เรื่องราวที่เล่าให้ฟัง ... เพื่ออยากจะขอคำแนะนำ
..... เมื่ออายุ 6 ขวบ หลังจากพอจำความได้ ครอบครัวก้อมี ป๊า ( เป็นพ่อเลี้ยงเชื้อสายจีน ) แม่ และน้องสาว ที่อายุต่างกันสามปี ครอบครัวผมเปิดร้านขายของชำ รวมทั้งขายอาหาร เพราะป๊า มีอาชีพค้าขายอาหารมาก่อน ผมและน้องเรียนโรงเรียนเอกชน เพราะป๊าค่อนข้างมีเงิน เงินในการเลี้ยงดูครอบครัว รวมทั้งบ้านที่อยู่ในปัจจุบันก้อเป็นเงินป๊าทั้งนั้น
แต่แม่ติดการพนันชอบเข้าบ่อนบ่อยๆ ซึ่งเงินที่เสียในบ่อนก้อคือเงินที่ป๊าให้ทั้งนั้น ทั้งเงิน ทอง สร้อยแหวน พอเข้าบ่อนทีก้อหมดตัวที ซึ่งด้วยความรักของป๊า ป๊าก้อซื้อให้ใหม่ ซื้อให้ใหม่ก้อเข้าบ่อนอีก. หมดตัวอีก ป๊าก้อซื้อให้อีก .... ผมเห็นแม่เล่นการพนันจนตัวเองเกลียดการพนัน โดยเฉพาะไพ่
ณ เวลานั้นพ่อ ที่เป็นผู้ให้กำเนิด ซึ่งเลิกกับแม่ไปตั้งนานแล้ว เพราะยายอยากให้แม่ได้กับป๊ามากกว่า พ่อเป็นเพียงช่างตัดกางเกง มีรายได้เดือนละหลายพันบาท ได้แวะเวียนมาหาบ้างเป็นครั้งคราว. ทุกครั้งที่มา จะมีขนมหรือเงินมาให้บ้าง ... แต่พ่อชอบกินเหล้า เหล้าขาว ซึ่งครั้งไหนกิน ก้อจะเห็นว่าพ่อเมา
เมื่ออายุ 15 ปี ป๊าก้อได้เสียชีวิต ตอนนั้นเรียนอยู่ ม.4 เสียชีวิตเพราะเส้นเลือดในสมองแตก จากความเครียด ของการกระทำของแม่เกี่ยวกับการพนันที่มีหนี้สิน หลังจากป๊าตายลง แม่ก้อประกอบอาชีพเป็นแม่ค้า รวมทั้งได้แฟนใหม่เป็นคนขับรถของธนาคารแห่งหนึ่ง หลายๆครั้งที่แม่ไปอยู่กับแฟนใหม่ แล้วปล่อยให้ผมกับน้องอยู่ตามลำพัง .... ข้าวก้อไปกินกับยาย ที่เช่าห้องอยู่ในละแวกใกล้เคียงกัน บางครั้งก้อไปกินกับน้าสาวที่เปิดร้านขายข้าว ตรงปากซอย ... เงินไปโรงเรียนก้อต้องขอกับยายและน้าสาว ... ซึ่งหลายครั้งแม่ไม่ได้ทิ้งไว้ให้. ส่วนค่าเทอมก้อต้องโทรไปขออาอี้ ( น้องสาวป๊า ) ซึ่งขณะนั้นผมได้เรียนอยู่โรงเรียนรัฐบาลเรียบร้อยแล้ว
ส่วนพ่อที่แวะมาหาบ้างเป็นครั้งคราว .... ก้อได้แวะมาหามากขึ้น หลังจากป๊าเสีย .... ซึ่งช่วงหลังๆจะเห็นพ่อดื่มเหล้ามากขึ้น โดยแวะไปเป็ก !!! ที่ร้านขายของชำ ที่ซอยข้างๆ .... ซึ่งพ่อก้อรับรู้ถึงการกระทำของแม่ ( ว่าติดการพนันและมีแฟนใหม่ ) ซึ่งผมก้อได้วาดฝันไว้ว่า พ่อคงดูแลรับผิดชอบพวกเราได้. .......
