ไม่จำเป็นต้องรวยหรอกครับ แค่แบบเป็นบ้านหลังเล็กๆ
พ่อ-แม่ไม่ทะเลาะกันแรงๆหรือทะเลาะกันทุกวัน ตั้งแต่ลูกเด็กๆจนโต

        หรือบางครอบครัวที่มีแค่แม่หรือพ่ออย่างเดียว ก็น่าอิจฉานะครับ
นึกภาพตาม อย่างน้อยก็ไม่ต้องไปทะเลาะกับใคร
ลูกก็ไม่ต้องทนเห็นแม่ตัวเองโดนตีบ่อยๆ

        อิจฉานะครับ ครอบครัวที่ใส่ใจชีวิตลูก ไม่ได้มองการเรียนเป็นเหมือนภาระ
สนับสนุนลูกเต็มที่  ลูกบางคนที่ดรอปเรียนใหม่ หรือเรียน ม.เอกชนค่าเทอมแพงๆ
แต่ไม่สนใจเรียน เอฟแล้วเอฟอีก พ่อแม่ก็ยังผลักดันลูกเรียนจนจบ (หรืออาจไม่จบ)

        หรือพ่อแม่ประเภทรักลูกแต่แสดงออกไม่เก่ง ฟอร์มเยอะก็ยังน่าอิจฉาลูกนะครับ

        ผมอยากฝากถึงคนที่โชคดีหลายๆคนว่า เกิดมาเจอคนที่รักเรามากๆตอบแทนเขาให้เต็มที่นะครับ
เพราะถ้าผมเจอแบบนั้นนี่รักตายเลย

        ฝากถึงวัยรุ่นตอนนี้ที่ต่อไปต้องเป็นพ่อ เป็นแม่คนว่า อย่าทะเลาะกันต่อหน้าลูกเลยครับ
ตอนเด็กๆคุณอาจไม่เคยเจอเลยไม่รู้ว่ามันเจ็บใจแค่ไหน