ทุกข์ดับ นิพพานเกิด เมื่อไม่มีตัวกู-ของกู

ขอให้รู้จักพระพุทธศาสนา
ของเราไว้ถูกต้อง
แล้วก็จะ ไม่หลงว่า มีตัวกู
ซึ่งเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา
ว่าไม่มีตัวตน

เมื่อไม่มีตัวกูและก็ไม่มีของกู
เมื่อไม่มีของกูแล้ว
ไอ้ที่มันเป็นคู่ๆ คู่ๆ สำหรับให้รัก
ให้เกลียด ให้ยินดียินร้าย
มันก็หมดไปเอง

ไม่มี ตัวกู อย่างเดียวน่ะ
มันยกเลิกหมด
ไม่มีหญิง ไม่มีชาย
ไม่มีได้ ไม่มีเสีย
ไม่มีแพ้ ไม่มีชนะ
ไม่มีกำไร ไม่มีขาดทุน
ไม่มีทุกๆ ทุกคู่ ที่มนุษย์จะพูดได้
เป็นทุกๆคู่ จะไม่มี เพราะมัน,
มันเลิกจาก ตัวกู
ซึ่งเป็นพื้นฐานเสียหมด

เดี๋ยวนี้เรา มันยังมี, มีได้ มีเสีย
มีแพ้ มีชนะ มีกำไร มีขาดทุน
มีอร่อย มีไม่อร่อย มีมาก มีน้อย
มี, เป็นคู่ๆ คู่ๆ ไม่รู้จักกี่คู่

พอเห็น อิทัปปัจจยตา
ไอ้ของคู่เหล่านี้ ก็กลายเป็นของไม่มี
เพราะความจริง มันก็มิได้มี
มันมีโดยคนที่ไม่เห็น อิทัปปัจจยตา
พูดเอาเอง ขาดทุน
ก็คือ อิทัปปัจจยตา แบบหนึ่ง
กำไรก็คือ อิทัปปัจจยตา แบบหนึ่ง
แต่ก็เป็น อิทัปปัจจยตา ด้วยกันทั้งนั้น

บางคนเขาก็เลือกบัญญัติเอาอย่างนี้ดี
อย่างนี้ไม่ดี อย่างนี้กำไร
อย่างนี้ขาดทุน แต่ถ้าเห็น
อิทัปปัจจยตาจิตมันก็เฉย
เป็นปกติอยู่ได้ นั่นแหละ
คือเห็นความจริง เห็นธรรมะ
เห็นความจริง ที่เห็นธรรมะนั้นคือ
เห็นที่อิทัปปัจจยตา

#จดหมายเหตุพุทธทาส #๑๑๑ปีพุทธทาส
ที่มา : อบรมพระนวกะ ปี ๒๕๒๖ เรื่อง อิทัปปัจจยตาช่วยได้

#พุทธทาสธรรมทาน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่