ปอลิงงงงง - นี่คือแฟนฟิคจากละครเรื่อง "ตะวันตัดบูรพา" เวอร์ชั่น 2015
แต่งขึ้นมาเพื่อความจิ้นส่วนตัวเท่านั้นขอรับกระผมมมมมม


(แฟนอาร์ต บาย ข้าเจ้าเอง หึๆๆๆ)

บางที...ชีวิตมันก็พลิกผันแบบตั้งตัวไม่ทันได้เหมือนกัน
เมื่อจากการปกป้อง...นำพาไปสู่ความรัก
แม้คนที่ปกป้องนั้นจะกลายเป็น “คนร้าย” ก็ตาม...

           “ตะวันฉาย นี่บูรพา พ่อเพิ่งรับเด็กคนนี้มาเลี้ยงจากโคราช...ทักบูรพาหน่อยสิ”
           “ตะวันฉาย” เด็กหนุ่มตัวใหญ่ร่างสูงจ้องมอง “บูรพา” เด็กกำพร้าครอบครัวที่ “พ่อเวศ” พ่อตน
    เพิ่งไปรับมาเลี้ยงจากนครราชสีมาเมื่อสามวันก่อนด้วยความสนใจ
           “บูรพา เราชื่อตะวันฉายนะ ยินดีที่ได้รู้จัก”
           ตะวันฉายยื่นมือออกไปให้บูรพาจับพร้อมแนะนำตัวด้วยสายตายิ้มแย้มอารมณ์ดี
       “...”
       สิ่งที่ตะวันฉายได้รับกลับมา...คือความเงียบของเด็กที่มีบุคลิกโตเกินอายุอย่างบูรพา
       ---------------------------------------------------------------------------------------------
       “ฉันตะวันฉาย ฉันขอเป็นพี่ชายของนายได้มั้ย...บูรพา?”
       “เป็นเพื่อนแทนได้มั้ย...?”
       บูรพาเอ่ยถามอย่างเฉยเมย
       “ถามอย่างนี้...ฉันลำบากใจที่จะตอบแฮะ”
           "...."
           "งั้นเอางี้แล้วกัน ฉันจะเป็นทั้งพี่ชายและเพื่อนกับบูรพาเองนะ"
           "ไม่เอาพี่ชาย จะเอาเพื่อน"
           ใบหน้าเคร่งขรึมแสดงปฏิกิริยาออกมาอย่างเห็นได้ชัดจนตะวันฉายสะดุ้ง
           "อ่ะ เพื่อนก็เพื่อน แต่บูรพาจำไว้อย่างนะ...ตะวันฉายคนนี้จะเป็นทั้งพี่ชายและเพื่อนของบูรพาเอง"
           "อืม"
           ใบหน้าเรียวของบูรพาก็ยังแสดงความเฉยเมยให้ตะวันฉายเห็นเหมือนเคยอยู่ดี

           ------------------------------------------------------------------------------------------

           "บูรพา!! จะหนีไปไหน?? ยอมหยุดให้พี่จับซะดีๆ"
           "ทำไมผมต้องหยุดด้วย?"
           "ก็บูรพาทำความผิดมา ก็ต้องยอมให้พี่ซึ่งเป็นตำรวจจับไง"
           "หะๆๆ ใครมันจะยอมล่ะ?"
           เสียงหัวเราะเจื่อนๆดังขึ้นขัดกับใบหน้าที่เฉยเมยมาแทบทั้งชีวิตของบูรพา สายตาเย็นชาของร่างสูง
    จ้องมองไปที่ร่างหนาที่ใส่เสื้อเกราะของกองปราบปรามที่ยืนอยู่ตรงข้ามกันไม่ไกล
           "ถ้าอย่างนั้น...หนีไปกับพี่"
           "หนีเหรอ...ในฐานะไหนล่ะ? ตำรวจกับผู้ร้ายหรือยังไงพี่ฉาย?"
           "ไม่...บูรพาเคยบอกพี่ตั้งแต่เด็กๆแล้วใช่มั้ยว่าอยากได้เพื่อน ไม่อยากได้พี่ชาย?"
           "ใช่ ผมไม่อยากได้พี่ชาย ผมอยากได้เพื่อน"
           "ฉันจะพาบูรพาหนีในฐานะ "เพื่อน" เอง...ตกลงไหม?"
           "อา...."
           ร่างสูงยืนนิ่งอึ้งเมื่อได้ยิน "คำที่อยากได้ยินมาตลอด" ออกมาจากปากของตะวันฉาย

           -----------------------------------------------------------------------------------------

           เมื่อเด็กกำพร้าครอบครัวอย่าง "บูรพา" ถูกพ่อของ "ตะวันฉาย" รับมาเลี้ยงที่กรุงเทพ
           ด้วยบุคลิกที่แลดูเป็นผู้ใหญ่เกินอายุจริง ทำให้ตะวันฉายนึกอยากเป็นพี่ชายของบูรพาขึ้นมา
           แต่สิ่งที่บูรพาต้องการในตอนนั้นกลับไม่ใช่ "พี่ชาย" แต่ดันเป็น "เพื่อน"
           ฉะนั้น...ตะวันฉายในตอนนั้นจึงให้สัญญากับบูรพาว่า "จะเป็นทั้งพี่ชายและเพื่อนให้บูรพาเอง"

           แต่เมื่อโชคชะตาของบูรพาพลิกผัน บูรพากลายเป็นผู้ต้องหาในคดีฆ่าคนตายโดยเจตนา
           ตะวันฉายจึงต้องพึ่งพากฎหมายเพื่อช่วย "น้องชายคนสนิท" ออกมาจากเรือนจำให้ได้

           แต่พอตะวันฉายช่วยพาบูรพาออกมาจากการจำคุกได้ ก็ใช่ว่าชีวิตของบูรพาจะดีขึ้นเสียทีเดียว
           บูรพากลับผันตัวไปเป็นคนของแก๊งมังกรแดงซึ่งเป็นแก๊งมาเฟียกลุ่มใหญ่เสียอย่างนั้น
           ตะวันฉายเลยไปสมัครสอบเป็นตำรวจในกองปราบปรามเพื่อ..."จับบูรพาด้วยมือของตัวเอง"

           ทั้งสองเผชิญหน้ากันซึ่งๆหน้ามาหลายครั้ง แต่ตะวันฉายก็ยังไม่กล้าบุกเข้าไปจับบูรพาเสียที
           จนการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของตะวันฉายซึ่งเป็นการหักล้างเรื่องหน้าที่และสิ่งที่ควรทำได้เกิดขึ้น
           นั่นคือ...."พาบูรพาหนีคดี"

           -------------------------------------------------------------------------------------------------

โครงเรื่องประมาณนี้น่าจะถูกใจกันเนอะ วายๆผสมบู๊ อิงเนื้อเรื่องเวอร์ชั่นละครมานิดนึง
จะดีจะแย่ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะคร้าบบบบบบบบบ