คือดิฉัน เเต่งงานมาเเล้ว 2ปีคะ เราสองคนก็รักกันดีนะคะ เเต่พอมาพักหลังอะคะ อาจห่างๆกับเเฟนบ้าง ต่างคนต่างไป ไม่ค่อยมีเวลาให้กัน เลยจะชวนทะเลาะกันบ่อยอะคะ สามีเขาเลยไปติดยาคะ พอติดถลำไปอยู่ในเเหล่งมั่วสุม เลยโดนตำรวจจับไปอะคะ ศาลตัดสิน จำคุก2ปี เเหม เราก็รอนะคะ ความดีความงามเขาก็เยอะนะคะ เราไปเยี่ยมตลอดเลยคะ อาทิตย์หนึ่งก็ 2-3ครั้งได้คะ เขาก็อ้อนวอนนะคะ อย่าทิ้งเขาไปเลย คะเราก็สัญญาว่าจะไม่ทิ้งนะคะ เเล้วเรือนจำก็อยู่ใกล้บ้านด้วย ไปบ่อย คะ เเล้วไอ้ที่ไปบ่อยนี่เเหละคะ เรือนจำจะมีนักโทษที่ใกล้จะปล่อยตัวเขาจะจ่ายนอกอะคะ จะออกมาทุกวัน เเต่สามีเรายังติดอยู่ข้างในนะคะ เขาจะให้นักโทษออกมาช่วยงาน ต่างๆข้างนอก บ้างก็จัดคาร์เเคร์ ล้างรถสรา้งรายได้เเก่นักโทษ บ้างก็เลี้ยงหมู ตัดหญ้า หรืออาจจะมีหน่วยงานข้างนอกมาขอกำลังไปช่วยงาน บ้างก็มีเยอะเเยะเลย เเล้วก็จะมีจ่ายออกมา ประมาณวันละ 10-20 คนได้ เเต่เเล้วทำไม หัวใจของฉันจึงได้ชักจูง ต้องใช้คำว่าชักจูงนะคะ 555 ไปเจอนักโทษคนหนึ่ง เขายิ้มให้ เขาเเอบมองเราตลอดเลยคะ เรารู้สึกได้ เขาจะอยู่ด้านหลังที่พักญาติทำหน้าที่เดินเอกสารให้ผู้คุม ถูกใช้ไปซื้อของประมาณนี้คะ รอยยิ้มของเขา ทำให้หัวใจเราปั่นป่วน ยิ้มตลอด บ้างก็รับรู้ได้เลยว่าเขาเขินอาย จะเจอเขาทุกๆวันที่เราไปเรือนจำ หัวใจเรามันสับสน เเบบนี้มันยังไม่ใช่ความรักเเล้วมันยังเรียกว่าอะไร  เรียกว่า ขาดความอบอุ่นหรือเปล่า เเล้วอีกไม่นานเขาก็จะออกเเล้ว เเละเห็นท่าทีว่า เขาอยากจะติดต่อกับเราด้วยซ้ำทั้งๆที่เราไม่รู้เลยว่าเขา คือใคร พื้นเพเขาเป็นยังไงก็ไม่รู้เลย ทำยังไงดีน้อเรา ไม่อยากจะขัดใจตัวเองเลยคะ 5555555555555 หัวใจมันว้าวุ่นขนาดเลยคะ คนเก่ายังรัก ไอ้คนนี้มามันเป็นใครไม่รู้เลย ชอบไปซะงั้น กำ!!!!!!!!!!!!!!!!!