ต่อจากกระทู้นี้เลยนะครับ สำหรับเรื่องเก่า http://ppantip.com/topic/33561268 หรือใครหาไม่เจอก็ลองหาในหน้าผมดูครับ
  เล่าเลยนะครับ ตอนนี้พ่อกับแม่ก็เลิกกันไปเรียบร้อยละ พ่อก็ไม่ได้มีอะไร แค่เอาคนใหม่มาอยู่ในบ้าน ส่วนแม่ก็ย้ายออกจากบ้านที่เคยอยู่กะพ่อไปอยู่บ้านยาย แล้วแม่ก็กำลังจะมัดข้อมือกับชายคนใหม่ 28-29 พ.ย. นี้ ตัวผมไม่ได้อะไรหรอก เพราะผมไม่ค่อยผูกพันธ์อะไรกับทั้งสองคน เพราะส่วนใหญ่คนที่เลี้ยงผมมา ส่งเสียให้เรียน คือ ย่ากับป้า(พี่พ่อครับ) ย่าคนเป็นคน ค่อนข้างมีทุน ส่วนป้าก็เป็นหมอ ป้ามีสามีเป็นครูฝรั่งอยู่อเมริกาครับ แกก็ไปๆมาๆ ระหว่างไทย-อเมกา ครับ แต่ไม่มีลูกคือ ทั้งคู่เป็นหมันครับ
  เรื่องคือที่ผ่านมา น้องผม ม.1 อะครับ เค้ารู้ว่าพ่อแม่เลิกกัน แล้วก็รู้อย่างข้างต้น ก็เป็นนานแล้ว น้องผมซึม ไม่ค่อยพูดค่อยจา การเรียนตก (ตามประสาเด็กบ้านแตกครับ) ผมเลยตัดสินใจว่า น้องเนี่ยคือครอบครัว ที่ผมรักที่เหลืออยู่ จะต้องดูแลให้ดีที่สุด ผมทนเห็นน้องเป็นแบบนี้ ไม่ได้แล้ว เอาไงเอากันจะแตกหักก็ชั่ง ผมเลยไปคุยกับย่าและป้า ว่า ผมจะส่งน้องไปเรียนที่โน้น ที่อเมริกา จะได้เจอชีวิตใหม่ คนใหม่ๆลืมเรื่องเก่า ตอนแรกป้ากับย่าก็ค้าน แต่ผมบอกจะส่งเอง และก็ทนให้น้องเป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ ย่าเลยยอม ป้าเลยบอกว่า ได้ ให้ไปอยู่กับแฟนป้า เพราะป้าเอง ก็จะไปอยู่เหมิอนกัน เดี๋ยวจะดูแลให้เอง(ป้าผมเค้ามีแพลนจะย้ายไปอยู่กับแฟนอ่าครับ) ส่วนเรื่องภาษาหรืออะไรนั้น น้องผมเป็นคนเรียนเก่ง ภาษาEng ไม่มีปัญหาครับ เพราะปกติอยู่บ้านกับผม เราจะคุยภาษาEng กันครับ
  เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ผมเลยไปคุยกับน้อง ตอนนั้นกลางคืนครับ พอน้องมาผมก็คุยเลยครับ
น้อง : มีอะไรหรอพี่เรียกมาเนี่ย
ผม : เรื่องพ่อแม่ก็รู้ว่าสภาพจิตใจตอนนี้ เป็นยังไง
น้อง : ก็เสียใจแหละ แต่ทำไงได้ เค้าไม่ได้รักกัน
ผม : ....(ผมก็เงียบไม่ได้พูดอะไร)
น้อง : เอ้า แล้วจะไม่พูดอะไร เลยไง๊ แล้วเรียกมามีอะไร
