เรื่องนี้เกิดตอนเราอยู่ม.1 ตอนนั้นเราย้ายจากบ้านย่ามาอยู้ที่ลาดพร้าวกับพ่อกับแม่ เลยไม่รู้รายละเอียดที่เกิดขึ้น
เรารู้แค่ว่า อาหน่อย ตกน้ำตาย
พวกผู้ใหญ่คุยกันว่า (เราไปนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อฟังด้วย) อาหน่อยหายไปจากบ้าน พอครบ24ชม. ย่าก็ไปแจ้งความ จนเวลาผ่านไปกี่วัน
เราไม่แน่ใจ ตำรวจก็มาที่บ้าน ให้ย่าไปดูศพคนที่ตกน้ำตาย ย่าก็ไปกับพวกอาๆที่เหลือ พอไปดู ย่าจำเสื้อผ้าของอาหน่อยได้ จึงรู้ว่า
เป็นลูกตัวเอง หลังจากนั้นก็เป็นขั้นตอนตามกฏหมาย
หลังจากเดินเรื่องทุกอย่างเสร็จ ความที่อาหน่อยนับถือศาสนาคริสต์ ที่บ้านก็เอาศพอาหน่อยไปตั้งที่ที่ทำพิธี(เราไม่เรียกว่าอะไร เพราะไม่ได้ตั้งในโบสถ์)
แถวสามเสน ทุกอย่างฉุกละหุกไปหมด ปู่กับย่าและพวกอาๆเลยไม่ได้บอกเพื่อนบ้าน เลยไม่มีใครรู้
แล้วคืนแรกที่สวดศพอาหน่อย อาหน่อยก็มาที่บ้านเลย แต่ไม่ใช่คนในบ้านนะที่เจอ เป็นคนข้างบ้าน อันนี้อา(จำไม่ได้ว่าคนไหน)
มาเล่าให้แม่เราฟังว่า ป้าข้างบ้านมาถามย่า หลังงานเสร็จงานศพอาหน่อยว่า หายไปไหนกันตั้งหลายวัน หน่อยมันเข้าบ้านไม่ได้
ย่าเราก็ตกใจ ถามว่า "อะไรนะ หน่อยน่ะเหรอ"
ป้าข้างบ้าน "ใช่ เนี่ย ฉันเห็นมันยืนอยู่หน้าบ้านมา 2-3 คืนแล้ว เลยถามมัน ว่าทำไมไม่เข้าบ้าน มันก็บอกว่า มันเข้า
บ้านไม่ได้ เขาไม่ให้เข้า ฉันก็คิดว่ามันไม่มีกุญแจ ก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วฉันก็เข้าบ้าน"
ย่า "แล้วมันแต่งตัว ยังไง"
ป้าข้างบ้าน ก็บรรยายไป เราก็จำไม่ได้ว่าเป็นชุดตอนตาย หรือชุดที่ย่าเปลี่ยนให้ แต่ป้าแกบอกว่า เห็นหน้าอาหน่อยไม่ชัด เพราะอาหน่อยก้มหน้า
ตลอด แล้วไฟทางก็สลัวๆ
ย่าก็เลยบอกไปว่า ที่หายไปกันทั้งบ้าน เพราะไปจัดงานศพให้อาหน่อยอาหน่อยตกน้ำตาย เนี่ยเพิ่งเสร็จจากงานศพถึงได้อยู่บ้านกัน ป้าข้างบ้านก็เถียง ว่าเป็นไปไม่ได้หรอก ก็เห็นอยู่ตั้ง 2-3 คืน ย่าก็เลยชี้ให้ป้าเขาดู ที่รูปอาหน่อยที่วางในตู้ เท่านั่นตู้กระจก เท่านั้นแหล่ะ คุณป้าเป็นลมเลย
แต่ไม่ได้มีแค่ป้าข้างบ้านนะที่เจอ ปู่เราก็เจอ รู้สึกว่า ก่อนอาหน่อยตาย อาหน่อยจะทะเลาะกับปู่ แต่ไม่รู้ว่าก่อนอาหน่อยตายดีกันยัง
ปู่เล่าว่า หลังอาหน่อยตาย นานแค่ไหนเราจำไม่ได้ ปู่บอกว่า อาหน่อยมาจับข้อเท้าปู่ แล้วร้องไห้ มือที่จับนี่เย็นเฉียบเลย ตอนแรกปู่คิดว่าฝัน
แต่ตอนเช้ามา ปู่ไปดูที่พื้นปลายเตียง ก็มีน้ำนองที่พื้นจริงๆ
