.........คือเราชอบผู้หญิงคนนึง เมื่อสองปีที่แล้ว แต่เราไม่กล้าจีบทำได้แค่เป็นเพื่อนกัน จนเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาเราก็คบกัน แต่เธอมีแฟนแล้วอันนี้เราก็รู้ ปกติเธอเป็นคนที่รักใครก้รักคนเดียว แต่เธอกลับมาคบเราอีกคน คือเราเป็นคนสำรองอะไรประมาณนั้น คนรอบข้างรู้ พ่อแม่รู้ แต่อีกคนของเธอไม่รู้ตลอดเวลาที่เราคบกันมา จนมาถึงประมานต้นเดือนที่ผ่านมาอีกคนของเธอจับได้ว่าเธอแอบคุยกับเรา แต่เขาก็รู้แค่นั้นแหระ และไม่ได้รู้อ่ะไรมากกว่านั้นเลย บางครั้งเราไปบ้านเธอนอนบ้านเธอ บางครั้งเธอมาบ้านเรานอนบ้านเรา พ่อแม่ต่างฝ่ายต่างรู้ พ่อแม่เธอชอบบ่นเรื่องของอีกคนให้ฟังเพราะท่านไม่ค่อยชอบเท่าไหร่
.........วันนั้นที่อีกคนของเธอจับได้เธอพูดกับเราว่า "รักเธอน่ะ ฉันรักเธอไปแล้วจิงๆ ไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลย เธอดีกว่าเขาซ่ะอีก แต่ที่ฉันเลิกกับเขาไม่ได้มันมีเหตุผลหลายอย่าง เธอเข้าใจฉันน่ะ"  เราดีใจน่ะที่ได้ยินคำว่ารักจากเธอ เรารู้เหตุผลนั้นอยู่หรอก แต่เราไม่พูดเราได้แค่บอกเธอว่า "ไม่เป็ยรัย ชั้นก้รักเธอเหมือนกัน ถึงเธอจะอยู่กับเขาชั้นก้รักเธออยุ่ดี ไม่ต้องห่วงน่ะชั้นจะไม่ไปไหน ขอให้เธอรู้ไว้ในวันที่เธอท้อ เธอยังเหลือชั้นอยู่อีกคน ชั้นขอโทษน่ะที่ดีสู้ใครเขาไม่ได้" แล้วเธอก้พูดว่า "ไม่ต้องขอโทดหรอก เธอแค่มาผิดเวลาเท่านั้น ขอให้เะอรู้ไว้น่ะว่าฉันรักเธอกว่าใคร"
.........หลังจากนั้นนานๆครั้งเราถึงจะได้คุยกัน และนานๆครั้งเราถึงจะได้เจอกัน วันนั้นเธอมาหาเรา วินาทีแรกที่เจอกันคือวิ่งเข้ากอด มันรู้สึกดีมากเลยล่ะ แล้วเธอก้อ้อนเราเหมือนทุกครั้งที่เธอเคยทำ เธอบอกว่าเธอไม่ได้หัวเราะแบบนี้นานแล้วตั้งแต่ที่ไม่ได้อยุ่กับเรา เธอบอกเธอไม่มีความสุขเลยที่อยู่กับเขา เขาชวนทะเราะหาเรื่องตลอด เธอบอกเธอรู้สึกดีมากที่อยู่กับเรา เธอบอกเราว่าอีกไม่นานคงได้เลิกกันถ้าเขายังเป็นแบบนี้ต่อไป และเขาก้คงเป็นแบบนี้ต่อไปแน่นอนเพราะเขาไม่แคร์อะไรเลย
..........เรายอมเธอทุกอย่าง ยอมเจ็บแทนเธอ ยอมอายแทน ยอมรอโดยที่ไม่รู้ว่าต้องรอนานแค่ไหน เราจะทำเป็นแบบไม่ให้เธอคิดมากเรื่องเรา เจ็บแค่ไหนเราจะบอกเธอว่าไม่เป็นรัยเราอยู่ได้ แต่ในใจเรามันโคตรทรมานเลยล่ะ เราทำได้แค่ยิ้มออกมาแล้วบอกเธอว่ายังไหว เราไม่เคยคิดที่จะมองใครเลย เราเชื่อในรัก และเชื่อมากด้วยสิ





เรารักเธอมากๆเลยเราไม่เคยตามใครนานขนาดนี้มาก่อน เราควรทำไงต่อไปดี?