ชะตาฟ้าลิขิต .... ลูกเลว !!!
..... เมื่ออายุ 6 ขวบ หลังจากพอจำความได้ ครอบครัวก้อมี ป๊า ( เป็นพ่อเลี้ยงเชื้อสายจีน ) แม่ และน้องสาว ที่อายุต่างกันสามปี ครอบครัวผมเปิดร้านขายของชำ รวมทั้งขายอาหาร เพราะป๊า มีอาชีพค้าขายอาหารมาก่อน ผมและน้องเรียนโรงเรียนเอกชน เพราะป๊าค่อนข้างมีเงิน เงินในการเลี้ยงดูครอบครัว รวมทั้งบ้านที่อยู่ในปัจจุบันก้อเป็นเงินป๊าทั้งนั้น
แต่แม่ติดการพนันชอบเข้าบ่อนบ่อยๆ ซึ่งเงินที่เสียในบ่อนก้อคือเงินที่ป๊าให้ทั้งนั้น ทั้งเงิน ทอง สร้อยแหวน พอเข้าบ่อนทีก้อหมดตัวที ซึ่งด้วยความรักของป๊า ป๊าก้อซื้อให้ใหม่ ซื้อให้ใหม่ก้อเข้าบ่อนอีก. หมดตัวอีก ป๊าก้อซื้อให้อีก .... ผมเห็นแม่เล่นการพนันจนตัวเองเกลียดการพนัน โดยเฉพาะไพ่
ณ เวลานั้นพ่อ ที่เป็นผู้ให้กำเนิด ซึ่งเลิกกับแม่ไปตั้งนานแล้ว เพราะยายอยากให้แม่ได้กับป๊ามากกว่า พ่อเป็นเพียงช่างตัดกางเกง มีรายได้เดือนละหลายพันบาท ได้แวะเวียนมาหาบ้างเป็นครั้งคราว. ทุกครั้งที่มา จะมีขนมหรือเงินมาให้บ้าง ... แต่พ่อชอบกินเหล้า เหล้าขาว ซึ่งครั้งไหนกิน ก้อจะเห็นว่าพ่อเมา
เมื่ออายุ 15 ปี ป๊าก้อได้เสียชีวิต ตอนนั้นเรียนอยู่ ม.4 เสียชีวิตเพราะเส้นเลือดในสมองแตก จากความเครียด ของการกระทำของแม่เกี่ยวกับการพนันที่มีหนี้สิน หลังจากป๊าตายลง แม่ก้อประกอบอาชีพเป็นแม่ค้า รวมทั้งได้แฟนใหม่เป็นคนขับรถของธนาคารแห่งหนึ่ง หลายๆครั้งที่แม่ไปอยู่กับแฟนใหม่ แล้วปล่อยให้ผมกับน้องอยู่ตามลำพัง .... ข้าวก้อไปกินกับยาย ที่เช่าห้องอยู่ในละแวกใกล้เคียงกัน บางครั้งก้อไปกินกับน้าสาวที่เปิดร้านขายข้าว ตรงปากซอย ... เงินไปโรงเรียนก้อต้องขอกับยายและน้าสาว ... ซึ่งหลายครั้งแม่ไม่ได้ทิ้งไว้ให้. ส่วนค่าเทอมก้อต้องโทรไปขออาอี้ ( น้องสาวป๊า ) ซึ่งขณะนั้นผมได้เรียนอยู่โรงเรียนรัฐบาลเรียบร้อยแล้ว
ส่วนพ่อที่แวะมาหาบ้างเป็นครั้งคราว .... ก้อได้แวะมาหามากขึ้น หลังจากป๊าเสีย .... ซึ่งช่วงหลังๆจะเห็นพ่อดื่มเหล้ามากขึ้น โดยแวะไปเป็ก !!! ที่ร้านขายของชำ ที่ซอยข้างๆ .... ซึ่งพ่อก้อรับรู้ถึงการกระทำของแม่ ( ว่าติดการพนันและมีแฟนใหม่ ) ซึ่งผมก้อได้วาดฝันไว้ว่า พ่อคงดูแลรับผิดชอบพวกเราได้. .......