ผม : ไปเรียน อเมริกา เถอะ ไปอยู่กับ แฟนป้า เดี๋ยวป้าก็ตามไป ไปอยู่ที่ใหม่ เจออะไรที่มันดีกว่านี้ บอกตรงๆ กุทนเหนเป็นงี้ไม่ได้ เพราะเป็นน้องคนเดียวของกุ ไปลองใช้ชีวิต แบบอื่นบ้าง เรื่องเรียน เดี๋ยวกุจะส่งเอง ป้าก็อยู่
น้อง : พี่บอกพ่อกับแม่ไหม เรื่องนี้
ผม : กุไม่บอก จะไปบอกทำไม คนที่ทำให้เราต้องเจออะไรแบบนั้น อย่าไปเรียก พ่อแม่เลยจะดีกว่า สำหรับกุ แตกหักไปนานละ กุให้เวลาคิด คืนเดียวพอ จะไปไม่ไป เรื่องนี้รู้แค่ ย่า ป้า แฟนป้า กุ แค่นี้
น้อง : อือๆ แล้วก็เดินกลับห้องไป
   พอตอนเช้า น้องก็บอกผมว่า ไปก็ได้ แต่มีข้อแม้ ตัวพี่เอง จะต้องไปหาผม ปีละ 4 ครั้ง เพราะครอบครัว ที่ผมยังรักก็มีไม่กี่คน ในเมื่อ พี่เป็นคนส่งไป พี่ก็ต้องเป็นคนไปหาผมด้วย เพราะถ้าไปแล้วผมไม่คิดจะกลับมาแล้วหล่ะ ถือว่าไปพักใจหา อะไรใหม่ ที่ใหม่ ทำด้วย (ตอนนั้นนึกในใจ น้องกุแมร่งโครตแก่แดดเลยวะ ที่ตอบมาแบบนี้)
   ผมก็ตอบปากรับคำไปทันที ว่า เออ ได้ ปีละ 4 นะ ไปเต็มที่ให้แค่ ครั้งละ 3 วัน น้องก็บอกโอเค
   ตอนนี้ผมก็ให้แฟนป้าทำเรื่องให้น้องอยุ่ น้องผมจะต้องย้ายไปเรียน ม.1 ที่โน้น ถึงมันจะดูโหดร้าย กับ เด็กที่อายุแค่13 แต่ผมก็ต้องทำอะครับ อีกอย่างก็มีป้าคอยดูแลด้วย เลยไม่ค่อยเป็นห่วงเท่าไหร่

  และต่อมาเมื่อไม่กี่วันมานี่ ผมก็ไปหาย่า ที่บ้านย่า ซึ่งพ่อก็อยู่ด้วย แต่ผมคิดให้น้องไปลาแล้วหล่ะ เลยให้ซื้อ พวงมาลัย ไป 4พวง 2พวงแรกไปลาย่ากับพ่อ และเมื่อไปถึง น้องผมก็ไปกราบเท้าย่า แล้วก็พ่อ ย่าก็บอกโชคดีนะหลาน ส่วนพ่อ พอโดนน้องกราบกุ งงๆ แล้วถามผมว่าอะไรกัน
ผม : ไม่มีอะไร ทนเห็นสิ่งที่พ่อแม่ตัวเอง ทำไว้กับเราทั้งคู่ไม่ได้ แค่นั้น
พ่อ : จะพูดอะไรก็พูดมา อย่ามาลีลา
ผม : ก็แค่ให้น้องมาลา แค่นั่น
พ่อ : ลาไปไหน แล้วนี่คิดอะไร ไม่รู้นะว่าคิดอะไรกัน แต่ปรึกษากันมั่ง อย่างน้อยก็เป็นพ่อ
ผม : นี่ทำไว้ขนาดนี้ ยังกล้าเรียกตัวเอง ว่า พ่อ อีกว่างั้น จะบอกให้ จะให้น้อง ไปเรียน อเมริกา แค่นั้น
พ่อ : ใครคนคิด พ่อไม่อนุญาต ไม่ให้ไป น้องยังเด็ก
ผม : ใครอนุญาต แล้วไง ยังไงซะ คนอื่นจะคิดไงก็ชั่ง แต่สำหรับผม ครอบครัวหน่ะ มันจบไปนานละ คนที่เหลืออยู่คือ น้องคนเดียวเท่านั้น คุณไม่ใช่ครอบครัวผมอีกต่อไป ผมไม่ฟังคุณแล้ว
