เราเป็นผู้หญิงหน้าโง่คนนึ่งทิ้งผู้ชายที่รักไป 2 เดือนเพราะความน้อยใจขี้งอแงคิดว่าเค้าไม่รักเราแล้วกลัวว่าเค้าจะเบื่อ ตอนนั้นความคิดมันสับสนไปหมด เราผิดเองที่ไม่ถามอะไรเค้าสักคำ เราเป็นแฟนกันมา 4 ปีแล้วตลอดเวลาเค้ายอมเราทุกเรื่องไม่ว่าจะเรื่องอะไร มีแต่เราที่ไม่เคยทำตัวเป็นแฟนที่ดีเลย ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของเค้า เราอยากขอโอกาสแก้ตัวอีกสักครั้ง 2 เดือนที่ผ่านมาถ้าจะถามว่าไปไหนมา เราไม่ได้ไปไหนเลยเรารอเค้ามาง้อทุกๆวัน ทั้งๆที่เราผิดแต่เราก็ไม่ง้อเพราะกลัวว่าจะเสียหน้ากลัวว่าจะแพ้โดยที่ไม่นึกถึงความรู้สึกของคนที่เรารักเลย เรามันโง่เองที่ทำความรักของเราพัง ไม่ว่าจะนานแค่ไหนเราก็จะรอเค้ากลับมาตอนนี้เรากำลังง้อเค้าแต่เค้าก็ยังไม่ใจอ่อนเลย ใครจะว่าเราไร้ค่าเราไม่เคยสนใจเลยขอแค่คนที่เรารักกลับมาก็พอขอโทดนะที่2เดือนที่แล้วบอกเลิกเค้าผิดเอง ตอนนี้เราเปลี่ยนไปแล้วนะเราขอแค่โอกาสที่อยากจะแก้ตัว ถึงตอนนี้จะยังไม่ได้รับโอกาสนั้นก็จะรอเสมอขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างที่ทำให้นะไอหมา ^^
*** สุดท้าย *** อย่าพึ่งเชื่อที่เค้าพูดทั้งหมดก็ได้นะแต่เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ทุกอย่างเค้ารอตัวเองเสมอนะรีบกลับมานะ
คำว่าสายเกินไปมันมีจริงๆแต่อยากเป็นคนโชคดีที่ได้รับโอกาสนั้นอีกครั้ง
*** สุดท้าย *** อย่าพึ่งเชื่อที่เค้าพูดทั้งหมดก็ได้นะแต่เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ทุกอย่างเค้ารอตัวเองเสมอนะรีบกลับมานะ