ปอลิงงงงง - นี่คือแฟนฟิคจากละครเรื่อง "ตะวันตัดบูรพา" เวอร์ชั่น 2015
แต่งขึ้นมาเพื่อความจิ้นส่วนตัวเท่านั้นขอรับกระผมมมมมม


(แฟนอาร์ต บาย ข้าเจ้าเอง หึๆๆๆ)

บางที...ชีวิตมันก็พลิกผันแบบตั้งตัวไม่ทันได้เหมือนกัน
เมื่อจากการปกป้อง...นำพาไปสู่ความรัก
แม้คนที่ปกป้องนั้นจะกลายเป็น “คนร้าย” ก็ตาม...

http://ppantip.com/topic/34097118
[ทู้แนะนำเรื่องย่อค้าบบบ]

http://ppantip.com/topic/34100983
[EP.0]

--------------------------------------------------------------------------------------------

วันนี้มาเร็วก่อนละครออนอีกหน่อย (เร็วกว่าอย่างแรงเลยพี่น้องงงง)
ไปอ่านต่อกันเลยครับผม

--------------------------------------------------------------------------------------------

           ณ ห้องนอนของตะวันฉาย

           ยามบ่ายของตะวันฉายที่เคยเงียบเหงาเพราะต้องเล่นคนเดียวมาตลอดก็ได้จบลงเมื่อเขาได้พบกับบูรพา....
           "ที่นี่ห้องนอนของเราเอง เดี๋ยวเราจะไปขอให้พ่อให้บูรพามานอนด้วยกันกับเรานะ"
           ตะวันฉายเอ่ยขึ้นขณะที่ยกมือขึ้นไปบิดลูกบิดประตูห้องนอนของตัวเอง
           "ไม่เอา ไม่อยากอยู่ด้วย"
           "บูรพาล่ะก็...เดี๋ยวพออยู่ด้วยกันกับเราไปนานๆ เดี๋ยวก็ชอบเองแหละ"
           ตะวันฉายพยายามละลายพฤติกรรมเย็นชาของบูรพาไปเรื่อยๆ
           "..."
           แอ๊ด...เสียงเสียดสีของประตูกับบานพับดังขึ้น สามารถเรียกความสนใจจากเด็กเย็นชาอย่างบูรพาได้อย่างดี
           "ยินดีต้อนรับสู่อาณาจักรของตะวันฉายครับผม"
           ตะวันฉายพูดพร้อมผายมือเข้าไปข้างในห้องนอน เตียงนอนใหญ่ขนาดนอนได้สองคน ของเล่นเช่นหุ่นยนต์
    ปืนพลาสติกที่ยิงแล้วมีเสียง เข็มขัดของมาสค์ไรเดอร์ที่ตนชื่นชอบวางอยู่บนกล่องเก็บของเล่นหลายกล่องอย่าง
    เรียบร้อยน่ามอง มีโต๊ะทำการบ้านตั้งอยู่มุมหนึ่งของห้องนอน และยังมีห้องอาบน้ำส่วนตัวอีกด้วย
           "...."
           "เป็นไงล่ะบูรพา อึ้งไปเลยสิใช่มั้ย? ห้องนอนเราน่ะสวยใช่มั้ยล่ะ?"
           ตะวันฉายหันหน้ามาถามบูรพา
           "ก็...ดูดีล่ะมั้ง"
           บูรพาอ้อมแอ้มตอบออกมา ยังใช้สีหน้าเฉยชาบังความรู้สึกของตัวเองอยู่
           "ดีใจจังที่บูรพาชมห้องนอนเรา"
           "ชมแค่นี้ต้องดีใจขนาดนี้เลยเหรอ?"
           บูรพาถามเมื่อเห็นท่าทางกระโดดไปมาของตะวันฉายเมื่อได้ยินว่าห้องนอนของตัวเองดูสวย
           "ดีใจสิ ก็เราไม่เคยชวนเพื่อนคนไหนมาที่บ้านเราเลยนี่นา พอมีคนชมก็ต้องดีใจเป็นธรรมดาล่ะ"
           ตะวันฉายตอบกลับทันที
           "..."
           บูรพากลับมายืนนิ่งอีกครั้ง คราวนี้ยืนนิ่งไปเกือบนาทีจนตะวันฉายต้องรีบจับมือพาเข้าห้องนอนตัวเองเสียที
           หมับ!
           "ปล่อยนะ!!"
           "ไม่ปล่อยหรอก...ถ้าปล่อย บูรพาก็จะหนีเราน่ะสิ"
           "..."
           ความเงียบนั้น สำหรับบูรพาแล้ว นี่คือคำตอบที่ดีที่สุด....
           "เรามาทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้ดีกว่านะ บูรพา"
           ตะวันฉายเอ่ยตัดบท และนั่นก็ทำให้บูรพายอมแพ้ไปก่อน...

           -----------------------------------------------------------------------------------------------------

           เวลาผ่านไป....ทั้งสองเติบโตขึ้นเรื่อยๆ
           ตะวันฉายและบูรพาเรียนจบจากมหาวิทยาลัยเดียวกัน
           ความสนิทก็เพิ่มมากขึ้น...เรื่อยๆ....

           ตอนนี้ตะวันฉายออกมานั่งตากลมอยู่ที่หน้าบ้านหลังเดิมเพียงลำพังพลางย้อนถึงอดีตระหว่างตัวเองกับบูรพาบางส่วน....

           ----------------------------------------------------------------------------------------------------

           “ฉันตะวันฉาย ฉันขอเป็นพี่ชายของนายได้มั้ย...บูรพา?”
           “เป็นเพื่อนแทนได้มั้ย...?”
           บูรพาเอ่ยถามอย่างเฉยเมย
           “ถามอย่างนี้...ฉันลำบากใจที่จะตอบแฮะ”
           "...."
            "งั้นเอางี้แล้วกัน ฉันจะเป็นทั้งพี่ชายและเพื่อนกับบูรพาเองนะ"
            "ไม่เอาพี่ชาย จะเอาเพื่อน"
            ใบหน้าเคร่งขรึมแสดงปฏิกิริยาออกมาอย่างเห็นได้ชัดจนตะวันฉายสะดุ้ง
           "อ่ะ เพื่อนก็เพื่อน แต่บูรพาจำไว้อย่างนะ...ตะวันฉายคนนี้จะเป็นทั้งพี่ชายและเพื่อนของบูรพาเอง"
            "อืม"
            ใบหน้าเรียวของบูรพาก็ยังแสดงความเฉยเมยให้ตะวันฉายเห็นเหมือนเคยอยู่ดี

           -------------------------------------------------------------------------

           "พี่ฉาย มานั่งเหม่ออะไรตรงนี้เนี่ย?"
           ตะวันฉายหันไปหาเจ้าของเสียงทันที
           "บูรพา...คือพี่มานั่งนึกถึงอดีตอะไรนิดหน่อยน่ะ"
           "พ่อมาเรียกให้พี่ไปกินข้าวเย็นได้แล้ว แม่ก็รออยู่ด้วย"
           ตะวันฉายลุกขึ้นมาโอบไหล่พาบูรพาเดินกลับเข้าบ้านด้วยกันอย่างเงียบๆ แต่ใบหน้าเปื้อนยิ้มของตะวันฉายช่างดูอบอุ่นเหลือเกิน....

           --------------------------------------------------------------------

           ตอนต่อไปจะอะไรยังไงก็มารอลุ้นกันด้วยน้าาาาาา