  ก็เถียงกันอีกหลายคำ จนในที่สุดย่าก็พูดว่า
ย่า : กุเป็นคนอนุญาตให้มันไปเอง อย่ามาเถียงกุไอ้น้อย(หมายถึงพ่อ) หลานกุ กุดูแลเอง ในเมื่อพ่อแม่ทำอะไรกับลูกไว้ โดยไม่คิดผลของการกระทำที่ตามมา ทำให้ตกหนักลูกไง
พ่อ : แต่แม่
ย่า: อย่าเถียง
    สุดท้าย ผมกับน้องก็ออกมา เพราะจะไป ลายายกับแม่ต่อ พ่อก็ถามว่าจะเดินทางวันไหน จะไปส่ง แต่ผมบอกว่า ไม่จำเป็นต้องรู้ จะไปวันไหน ก็เรื่องของพวกเรา คุณไม่เกี่ยว แล้วก้ห้ามคุณติดต่อกับน้องหรือผมอีก ตายแหละค่อยมาเผากัน (ตอนนั้นผมโมโหมาก แล้วขึ้นรถกับน้องแล้วก็ออกมาเลย)
   ต่อมาก็ขับรถมาที่บ้านยาย เพราะแม่อยู่ที่นั่น ตอนขับเข้าไปก็มองกันใหญ่ เพราะผมออก z4 ไปใหม่ เลยจำกันไม่ได้ รวมญาติเตรียมงานกันอยู่ เพราะแม่จะมัดข้อมือ วันที่ 28-29 พ.ย.นี้ พอผมลงรถ ป้าก็แซวว่า เดะนี้รวยใหม่แล้วน้อหลานเอ้ยยยยย ขี่รถแบบนี้มาเลย มาๆ มาช่วยกันเตรียมงานเร็ว
ผม: ไม่อะ ขอยืนดูด้านนอกดีกว่า (พร้อมกับหันไปเรียกน้องลงจากรถว่า จะทำอะไรก็รีบทำ เรายังมีของที่เตรียมกันอีกเยอะ ไว)
แล้วน้องผมก็ลงมา แล้วถือพวงมาลัยไป กราบเท้ายายก่อน
ยาย: มีอะไรหรอทำไมอยู่ๆก็มากราบเท้ายายเนี่ย
น้อง: ไม่มีอะไรหรอกยาย
แล้วน้องก็ไปกราบแม่ต่อ แต่แม่นั่งทำอะไรสักอย่างอยู่ เลยไปกราบในตัก พร้อมกับ กอดแม่ และบอกว่า หนูรักแม่นะ ถึงตอนนี้ทุกคนก็ งง ไปตามๆกันว่า อะไรยังไง
แม่: มีอะไรหรอ ถึงมาบอกรักแม่ ถึงแม่จะแต่งงานใหม่ แต่แม่ก็ยังรักพวกหนูนะ
ผม: อย่ารักเลย รักแบบนี้ จริงๆไม่มีลูกตั้งแต่แรกดีกว่า
ป้า: ไอ้หนู พูดดีๆ นั่นแม่หนูนะ
ผม: แล้วไง
แม่: (หันไปถามน้องว่า มีอะไร) มีอะไรหรอ
น้อง : หนูแค่มาลาแม่กับ ยาย เพราะหนูคงไม่กลับมาแล้ว ไม่กลับมาที่นี่แล้ว ที่นี่ไม่ใช่ที่ของหนูอีกต่อไปแล้ว(เสียงสั่น)
แม่: (หันมาหาผม) นี่มีอะไรกัน บอกมาเลย
ผม: (กำลังจะบอกละ)
น้อง: พี่ ผมขอพูดเอง
ผม: เออ
น้อง: แม่หนูจะไปเรียนที่อเมริกานะ แล้วที่หนูมานี่ มาลา กับกอดแม่ครั้งสุดท้าย เพราะหนูคงไม่เจอแม่อีกแล้ว แม่แต่งงานใหม่ไปแล้ว หนูทำใจไม่ได้ที่แม่แต่งกับลุงคนนั้น หนูคงไม่กลับมาแล้วหล่ะ (พูดไปร้องไห้ไป)
