เรื่องราวมันก็ผ่านมา 3 ปีกว่าแล้วค่ะ เป็นความทรงจำดีๆแทบทั้งนั้น และเพราะความทรงจำที่ดีๆนี่แหละค่ะยิ่งทำให้เราไม่สามารถลบภาพเหล่านั้นออกจากใจได้เลย เวลาที่เราต้องมองผ่านอะไรที่เคยมีความทรงจำดีๆร่วมกันมา มันยิ่งทำให้เราลืมยากมากขึ้นไปอีก ยากจนเลือกที่จะปิดตัวเอง ไม่รับรู้ ไม่เปิดใจให้สิ่งใหม่ๆเข้ามาเลย และยอมหลอกตัวเองให้จมอยู่กับความทรงจำเหล่านั้น ทุกๆครั้งที่คิดถึงเรื่องเก่าๆ มันทำให้เรารู้สึกดีและแย่ในเวลาเดียวกัน รู้สึกดีที่เคยสร้างความทรงจำดีๆร่วมกัน แต่รู้สึกแย่ที่ไม่สามารถใช้ชีวิตร่วมกันได้ หลายครั้งก็พยายามที่จะลืมแต่ก็ทำไม่ได้สักที

เคยลองเปิดใจรับสิ่งใหม่ๆเข้ามา แต่ก็ทำไม่ได้ ลืมเรื่องเก่าๆไม่ได้ เหมือนความทรงจำเก่าๆนั้นสร้างไว้ดีมาก มากจนทำให้สิ่งใหม่ๆนั้นยากที่จะทดแทนได้

ทุกคืนเวลาจะนอน จะหลับตาลงก็ต้องคิดวนเวียนเรื่องราวเหล่านั้นตลอด 3 ปีกว่าๆที่ผ่านมา ต้องหาอะไรทำจนง่วงไปเอง เราเลยกลายเป็นคนนอนยากไปเลยค่ะ ทำยังไงดีคะ?...

เราขอเคล็ดลับหรือวิธีในการลืมหน่อยเถอะค่ะ ตอนนี้ทรมารมากๆเลย อยากจะลืมให้ได้แล้วค่ะ ไม่อยากจำแล้ว ทรมารมามากแล้วค่ะ เริ่มเกลียดตัวเองแล้วที่เป็นแบบนี้

*ถ้าความจำของคน ลบได้เหมือนคอมพิวเตอร์ก็คงจะดีนะคะ จะได้ลบแล้วเริ่มใหม่สักที...