เธอให้เราวันครบรอบก็ยังเก็บไว้อยู่มันสวยดี
ผ้าเช็ดหน้าที่นั่งเย็บทั้งคืนวาดไว้ให้เธอส่งงานก็ยังอยู่น่ะ บัตรหนังบรรยากาศที่เคยไปดู
จับมือครั้งแรกวันไหนก็จำได้ ไปเที่ยวด้วยกันครั้งแรกวันไหนยังจำได้ คุยกันครั้งแรกวันไหนยังจำได้
เสื้อผ้าที่เธอใส่ไปเที่ยวกับเราวันแรกยังจำได้ กับเธอมองไกลๆเราก็จำได้ เรายังอยากยืนอยู่ข้างๆเธอน่ะ
ยังอยากรู้ว่าเธอเป็นยังไง เธอมีใครคุยด้วยแล้วหรือยัง เหนื่อยมั้ยกับงานที่ทำ
เครียดมั้ยกับสิ่งที่เป็นอยู่ อยากถาม อยากรู้
แต่ถ้าจะให้ทำเหมือนเดิม แบบที่เราไม่รุ้ว่าเราเลิกกันแล้วจริงๆ ก็คงทำไม่ได้
ไม่กล้าแม้แต่มองหน้า ทำใจมองได้แค่ข้างหลัง อยากยิ้มน่ะ แต่ยิ้มไม่ได้ แค่ได้เจอ ก็มีความสุขจนอยากร้องไห้ออกมา
ไม่รู้ทำไมน่ะ ทั้งๆที่ก็เลิกกันมาหลายครั้ง แต่ยังไงก็ไม่รุ้สึกชินสักที ทั้งๆที่ควรจะเฉยๆไม่รู้สึกอะไร แต่ก็ทำไม่ได้
ขอโทษน่ะที่ทำไม่ได้ถึงจะอยากเป็นแฟนเก่าที่ดีมากแค่ไหน ในแบบที่เธออยากให้เป็นตอนเลิกกันแล้ว
แต่มันเจ็บที่ความรู้สึกเราจมอยู่กับอดีต ก็ไม่รู้เหมือนกันน่ะว่าจะเลิกร้องไห้เวลาฟังเพลงเศร้าได้เมื่อไหร่
เคยจะเป็นจะตายกับคำพูดของเธอ สัญญาที่เคยให้กันไว้ คำว่ารักที่พูดกรอกหูกันทุกวัน
บางครั้งก็รู้สึกโกรธจนมานั่งร้องไห้ นึกถึงวันเดิมๆ
เมื่อไหร่จะหยุดพูดถึง เมื่อไหร่จะหยุดนึกถึง เราจะเข้มแข็งน่ะ ไม่มีเธออยู่เราจะพยายามทำตัวให้เธอไม่ลำบากใจ
เมื่อก่อนก็เคยคิดน่ะว่าเราทำอะไรผิดทำไมต้องเลิกกันด้วย แต่ก็รู้แล้วว่าจริงๆความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้หรอก
ขอบใจน่ะที่ทำให้รู้ว่าไม่ต้องรอ ขอบคุณที่ มาสร้างความทรงจำดีๆให้กัน และขอบคุณที่เลิกกัน มันทำให้เาเรียนรู้อะไรได้มากเลย
จะไม่ขออ้อนวอนให้เธอกลับมาน่ะ เราอยู่ตรงนี้อยากมอบความรู้สึกดีดีให้ เวลาเปลี่ยนไปอะไรๆก็ไม่เหมือนเดิม
จริงแล้วเราอาจจะหมดเวลากับสถานะแบบนั้นแล้วก็ได้
ถึงความรู้สึกที่ยังเคยมีอยู่ ก็คงเป็นความทรงจำดีๆน่ะ
รั ก เ ห มื อ น เ ดิ ม น่ ะ