สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม
ถ้าผิดพลาดประการใด.. โปรดอภัยให้ข้าน้อยด้วย
.
.
.
.
.
.
เมื่อประมาณ 2-3 ปีที่แล้ว ผมไปดื่มกับเพื่อนที่คาเฟ่แห่งนึง ช่วงนั้นเราไปดื่มกันบ่อยมาก (บ่อยจนเจ้าของร้านจำหน้าได้5555) แล้วหลายๆครั้งที่เราไป ผมได้เจอหญิงสาวกลุ่มนึง อายุน่าจะห่างจากผมสักประมาน 1-2 ปี ผมก็ได้แต่มอง มองแล้วมองอีก มองว่าจะมีหนุ่มๆที่ไหนมากับเธอด้วยมั้ยน้าา (ก็ต้องรอบคอบนิสนึง555) จนแน่ใจแล้วว่าเธอไม่มีใครมาด้วย จึงได้รวบรวมพลัง และความกล้าเดินเข้าไปคุยกับเธอ ก็ได้ขอไลน์เธอมา จึงได้รู้จักกันตั้งแต่วันนั้น ขอสมมติให้น้องเค้าชื่อ เอ แล้วกันนะครับ
.
.
.
น้องเอชอบมาดื่มร้านนี้ครับ เธอจะมากับเพื่อนของเธออีกคนนึง ขอสมมติให้น้องอีกคนชื่อ บีนะครับ
เอกับบีเรียนที่เดียวกันสนิทกันมากไปไหนไปด้วยกันตลอด ทั้งสองคนไม่มีแฟนครับ โสดเหมือนผม ณ ตอนนี้เลย (ขอโปรโมทนิดนึง55555) ผมจะชอบคุยกับเอมากกว่าบีนะ ตอนคุยกับเอแล้วผมรู้สึกแบบ โคตรจะมีความสุข คุยแล้วยิ้มตลอดเลย (ตอนอินเลิฟก็เงี้ย)
น้องเอเป็นคนกวนตีนครับ กวนมาก แถมตอนยิ้มนี่....น่าร๊ากกกกกกก !!!
เราก็คุยกันอยู่ประมาน 4 เดือนครับ ช่วงหลังมานี้กิจกรรมเยอะมากคนับ ติดเรียนด้วย เลยไม่ค่อยมีโอกาสได้เจอกับเอสักเท่าไหร จะมีก็แต่โทรคุยกันบ้างนานๆที ตอบไลน์บ้างเป็นครั้งคราว เพราะว่ายุ่งมากครับ ยุ่งแบบยุ่งมากแต่ก็ดูเหมือนเอจะเข้าใจผมนะ ผมก็ได้แต่ขอโทษเธอที่ผมยุ่งจนไม่มีเวลาให้ ขออย่าให้เธอไปจากผม ถึงจะดูเหมือนเห็นแก่ตัวก็เถอะ แต่แค่ 4 เดือน มันทำให้ผมรักเธอ เธอทำให้ทุกๆอย่างในชีวิตผมมีแต่เธอ มองไปทางไหนก็เห็นแต่หน้าเธอ
.
.
.
แต่แล้วเหคุการณ์ที่ผมไม่อยากให้มันเกิดมันก็เกิดขึ้น จู่ๆเธอก็มาบอกกับผมว่า เธอรู้สึกกับผมแค่พี่ชาย ความรู้สึก ณ ตอนนั้นมันชาไปหมดทุกอย่าง เหมือนทุกอย่างมันกำลังพังทลายไปกับคำๆนี้ คำว่า "พี่ชาย" หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลง น้อยลง และน้อยลงไปทุกวันๆ
ทุกๆวันที่เห็นเธออัพเดตสถานะ มันทำให้ผมรู้เหมือนปมเป็นตัวปะหลาด ผมกลายเป็นส่วนเกินในชีวิตเธอ ทุกๆวันที่ผมเจอเธอ ผมไม่รู้ว่าปมควรจะทำตัวยังไง ควรจะทักมั้ย? ควรจะยิ้มให้เหมือนเมื่อก่อนมั้ย? มันกลับมีแต่น้ำตา ที่ไหลออกมาทุกๆครั้งที่เราเจอกัน จนถึงตอนนี้ก็ผ่านมานานแล้ว แต่ผมก็ยังลืมเธอไม่ได้
.
.
.
.
สุดท้ายนี้อยากให้เธอรู้ว่า ผมยังรู้สึกดี และ คิดถึงกับเธอ "เสมอ"
......กลับมาได้ไหม..........