ปอลิงงงงง - นี่คือแฟนฟิคจากละครเรื่อง "ตะวันตัดบูรพา" เวอร์ชั่น 2015
แต่งขึ้นมาเพื่อความจิ้นส่วนตัวเท่านั้นขอรับกระผมมมมมม


(แฟนอาร์ต บาย ข้าเจ้าเอง หึๆๆๆ)

บางที...ชีวิตมันก็พลิกผันแบบตั้งตัวไม่ทันได้เหมือนกัน
เมื่อจากการปกป้อง...นำพาไปสู่ความรัก
แม้คนที่ปกป้องนั้นจะกลายเป็น “คนร้าย” ก็ตาม...

http://ppantip.com/topic/34097118
[ทู้แนะนำเรื่องย่อค้าบบบ]

http://ppantip.com/topic/34100983
[EP.0]

http://ppantip.com/topic/34125330
[EP.1]

--------------------------------------------------------------------------------------------

เอาล่ะ มาต่อกันเลยครับผม

--------------------------------------------------------------------------------------------

           "ตะวันฉาย ลูกหายไปไหนมาน่ะ?"
           เวศถามเมื่อเห็นตะวันฉายเดินโอบไหล่มาพร้อมกับบูรพา
           "พี่ฉายเขาออกไปนั่งตากลมหน้าบ้านนี่เองครับพ่อ"
           บูรพาตอบแทนทันที จากนั้นก็หันหน้าไปยิ้มให้กับตะวันฉาย
           "เอาล่ะๆๆ ตะวันฉายกับบูรพาก็มาแล้ว มานั่งเก้าอี้เร็วๆลูก วันนี้แม่มีอะไรจะมาบอกพวกเราด้วย"
           เวศกวักมือเรียก ตะวันฉายไปนั่งข้างผู้เป็นพ่อ ส่วนบูรพาไปนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
           "เวศคะ...ฉันทำกับข้าวเสร็จแล้วค่ะ ช่วยเรียกสองหนุ่มให้มาช่วยยกไปวางที่โต๊ะหน่อยได้มั้ยคะ?"
           แม่ของตะวันฉายตะโกนออกมาจากข้างในห้องครัว ทั้งสองไม่ต้องรออะไร รีบลุกขึ้นจากโต๊ะไปช่วยยกอาหารจากห้องครัวทันที
           และไม่ถึงนาที ทั้งโต๊ะรับประทานอาหารก็เต็มไปด้วยหลากเมนูในมื้อเย็นของวันนี้
           "แม่ยังทำอาหารเยอะเหมือนเดิมเลยนะครับ"
           "แถมแน่นอนด้วยว่าต้องอร่อยเหมือนเดิมแน่ๆ"
           ตะวันฉายและบูรพาพูดต่อคำกันแบบทันทีเหมือนเป็นระบบที่ถูกลงคำสั่งเอาไว้ ทำให้เวศและแม่อดหัวเราะออกมาไม่ได้
           "ฮะๆๆ"
           "พะ...พ่อกับแม่ ทำไมขำแบบนั้นล่ะครับ?"
           "ก็แหม...ตะวันฉาย บูรพา พวกลูกสองคนพูดอย่างนี้มา 16 ปีแล้วนี่นา แม่ก็เลยเดาทางถูกน่ะสิว่าลูกจะพูดว่าอะไรบ้างน่ะ"
           บรรยากาศของทุกมื้ออาหารในบ้านตระกูลพงศ์พิทักษ์หลังนี้...เมื่อ 16 ปีก่อนจะเป็นอะไรที่แสนจะเงียบกริบเป็นอย่างมาก
    สาเหตุนั้นเป็นเพราะว่าบูรพานั้นมักจะชอบทำตัวขรึมเกินอายุจริงในตอนนั้นทุกครั้ง ไม่เว้นแม้ตอนนั่งกินข้าวด้วยกันกับครอบครัว
    ตะวันฉายในตอนนั้นที่กำลังพยายามผูกมิตรกับบูรพาก็เลยลองชวนคุยในช่วงเวลามื้ออาหารดู....
           ....และหลังจากนั้นหลายปี เมื่อทั้งสองเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ทุกสิ่งก็เริ่มเปลี่ยนไป....
           ช่วงปีหลังๆ เมื่อตะวันฉายจะพูดอะไร บูรพาก็มักจะเป็นคนคอยต่อคำ ตัดมุก แซะแซวอย่างเป็นกันเองและอารมณ์ดีสุดๆ
    จนบางครั้ง เวศและภรรยา รวมถึงตะวันฉายก็ยังอดนึกแปลกใจไม่ได้ว่าคนที่อารมณ์ดีต่อหน้าพวกเขาในตอนนี้จะเป็นคนเดียวกัน
    กับเด็กผิวขาวซีดผู้ไร้สัมพันธภาพเมื่อสิบกว่าปีก่อน
           "ผมว่าเรามากินมื้อเย็นกันเลยดีกว่านะครับ พ่อ...แม่"
           บูรพารีบพูดชวนให้กินมื้อเย็น เพราะว่าตอนนี้ท้องไส้กำลังเริ่มประท้วงหาอาหารเข้าเสียแล้ว
           "จ้ะๆๆ เอ้า...กินมื้อเย็นกันเลยจ้ะ"

           คุณคงเคยได้ยินสินะว่า...ทุกสิ่งในโลกล้วนไม่เที่ยง ไม่มีอะไรแน่นอน
           และใช่ว่า...บรรยากาศแสนครื้นเครงสนุกสนานแบบนี้จะคงอยู่ตลอดไป....

           ------------------------------------------------------------------------------------------------

           วันนี้มาสั้นนิดนึง
           ตอนต่อไป...สปอยก่องว่าดราม่าครับผม

           ปล-EP.5 เมื่อคืนมันมากครับผ้มมมมม เฮียบูกลายเป็นมาเฟียเต็มตัว หล่อเลวได้ใจ
           ส่วนเฮียฉายก็ฆ่าไอ้ฉัตรหมดแม็ก //สะใจจุดนั้นจริงๆ หัวเราะหนักมาก แว้กกกกกก
           ส่วนคืนนี้ EP.6 มาน้ำลายไหล เอ้ยยยยย น้ำตาไหลไปพร้อมกันนะคร้าบบบ 55555