ที่ว่า "ศาสนาทั้งหมดมีเพียงศาสนาเดียว" นั้น หมายความว่าทุกศาสนาล้วนแต่มุ่งหมายจะทำลายความรู้สึกว่า "ตัวกู" ว่า "ของกู" ด้วยกันทั้งนั้น..เราอย่าไปเพ่งที่ข้อปลีกย่อยต่ำๆเตี้ยๆหรือมูลฝอยของศาสนาเลย เราไปเพ่งเลงถึงตัวแท้ของศาสนากันเถิด..เราจะพบว่า มีจุดร่วมจุดเดียวกัน ตรงที่เขาก็ล้วนแต่มุ่งหมายที่จะทำลายสิ่งที่เรียกว่า "ตัวกู" ของกู" คือ ความเห็นแก่ตัวนี้ด้วยกันทั้งนั้น..


แม้ว่าเขาจะไปบัญญัติผลแห่งการทำอย่างนั้นเสร็จแล้ว ว่าเป็นตัวกูอย่างอื่นขึ้นมาอีก เป็นอาตมันบริสุทธิ์ถาวรขึ้นมาอย่างไรอีก ก็ไม่เป็นไร เขาอยากจะเรียกอย่างนั้นก็ตามใจเขา แต่ว่าข้อปฏิบัติที่เขาสอน เพื่อให้เข้าถึงความเป็นอย่างนั้น ก็ล้วนแต่สอนให้ทำลายความเห็นแก่ความสุขทางเนื้อหนัง ทำลายความเห็นแก่ตัวชั้นเนื้อหนังหรือชั้นวัตถุที่เป็นอันตรายนี้เสียก่อน แล้วก็น้อมไปสู่เรื่องทางจิตใจที่สูงขึ้นไป ให้ความรู้สึกที่เป็นตัวกู ของกู นี้สิ้นไปไม่เหลืออยู่ หรือไม่แสดงอยู่ก็ได้ นี่แหละเรามีศาสนาเดียวกันอย่างนี้ แล้วจุดหมายปลายทางก็คืออย่างนี้ คือ อยู่โดยไม่มีความวุ่นวาย มีแต่ความว่าง หรือ ความสะอาด สว่าง สงบด้วยกันทั้งนั้น..

(จากหนังสือทางสายเดียวที่ทุกคนต้องเดิน..พุทธทาสภิกขุ)