ก็เท่านี้เรื่องราวของอาหน่อย ไม่น่ากลัวหรอก อาคนนี้ น่าสงสารมากกว่าสำหรับเรา ว่างๆจะมาเล่าเรื่องอาคนอื่นๆให้ฟัง
อาเข้าบ้านไม่ได้
เรารู้แค่ว่า อาหน่อย ตกน้ำตาย
พวกผู้ใหญ่คุยกันว่า (เราไปนั่งปั้นจิ้มปั้นเจ๋อฟังด้วย) อาหน่อยหายไปจากบ้าน พอครบ24ชม. ย่าก็ไปแจ้งความ จนเวลาผ่านไปกี่วัน
เราไม่แน่ใจ ตำรวจก็มาที่บ้าน ให้ย่าไปดูศพคนที่ตกน้ำตาย ย่าก็ไปกับพวกอาๆที่เหลือ พอไปดู ย่าจำเสื้อผ้าของอาหน่อยได้ จึงรู้ว่า
เป็นลูกตัวเอง หลังจากนั้นก็เป็นขั้นตอนตามกฏหมาย
หลังจากเดินเรื่องทุกอย่างเสร็จ ความที่อาหน่อยนับถือศาสนาคริสต์ ที่บ้านก็เอาศพอาหน่อยไปตั้งที่ที่ทำพิธี(เราไม่เรียกว่าอะไร เพราะไม่ได้ตั้งในโบสถ์)
แถวสามเสน ทุกอย่างฉุกละหุกไปหมด ปู่กับย่าและพวกอาๆเลยไม่ได้บอกเพื่อนบ้าน เลยไม่มีใครรู้
แล้วคืนแรกที่สวดศพอาหน่อย อาหน่อยก็มาที่บ้านเลย แต่ไม่ใช่คนในบ้านนะที่เจอ เป็นคนข้างบ้าน อันนี้อา(จำไม่ได้ว่าคนไหน)
มาเล่าให้แม่เราฟังว่า ป้าข้างบ้านมาถามย่า หลังงานเสร็จงานศพอาหน่อยว่า หายไปไหนกันตั้งหลายวัน หน่อยมันเข้าบ้านไม่ได้
ย่าเราก็ตกใจ ถามว่า "อะไรนะ หน่อยน่ะเหรอ"
ป้าข้างบ้าน "ใช่ เนี่ย ฉันเห็นมันยืนอยู่หน้าบ้านมา 2-3 คืนแล้ว เลยถามมัน ว่าทำไมไม่เข้าบ้าน มันก็บอกว่า มันเข้า
บ้านไม่ได้ เขาไม่ให้เข้า ฉันก็คิดว่ามันไม่มีกุญแจ ก็ไม่ได้คิดอะไร แล้วฉันก็เข้าบ้าน"
ย่า "แล้วมันแต่งตัว ยังไง"
ป้าข้างบ้าน ก็บรรยายไป เราก็จำไม่ได้ว่าเป็นชุดตอนตาย หรือชุดที่ย่าเปลี่ยนให้ แต่ป้าแกบอกว่า เห็นหน้าอาหน่อยไม่ชัด เพราะอาหน่อยก้มหน้า
ตลอด แล้วไฟทางก็สลัวๆ
ย่าก็เลยบอกไปว่า ที่หายไปกันทั้งบ้าน เพราะไปจัดงานศพให้อาหน่อยอาหน่อยตกน้ำตาย เนี่ยเพิ่งเสร็จจากงานศพถึงได้อยู่บ้านกัน ป้าข้างบ้านก็เถียง ว่าเป็นไปไม่ได้หรอก ก็เห็นอยู่ตั้ง 2-3 คืน ย่าก็เลยชี้ให้ป้าเขาดู ที่รูปอาหน่อยที่วางในตู้ เท่านั่นตู้กระจก เท่านั้นแหล่ะ คุณป้าเป็นลมเลย
แต่ไม่ได้มีแค่ป้าข้างบ้านนะที่เจอ ปู่เราก็เจอ รู้สึกว่า ก่อนอาหน่อยตาย อาหน่อยจะทะเลาะกับปู่ แต่ไม่รู้ว่าก่อนอาหน่อยตายดีกันยัง
ปู่เล่าว่า หลังอาหน่อยตาย นานแค่ไหนเราจำไม่ได้ ปู่บอกว่า อาหน่อยมาจับข้อเท้าปู่ แล้วร้องไห้ มือที่จับนี่เย็นเฉียบเลย ตอนแรกปู่คิดว่าฝัน
แต่ตอนเช้ามา ปู่ไปดูที่พื้นปลายเตียง ก็มีน้ำนองที่พื้นจริงๆ
ก็เท่านี้เรื่องราวของอาหน่อย ไม่น่ากลัวหรอก อาคนนี้ น่าสงสารมากกว่าสำหรับเรา ว่างๆจะมาเล่าเรื่องอาคนอื่นๆให้ฟัง