ฉันคบกับแฟนมาได้9เดือนแล้วค่ะ คือเราอยู่ด้วยกัน โดยจะไปๆมาๆ ระหว่างบ้านฉันกับบ้านแฟน เรื่องมันก็มีอยู่ว่า ครอบครัวแฟนนั้นจะมีย่าที่เป็นอัมพาด ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ซึ่งหน้าที่นั้นก็เป็นแฟนฉันที่ต้องทำฉันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่ทุกๆครั้งที่จะไปไหนก็ต้องมาห่วงย่าแฟนตลอด ครอบครัวแฟนมีฐานะไม่รวยไม่จนแต่ก็ต่างกับฉันอย่างมาก แฟนฉันมีงานที่ต้องทำอยู่ทุก ๆวันซึ่งเขาอาจจะไม่มีเวลาให้ฉันเลย เอาง่าย ๆตื่นตั้งแต่ตี4 เพื่อที่จะทำงานกว่าจะเลิกก็ 5-6โมงเย็น บางวันทุ่มสองทุ่ม มันก็ทำให้ฉันน้อยใจว่าทำไมไม่มีเวลาให้กันเลยแต่ก็เข้าใจเพราะเป็นงานที่แฟนต้องช่วยแม่เขาทำ ก่อนที่ฉันจะคบกับแฟนคนนี้ฉันมีชีวิตที่เรียกได้ว่าเป็นลูกคุณหนู วันๆไปต้องทำอะไรแค่ตื่นสายๆมาช่วยแม่ทำของแปปเดียว หลังจากนั้นก็นอนตากแอร์เล่นโน็ตบุ๊ค55555 แต่พอมาเจอแฟนคนนี้ชีวิตฉันเปลื่ยนไปคนละคนเลย จากแต่ก่อนนอนห้องแอร์ ตอนนี้ก็นอนกับพัดลมตัวโปรด จากแต่ก่อนที่ไม่ต้องทำงานหาเงินเดียวนี้ทำจนรู้คุณค่าของเงิน เอาง่าย ๆ นะ มันลำบากอ่ะอิอิอิ55555 แต่ฉันก็สู้เพื่อทีจะได้อยู่กับแฟน เข้าเรื่องเลยละกันค่ะ ฉันทะเลาะกับแฟนแทบทุกวัน ตั้งแต่คบกันได้7เดือน ทะเลาะทุกครั้งฉันก็ต้องร้องไห้เพราะความรู้สึกมันอึดอัด อยากกลับบ้านไปหาพ่อและแม่ จนมีครั้งหนึ่ง ฉันทะเลาะกับแฟนหนักมาก จนฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เลยตบหน้าแฟน แฟนฉันก็ตอบโต้ด้วยการบีบคอฉันจนทำให้ฉันต้องเดินถอยหลังไปชนกับเสาบ้าน ความรู้สึกตอนนั้นคือทั้งเจ้บหัว และเสียใจว่าเขาทำกับฉันได้ขนาดนี้เลยอ่อ หลังจากนั้นแฟนฉันก็บอกเลิก ฉันร้องไห้และบีบแขนเขาเบาๆ โดยที่ฉันจะก้มลงกราบเพราะไม่อยากเลิกกับแฟนเราคงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขาแต่แฟนก็จับตัวฉันลุกขึ้นมา ฉันก็ยืนร้องไห้ ทั้งตัวฉันสั่นไปหมดในใจก็คิดแค่ว่าอยากมีเขา อยากให้เขาเป็นของเรา แต่ก็คิด ๆ ปน ๆ ไปว่ากูทนกับมามาก เวลาก็ไม่ค่อยมีให้ พาไปเที่ยวเดือนละครั้งสองครัง ในหัวคิดแต่เรื่องงาน เวลาอะไรไม่พอใจก็โมโหและมาวีนใส่กู ชีวิตก็ไม่เคยนอนก้างหมุง นอนข้างห้องน้ำ แต่กูยอมเพื่อที่จะได้อยู่กับ จะให้กูทนอีกแค่ไหน ถึงจะทำให้กูมีความสุข ตอนนั้นในใจฉันก็คิดแต่แบบนี้ ปนๆกันไป ก็ไม่รู้จะทำไงเลยไปนอน และยอมคืนดีกับแฟน หลังจากที่ทะเลาะกันไปไม่ถึงวันก็ทะเลาะกันอีก เหมือนเดิมแบบนี้ไปแทบทุกครั้ง จนความรู้สึกตอนนี้มันเหนื่อย  ฉันเป็นคนอารมณ์ดีพูดมาก แต่ตอนนี้มันกลายเป็นคนละคน เหมือนหน้ามือกับหลังมือทุกวันนี้ฉันนอนร้องไห้ทุกคืน อยากจะหนีกลับบ้านแต่ไม่กล้าได้แต่ร้องไห้และปลอบตัวเอง อยากจะหลุดออกไปจากความทุกข์ เพราะในชีวิตฉันไม่เคยต้องมาทุกข์แบบนี้เลย  ถ้าเปนเพื่อน ๆจะทำยังไงกันค่ะ