แม่: (ตอนนั้นน้ำตาไหลแล้ว) ทำไม ทำไม อะไร ใครคนคิด ใครคนเอาลูกไปจากแม่ งี้แม่จะอยู่กับใคร ใครจะดูแลแม่ตอนแก่
ผม: ก็สามีใหม่แม่ไง อย่ามาร่ำร้อง กับอะไรที่คุณเคยทิ้งมันไป แล้วใครคนคิด ก็เนี่ยยืนหัวโด่อยู่เนี่ย ทำกับพวกเราทั้งพี่น้องไว้ขนาดนี้ จะมาร้องไห้เพื่ออะไร จริงๆไม่ควรมีหรอกลูกหน่ะ อยู่กับผัวใหม่ไปละดีแล้ว(อารมณ์ขึ้นมามาก)
แม่: จะให้น้องไปอยู่กับใคร ใครจะคนส่ง แม่ไม่ให้ไป
ผม: ก็ผมเองนี่แหละคนส่ง อย่าถามว่าส่งได้ไหม ดูโน้น รถคันละ 4ล้าน กว่า ยังซื้อมาขี่ได้เลย ทำไมแค่น้องไปอยู่เมืองนอกจะส่งเรียนไม่ได้ แล้วก็ไม่ต้องห่วง มีคนดูแลให้อยู่แล้ว เผลอๆดูแลดีกว่า พ่อแม่ตัวมันเองด้วยมั่งนั่น
  ----ถึงจุดนี้ทุกคนเงียบกันหมด มีแค่ผมกับแม่ ที่สนทนากัน---
แม่: แล้วงานแม่หล่ะ จะไม่มากันใช่ไหม
ผม: คุณบ้ารึป่าว ให้ลูกมางานแต่งแม่กับผัวใหม่ ใจพวกเราไม่ใช่หินหรือปูนนะจะได้ไม่รู้สึกอะไร
แม่: นี่จะตัดกันเลยใช่ไหม ทำไมทำกับแม่แบบนี้(ร้องไห้)
ผม: นี่เคยพูดแล้วนะ ว่าจะตัด ทั้งคุณ ทั้ง อดีตสามีคุณ ผมไม่คิดว่าเป็นพ่อกับแม่ตั้งนานแล้ว
น้อง: พี่ผมขอไปนั่งรอในรถนะ ไม่ไหวจริง(ร้องไห้อยู่)
ผม: เออ เดี๋ยวตามไป
แม่: ทำไม ทำแบบนี้กับแม่ นี่แม่พวกแกนะ
ผม: อย่าพูดคำว่าแม่ เดี๋ยวอ้วก ทำไมกันไว้ขนาดนี้ ยังกล้าพูดคำว่า แม่ ทำไมกล้า ไม่ละอายใจบ้างหรอ ทำลายจิตใจของลูกๆ แล้วยังจะกล้า เรียกร้อง เพื่ออะไร พอกันที ที่ส่งน้องไป เพราะอยากให้มันเข้มแข็ง เด็กที่บ้านแตกหน่ะ มันจะโตมีเหตุผลกว่า เด็กปกติอยู่ละ นี่เลยกล้าให้น้องไปไง
แม่เศร้าได้แต่ร้องไห้ไม่ได้พูดอะไร)
ผม: ลาเสร็จแล้ว พวกเราไปละ แล้วก็อย่าได้ติดต่อ อะไรพวกเราอีก จากนี้ไป พวกคุณกับผมเราไม่รู้กันกันอีกต่อไป
ป้า : พูดเกินไปรึเปล่า
ผม : พูดผิดตรงไหน ที่พวกคุณทำ มันไม่ผิดมากกว่าหรอ ทำกับใจของลูกๆขนาดนี้ อย่าเรียกร้องอะไรอีกเลย เห้นแก่ตัวกันไปรึเปล่า จะเจอกันอีกที คงโน้น แหละ ตายแหละ ถ้าใครตายก่อน ก็บอกละกัน ถ้าว่างก็จะมาเผา หรือถ้าไม่ว่างก็ไม่มา
ยาย : ไอ้หนู......................
