" .. คนที่จะวางเฉยได้ "ต้องมีปัญญา ประกอบด้วยปัญญา"
พิจารณาถึงบุญกรรมบาปเวร บุญวาสนาบารมีของมนุษย์สัตว์ทั่วไปว่า
มนุษย์สัตว์ทั้งหลายเกิดมามีกรรมเป็นของของตน
ตนนั่นแหละเป็นผู้ได้รับผลของกรรม คนอื่นจะรับแทนไม่ได้
คนอื่นเป็นแต่ผู้ช่วยเมตตาแนะนำและตักเตือนให้เขาเว้นจากความชั่ว
เมื่อเขาไม่ได้ทำกรรมชั่ว เขาก็ไม่เดือดร้อน
เมื่อเขาไม่ทำกรรมชั่วและไม่เดือดร้อนแล้ว ใจของเขาก็สบาย
เป็นอุเบกขา เป็นความดีของเขาที่ทำตามคำสอนของเรา

คราวนี้เมื่อเราสอนเขาแล้ว เขาไม่ทำตามคำสอนของเรา
จนกระทั่งเขาทำความผิด ได้รับโทษนานาประการ
เราก็พิจารณาเช่นนั้นเหมือนกันว่า น้ำขี้โคลนมองไม่เห็นตัวปลาฉันใด
คนที่ทำกรรมกิเลสมากไม่มีปัญญา
ใครจะตักเตือนชี้ เหตุผลให้ฟังสักเท่าใด ๆ
ก็ย่อมรู้ตามไม่ได้ เอาแต่ใจของตัวถ่ายเดียว
เมื่อพิจารณาอย่างนี้แล้วใจก็วางเฉยได้ .. "

หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี