ฉัน...หาเงินรายวัน (เป็นแม่ค้าตลาดนัด)
ค่าใช้จ่ายในบ้านทุกบาททุกสตางค์ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าน้ำดื่ม ค่าน้ำมัน ค่าอาหารสามมื้อ ของคนทั้งบ้าน ค่าอาหารหมา บลาๆๆๆ
จะควักเงินซื้อของที่ตัวเองชอบแต่ละที คิดแล้วคิดอีก จนบางทีเลือกจะไม่ซื้อทั้งๆที่อยากได้มากๆ เฮ้อ!!

น้องสาว...ได้เงินเป็นรายเดือน
เดือนๆนึงหมดไปกับค่าใช้จ่ายของตัวเองล้วนๆ เครื่องสำอางค์ ค่าเสื้อผ้า ค่าไปเที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อน ค่าปาร์ตี้แต่ละอาทิตย์ เฮ้อ!!

ที่น่าน้อยใจที่สุดก็ตรงแม่นี่แหละ คุยฟุ้งไปทั่วว่าน้องสาวเรียนจบแล้วได้เป็นครู  มันเก่ง อนาคตมันดี บลาๆๆ
แล้วก็ชอบหักหน้าฉันกับคนอื่นบ่อยๆว่าไม่ยอมหางานหางานหาการทำ บลาๆๆ (แล้วแม่ค้านี่ไม่เรียกว่าทำงานรึไง)
ที่หนักกว่านั้นคือน้องสาวแทบไม่ได้แตะต้องงานบ้านอะไรเลยสักนิด แม้แต่จะล้างจาน ซักผ้า ถูบ้าน บลาๆๆ เป็นหน้าที่ฉันโม้ดดด
เหตุผลเพราะ...น้องมันสอนหนังสือมาเหนื่อยๆ ให้น้องมันพักผ่อน อย่าไปกวนมันเลย บลาๆๆ
หลายครั้งอยากกินกับข้าวอร่อยๆถ้าบอกว่าฉันอยากกินแม่ทำให้กินหน่อย รอไปเถอะ บางทีเป็นเดือนกว่าจะได้กิน
แต่ถ้าบอกว่าน้องสาวอยากกินทีไร บอกเช้าได้กินเที่ยง บอกเที่ยงได้กินเย็น ได้ยินปุ๊ป ไปตลาดหาซื้อมาทำให้กินปั๊ป เฮ้อ!!

อาชีพแม่ค้าถึงจะไม่มีเกียรติอะไรมากเมื่อเทียบกับข้าราชการก็จริง
แต่อย่างน้อยฉันก็ภูมิใจ ที่เงินจากการเป็นแม่ค้าส่งเสียให้คนๆนึงเรียนจบมาเป็นข้าราชการได้
และเงินจากการเป็นแม่ค้าอีกเช่นกันที่ดูแลปากท้องของคนในบ้านให้อยู่ดี กินอิ่มหนำสำราญได้ทุกวันนี้
ถึงแม่จะยังไม่เห็นและภูมิใจในอาชีพแม่ค้าของฉันก็ไม่เป็นไร
แม่ไม่ต้องรักลูกที่เป็นแม่ค้าคนนี้ก็ได้ ขอแค่ไม่หลงลืมก็พอว่ามีฉันเป็นลูกเค้าอีกคนก็พอ
.....เฮ้อ!!