คือไม่เคยมีความสุขเลยคะ เมื่อก่อนคิดว่าไม่เป็นไร คิดว่าแค่ความคิดชั่ววูปเวลาเจอเรื่องกดดัน แต่ยิ่งโตขึ้นเริ่มคิดมากขึ้นทุกวัน ตอนนี้นอนไม่หลับเลยค่ะ รู้ตัวนะว่ามันเป็นเพราะความคิดตัวเอง เราก็พยายามปรับ มีคนแนะนำให้นั่งสมาธิ ลองทำแต่ในหัวทำยังไงก็ปล่อยวางไม่ได้เลย  ทุกวันนี้ทำงานได้เรียนได้แต่รู้สึกไม่มีความสุขเลย กับครอบครัวก็คุยกับใครไม่ค่อยได้ เรารับภาระดูแลการเงินบริหารเงินของที่บ้านมาสักพักแล้วค่ะ แต่ตอนนี้เริ่มจะคิดอะไรไม่ออกบางทีก็หูอือ หน้ามืด มีบางครั้งปวดที่หน้าอกจนหายใจไม่ออก มือชาเท้าชาบ่อยบ่อย เคยพบแพทย์ตามคลีนิคเขาบอกแค่ว่าเราคิดมากแล้วก็ให้ยาคลายเครียดแค่นั้น คือสวนตัวเป็นไมเกรนอยู่แล้วแต่ที่เป็นอาการแบบนี้เรารู้สึกมันเกินไมเกรนแล้ว บางทีรู้สึกท้อมากเวลาที่เราขอคำแนะนำจากพ่อมันจะจบไม่สวยเท่าไร กับพ่อจะคุยกันเฉพาะเรื่องที่ดินเรื่องงานที่เราต้องติดต่อผ่านพ่ออยู่อารมเหมือนคนที่เกลียดกันเข้ากระดูกดำแต่ต้องทนทำงานร่วมกันไปไหนไม่ได้ แต่เรารู้เรารักพ่อ แต่หลายหลายสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างพ่อกับเรามันทำให้เราแสดงออกไม่ได้ทั้งหมดบางทีฟอร์มเรากับพ่อเยอะมากจะขรึมใส่กันตลอดล่าสุดเช็คที่ควรเป็นชื่อเรากลับเป็นชื่อพ่อแทนและเงินที่ควารถึงมือเรากลับหายไปแสนกว่าบาทเราก็เครียดนะแต่ก็บอกตัวเองว่าไม่เป็นไรนั่นคือส่วนที่พ่อควรได้ให้เขาไปเถอะ. บางทีเราต้องการกำลังใจโทรหาแม่ก็ได้แค่บอกว่าคิดถึง แล้วบอกว่าไม่เป็นไร แม่ให้เราดูแลเรื่องการเงินที่บ้านเพราะที่บ้านแม่เคยเป็นเสาหลักแค่คนเดียวส่วนพ่อพึ่งหย่ากับแม่ได้ไม่นานและมีหลายครอบครัว. แล้วนั่นเลยเป็นสาเหตุที่เรากับพ่อจะไม่ค่อยคุยกัน นานนานทีเราจะขอคำปรึกษาเพราะเราปรึกษาแม่ไม่ได้อีกเหมือนกันตอนนี้แม่เองก็เครียดอยู่เราสังเกตมาสักพักใหญ่ๆที่เราไม่อยากให้แม่คิดมากแม่คิดแค่เรื่อวพ่อก็หนักแล้ว เราหดหู่มากบางทีรู้สึกเข้าสังคมไม่ได้ เหมือนคนสมาธิสั้นจากที่เคยชอบสังคมพบปะผู้คนตอนนี้แค่เดินห้างเจอคนเยอะวุ่นวายจะรู้สึกว่ากลับดีกว่ารู้สึกไม่มีความสุขเลย บางทีคิดว่าตัวเองเป็นโรคจิต ควรทำไงดี พบแพทย์ดีไหม?  พบจิตแพทย์ที่ไหนดีค่ะ? ทุกวันนี้ต้องเตือนตัวเองตลอดว่าต้องอยู่ต้องตั้งใจใช้ชีวิตเพื่อแม่นะเราจะตายไม่ได้แต่ยิ่งเตือนตัวเอง เวลาเจอเรื่องที่กระทบจิตใจนิดหน่อยรู้สึกเหมือนขาดสติอยากทิ้งทุกอย่างแล้วตายตายไปซะ. กลัวใจกลัวความคิดตัวเองมากขึ้นทุกวันทรมานมาก😭😭😭😭😭😭