หลักในการวิเคราะห์ความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี มี 4 ข้อ ดังนี้
1. ทางออก (Exit) เชื้อเอชไอวีออกจากร่างกายทางเลือด น้ำอสุจิ น้ำในช่องคลอด หรือน้ำหล่อลื่นจากการร่วมเพศ
2. มีชีวิตอยู่ (Survive) เชื้อเอชไอวีต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ เช่น อยู่ในร่างกายมนุษย์ ไม่สามารถทนอยู่ในสภาพความเป็นกรด เป็นด่างและอุณหภูมิสูง เป็นต้น
3. ทางเข้า (Enter) เชื้อเอชไอวีต้องเข้าสู่ร่างกายทางกระแสเลือด โดยผ่านช่องทางเปิดต่างๆ เช่น บาดแผลเปิด และช่องทางการมีเพศสัมพันธ์ เป็นต้น
4. มากพอ (Sufficient) จำนวนเชื้อเอชไอวีที่เข้าไปในร่างกายจะต้องมีปริมาณเพียงพอที่จะทำให้เกิดการติดเชื้อ
ต้องครบองค์ประกอบทั้ง 4 ข้อนี้ จึงจะถือว่าเป็นความเสี่ยง
ตัวอย่างการวิเคราะห์ความเสี่ยงโดยใช้หลักการทั้ง 4 ข้อ
Q : เพศสัมพันธ์ทางช่องทวารหนักโดยไม่ใช้ถุงยางอนามัย
A : เสี่ยง เพราะ
1. มีทางออกของเชื้อเอชไอวีจากอวัยวะเพศของฝ่ายรุก
2. เชื้อมีชีวิตอยู่และมีคุณภาพ เพราะมีเชื้อเอชไอวีออกมาและเข้าสู่ร่างกายทันที
3. ทางเข้าเชื้อเอชไอวีเข้าสู่ร่างกายผ่านเยื่อบุอ่อนในทวารหนัก
4. มากพอ เนื่องจากเชื้อเอชไอวีอยู่ในสารคัดหลั่งมีปริมาณมากพอที่ทำให้เกิดการติดเชื้อได้
Q : การดูแลรักษาผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยเอดส์
A : ไม่เสี่ยง เพราะไม่มีทางออกของเชื้อเอชไอวี ดังนั้น จากหลักการวิเคราะห์ความเสี่ยงหากขาดองค์ประกอบใดองค์ประกอบหนึ่งถือว่าไม่มีความเสี่ยง
*กรณีรับเลือดจากการรักษา ปัจจุบันนี้ มีการคัดกรองการติดเชื้อเอชไอวีจากผู้บริจาคเลือดแล้วทุกราย ตามมาตรฐานสากล
ขอขอบคุณข้อมูลจาก buddystation.org
Report by LIV Capsule
หลักในการวิเคราะห์ความเสี่ยงต่อการติดเชื้อเอชไอวี
1. ทางออก (Exit) เชื้อเอชไอวีออกจากร่างกายทางเลือด น้ำอสุจิ น้ำในช่องคลอด หรือน้ำหล่อลื่นจากการร่วมเพศ
2. มีชีวิตอยู่ (Survive) เชื้อเอชไอวีต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมที่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ เช่น อยู่ในร่างกายมนุษย์ ไม่สามารถทนอยู่ในสภาพความเป็นกรด เป็นด่างและอุณหภูมิสูง เป็นต้น
3. ทางเข้า (Enter) เชื้อเอชไอวีต้องเข้าสู่ร่างกายทางกระแสเลือด โดยผ่านช่องทางเปิดต่างๆ เช่น บาดแผลเปิด และช่องทางการมีเพศสัมพันธ์ เป็นต้น
4. มากพอ (Sufficient) จำนวนเชื้อเอชไอวีที่เข้าไปในร่างกายจะต้องมีปริมาณเพียงพอที่จะทำให้เกิดการติดเชื้อ
ต้องครบองค์ประกอบทั้ง 4 ข้อนี้ จึงจะถือว่าเป็นความเสี่ยง
ตัวอย่างการวิเคราะห์ความเสี่ยงโดยใช้หลักการทั้ง 4 ข้อ
Q : เพศสัมพันธ์ทางช่องทวารหนักโดยไม่ใช้ถุงยางอนามัย
A : เสี่ยง เพราะ
1. มีทางออกของเชื้อเอชไอวีจากอวัยวะเพศของฝ่ายรุก
2. เชื้อมีชีวิตอยู่และมีคุณภาพ เพราะมีเชื้อเอชไอวีออกมาและเข้าสู่ร่างกายทันที
3. ทางเข้าเชื้อเอชไอวีเข้าสู่ร่างกายผ่านเยื่อบุอ่อนในทวารหนัก
4. มากพอ เนื่องจากเชื้อเอชไอวีอยู่ในสารคัดหลั่งมีปริมาณมากพอที่ทำให้เกิดการติดเชื้อได้
Q : การดูแลรักษาผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยเอดส์
A : ไม่เสี่ยง เพราะไม่มีทางออกของเชื้อเอชไอวี ดังนั้น จากหลักการวิเคราะห์ความเสี่ยงหากขาดองค์ประกอบใดองค์ประกอบหนึ่งถือว่าไม่มีความเสี่ยง
*กรณีรับเลือดจากการรักษา ปัจจุบันนี้ มีการคัดกรองการติดเชื้อเอชไอวีจากผู้บริจาคเลือดแล้วทุกราย ตามมาตรฐานสากล
ขอขอบคุณข้อมูลจาก buddystation.org
Report by LIV Capsule