ฉันหลับตาพยายามข่มใจให้ยอมหลับใหล
แต่ฉันคิดถึงเธออีกแล้ว...
ยังรอคอย ยังคร่ำครวญหา
ฉันพาตัวเองฝืนกินยาแล้วเข้านอน ในยากล่อมประสาทมีห้วงคำนึงที่เหนื่อยอ่อน ฉันยังเฝ้ารอ...

ในอ้อมกอดที่คุ้นเคย ในกลิ่นหอมของผิวเนื้อเธอ
ฉันฟังเพลงของเราแล้วร้องไห้
ปล่อยให้ใจดำดิ่งสู่ธารแห่งความหม่นเศร้า
ความคิดล่องลอย เบาบาง
เมื่อโมงยามแห่งการพลัดพรากมาถึง ใจเลยป่วยไข้และอ่อนแรงลง
ฉันขอหลับลงตรงนี้ข้างเธอได้ไหม...
หากวันหนึ่งฉันจะหลับใหลไม่ได้ตื่นขึ้นมาอีก
อยากให้ที่ตรงนั้นคือข้างกายหรือในอ้อมแขนเธอ
...นี่ฉันเพ้ออีกแล้วความง่วงกำลังมาแล้ว
เข้านอนเสียทีเถอะ...


...