อยากระบายครับ อย่าเพิ่งหมั่นไส้ผมเลยนะครับ

ผมเกิดมาแทบไม่เคยผิดหวัง อยู่ในครอบครัวฐานะปานกลาง ไม่เคยลำบาก เกิดมาไม่เคยเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันเลย มีคุณป้าซึ่งแกไม่แต่งงานอยู่อีกท่าน ซึ่งแกก็เลี้ยงผมมาพร้อมกับแม่ มีน้องสาวคนนึงนิสัยดี ตั้งใจเรียน ทำงานบ้าน ซักผ้าให้ผมบ้าง ดูแลผมทุกอย่าง มีคุณน้าซึ่งก็ไม่มีเมียช่วงที่เข้ามาเรียนกทม ก็ส่งเงินให้ผมทุกเดือน.

อันเนื่องมาจากสภาพครอบครัวที่ดีมากทำให้ผมเป็นคนเฉื่อยชา ไม่ยมีความฝัน ไม่มีความทะเยอทะยาน แต่ผมไม่เกเรนะ ตั้งใจเรียน กินเหล้านิดหน่อย บุหรี่ไม่สูบ ไใ่มีเรื่องชู้สาว ไม่เคยทำให้พ่อแม่เสียใจเลย ที่ผมบอกว่าไม่ค่อยผิดหวังเพราะผมไม่หวังสูง ผมเลือกมหาลัยที่พอสอบได้ ผมก็ผ่าน พอเรียนไปแอบชอบเพื่อนร่วมห้อง ผมก็พยายามจนจีบติด อยากได้อะไรผมก็มักจะได้เสมอ(แต่ผมไม่บังคับขอกับพ่อแม่นะ อยู่ดีๆก็ได้เอง ผมก็งง เหมือนกัน)   

แต่พออกหักผิดหวัง ทำไมผมรู้สึกว่าผมไม่มีภูมิคุ้มกัน มันดูเป็นเรื่องใหญ่สำหรับผมมาก