แม่ : แล้วพ่อพวกแกรู้รึเปล่า
ผม : รู้ เพราะไปหามาแล้ว ไปหลายๆเรื่อง อีกอย่าง ผมกับน้อง จะเปลี่ยน ชื่อกับ นามสกุลด้วย ใช้นามสกุลย่าอยู่ เลยต้องไปบอก ย่าก็เข้าใจแล้วด้วย จากนี้จะได้ เลิกรู้จัก มักจี กันซะที
แม่: ทำไมทำกันแบบนี้ แม่มีแก แค่สองคนนะ(ร้องไห้หนักเลย)
ผม : ก็ไม่ทำไมหรอก ต่อจากนี้ก็คิดว่าไม่เคยมีลูกแล้ว แล้วแฮปปี้อยู่กับสามีใหม่ก็สิ้นเรื่อง แค่นั้น
ยาย : ทำยังไงพวกแกถึงจะกลับเป็นเหมือนเดิม
ผม : คงไม่กลับแล้วหล่ะ มาถึงขนาดนี้แล้ว จะกลับก็ได้ กล้ายกเลิก งานแต่ง นี่ไหมหล่ะ เลิกกับว่าที่สามีใหม่สิ แล้วจะคิดดูอีกที
แม่: (กำลังจะพูด ก็ได้)(แต่ผมสกัดไว้ก่อนบอก)
ผม: ไม่ต้องพูด แค่ลองพูดดูเฉยๆ
แม่: สรุปจะทิ้งแม่จริงๆกันใช่ไหม
ผม: นี่พูดขนาดนี้ยังไม่เข้าใจอีกไง๊ ไม่พูดละเหนื่อย ไปละ(หันหลังเดินกลับรถ)
แม่ : ไอ้หนูอย่าทำแบบนี้กับแม่เลยนะ
ผม: อ๋อ(หันกลับมาพูด) ไม่ว่าจะแต่งหรือทำอะไรก็ไม่ต้องบอกกันหรอกนะ เพราะจะไม่มาแล้ว ตายแหละค่อยมาเผา
----จากนั้นผมก็ออกรถมา ไม่ได้สนใจอะไรอีกเลย-----
ผมก็คุยกับน้องว่า พร้อมไหมสำหรับที่ใหม่ ชีวิตใหม่ๆ มีอะไรให้รีบบอกกุ ถ้าไปอยู่ที่โน้น ถ้าไปหาได้จะไปทันที
น้องก้ตอบมาแค่ว่า อืม พร้อมแล้วหล่ะ สำหรับอะไรใหม่ แล้วก็พูดว่า พี่ การทำใจมันไม่ง่ายเลยเนาะ แต่ถ้าไปโน้นคงดีขึ้นอะ
ผม อืม ถ้าจะร้องก็ร้องให้พอ เพราะต่อจากนี้ ยังไม่มีอะไรให้เรียนรู้อีกเยอะ ต้องเข้มแข็งกว่านะ
น้อง อืม โอเคร

ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ยาวหน่อย แต่ผมไม่คิดจะกลับไปแล้วหล่ะ ปัจจุบัน น้องไปขึ้นเครื่องไปกับป้า ได้ 2วันแล้วหล่ะ
ขอบคุณครับ จะด่าผมหรืออะไรก็ได้ ยินดีรับฟังครับ แค่อยากมาระบายๆเฉยๆ เพราะต่างคนจากต่างที่ ยินดีรับมุมมองเพิ่มเติมครับ