ตั้งแต่ทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือนมานอกจากขนมนมเนยที่
เพื่อนๆจะเอามาฝากแล้วสิ่งที่ได้ตลอดๆๆๆมาเลย
ก็คือ ซองผ้าป่า ค่าตลอดทั้งปีมีมาไม่เคยขาดเลย
ไม่ว่างานนั้นงานนี้เยอะแยะไปหมด
ถ้าพวกซองเล็กก็นะไม่ว่ากันเพราะไม่ต้องใส่เยอะก็ได้
แต่คิดดูน่ะเพื่อนตูมีเป็นสิบว้อย คนนั้นให้คนนี้ให้
ฮือ คิดดู บางวันอิชั้นได้ซองขาวกลับบ้านไปเกือบสิบซอง
หึ!ไอ้ครั้นจะปฏิเสธรึก็ไม่กล้าเล่นบอกเอาบุญมาฝากซะงั้น
ยิ่งมาตอนใกล้สิ้นเดือนน่ะ หึ ๆๆแล้วกรูจะเอาไรกินข้าว
แกล้งลืมแม่_เลย ไอ้เล็กๆไม่เท่าน่ะ
แต่พวกซองใหญ่แบบยินยอมเป็นกรรมการด้วยนี้
แทบลืมไปเลยง่ะว่ากรูเคยไปลงชื่อไว้ตอนไหนว่ะ555
ขึ้นบ้านใหม่ก็มีน่ะเอ้อ
คือ กรูอยู่กับเมิงด้วยป่ะถึงต้องเอาซองมาให้เนี้ย
แล้วก็ใช่ว่าจะสนิทกันน่ะคือคุยกันแค่ไม่กี่คำป่ะ
ถ้าเพื่อนสนิทกันก็ไม่เป็นไรน่ะ แต่เราเคยเจอเคสนี้จริงๆน่ะ เงิบเลย
กับอีกงาน พวก งานแต่งงาน
เรามีความยินดีอย่างยิ่งน่ะที่จะได้ร่วมเป็นสักขีพยานงานสำคัญของพวกคุณน่ะ
แต่คือ ที่ทำงานอยู่นี่ พวกเมิงเจือกไปจัดงานที่บ้านเกิดเนี้ยน่ะ!
คือ เฮ้ย กรูไม่ได้ไรเลยน่ะ รอตอนเมิงกลับมาเอาของชำร่วยให้พร้อมกับ รูปงานแต่ง
(รูปที่ไม่มีกรูอยู่ในเฟรมด้วย)คือ ก็พยายามเข้าใจน่ะว่ามันเป็นน้ำใจ
ถ้าเพื่อนที่เราสนิทกันจริงๆนี่ลางานไปเลยน่ะ
แต่นี่มาแบบกรูไม่ได้อยากเปนเพื่อนกับเมิงเลย มีแต่เมิงอยากจะมาเปนเพื่อนกันตอนงานแต่งเนี้ย
ก็นิดหน่อยน่ะ ขอบ่นหน่อยแล้วกัน เพื่อนกันไม่ต้องโกรธกันน๊า