จั่วหัวกระทู้มาซะดราม่ากันเลยทีเดียว กระทู้นี้ไม่มีปีญหาแม่ผัว ลูกสะใภ้ค่ะ

ขอออกตัวก่อนว่า เนื้อเรื่องต่อไปนี้ อย่าเรียกว่านินทา ให้เรียกว่าเล่าสู่กันฟัง เพื่อขอคำปรึกษาดีกว่านะคะ

อย่างที่บอกไปข้างต้น เรากะแม่สามีไม่มีปัญหากันเหมือนครอบครัวอื่น ๆ ที่แม่สามีจะไม่ชอบลูกสะใภ้

แต่ปัญหามันเกิดจากที่สามีมีพี่น้อง 3 คน พี่ชาย พี่สาว สามีเป็นคนสุดท้อง ตัวพี่ชายรับผิดชอบครอบครัวเค้าได้ดี

รับผิดชอบค่าน้ำค่าไฟบ้านแม่สามี กับข้าว ผลไม้ หรืออื่น ๆ ก็แบ่งมาให้พ่อแม่เป็นครั้งคราว แต่ไม่ได้บ่อยอะไร

ส่วนครอบครัวเรา 4 คนพ่อแม่ลูก รับผิดชอบค่าน้ำค่าไฟจากฟาร์มหมู ที่แม่สามีก็มาขอเลี้ยงด้วย ใช้สถานที่ น้ำ ไฟ

ค่าใช้จ่ายเหล่านี้เราไม่เคยให้ต้องออกแม้แต่บาทเดียว รวมถึงกับข้าวต่าง ๆ อาหารการกินเรารับผิดชอบหมด

แต่ก็จะมีบ้างที่แม่สามีซื้อมาใส่ตู้เย็นไว้ให้ เวลาที่ท่านพอจะมีเงินบ้าง ซึ่งนั่นไม่ใช่ปัญหาเลย แต่ท่านจะอยู่บ้านคนละหลังกะเรา

คือลูก 3 คน มีบ้านกันคนละหลัง และบ้านพ่อแม่สามีอีกหลังนึง เวลาส่วนมากแกจะมาอยู่บ้านเรา เพราะได้ดูแลลิงน้อย2 ตัว

และลูกพี่ชายอีกคนนึง ซึ่งอายุก็ในวัยซนทั้งนั้น แต่ปัญหาอยู่ที่พี่สาวสามี ที่อายุ 33 ปีแล้ว มีลูก 1 คน สามี 1 คน

ซึ่งแต่ก่อนที่จะมีสามีก็ทำงานปกติหาเลี้ยงตัวเอง เลี้ยงพ่อแม่ พอมามีครอบครัว มีลูก สามีก็ไม่ให้ทำงานอะไร ให้ดูแลลูกสาวอยู่บ้าน

ซึ่งต่อไปนี้มันจะเป็นปัญหาที่เราและสามี ต้องมาแบกรับไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้า อาหารการกิน ขนม ของใช้ในครัวเรือน ของใช้ในบ้าน

ชุดนักเรียนลูก ไปรับ-ส่งลูกสาวพี่สาวสามีที่โรงเรียน ซึ่งบ้านพี่สาวสามีอยู่คนละทางกับเรา อีกทั้งลูกสาวเค้าก็เรียนชั้นเดียวกะลูกชายเรา

รวมถึงลูกพี่ชายสามี ซึ่งเด็ก 3 คนนี้เกิดในปีเดียว โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ๆ แรก ๆ รับได้ นาน ๆ ไปค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะค่าน้ำมัน

ค่าขนมหลังเลิกเรียน จิปาถะ สามีเกิดใจดีก็ซื้อให้กินทั้ง 3 คน วันไหนเกิดโมโหที่ต้องรับผิดชอบไปซะทุกเรื่อง ลูกตัวเองก็อดกินไปด้วย

พี่สาวสามีซึ่งไม่ต้องทำอะไรเลย แค่เวลาไปรับส่งลูกที่โรงเรียนก็ไม่ยอมทำ นั่งนอนกินอยู่บ้าน พอค่าไฟมาทำไมแพงจัง ไม่มีจ่ายก็มา

ขอยืมแม่แล้วแม่ทำไงก็ให้ซิคะ  ยืมได้เหมือนขอได้อ่ะค่ะ เวลาไหนแม่ไม่มีก็มาขอยืมสามีเรา พอสามีเราไม่ให้ก็มาพาลโมโห

ตัดแม่ตัดลูก ด่าสารพัด  ทะเลาะกัน ว่าสามีเราไม่ดูแลพี่ ถ้าไม่มีพ่อแม่จะอยู่กันยังไง เราซิคะงงเลย มันเรื่องของกรูหรอวะ

ที่ต้องมาดูแล ผัวเค้าก็มี รับผิดชอบไปสิ   ไม่ว่าลูกสาวจะทำอะไร แม่สามีจะคอยออกหน้าให้ตลอด จะไม่มีคำว่าผิดในตัวลูกสาวคนนี้

ต้องถูกต้องเสมอ ใครจะมาว่าไม่ได้ ผิดยังไงก็ถูก เราก็เอือมนะคะ ทำไมเลี้ยงลูกไม่รู้จักโตแบบนี้ แล้วมาพาลคนอื่นเวลา

ไม่ช่วยลูกสาวตัวเอง แซดค่ะ และเบื่อมากกกกก  อะไรก็ตามที่เป็นของตัวเองไม่ว่าจะซื้อมา หรือมีใครให้มา จะหวงมาก

หวงแม้กระทั่งกับหลาน แต่ทีของเราซื้อมารีบมาแบ่งกลับไปบ้านตัวเอง   แล้วรีบเอาไปให้ลูกสาว กลัวหลานสาว ลูกสาวจะอดตาย

ที่กับลูกเราขอเงินซื้อขนมยังให้ค้างไว้ที่ร้านค้าเลยค่ะ แล้วบอกว่าแม่เค้าจะมาจ่ายตอนเลิกงาน  อึ้งค่ะ ลูกของพี่สาวจ่ายให้

อยากกินไรหยิบเลย เงินไม่พอให้ค้างในชื่อเราไว้ แบบนี้ก็มี ร้านค้าก็เป็นญาติ ๆ กันก็มาบอกเราว่าลูกชายกินไรมั่ง

กี่บาท ๆ ก็จ่ายไป แต่มีแถมมาของหลานสาวด้วยนะ อีกกี่บาทก็ว่าไป แต่เราไม่จ่ายค่ะ จ่ายแค่ในส่วนลูกเรา อยากมาใจดำกับเรา

เราก็ใจหมาอยู่แล้ว จัดไปซิคะ ยอมรับค่ะว่าแม่สามีแกก็ดีกับเรามาก ๆ ในส่วนอื่น ๆ แต่พอมีเรื่องหลานสาว กะลูกสาวเข้ามาแก

จะเปลี่ยนเป็นคนละคนทันทีเลยค่ะ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอันใดที่คนเป็นแม่จะรักลูกขนาดนี้ แต่อยากให้ช่วยคิดถึงลูกคนอื่น ๆ ด้วยค่ะ

ว่าเค้าก็มีภาระหน้าที่ ที่ต้องรับผิดชอบ  ไม่ใช่คิดแต่จะเอากับเราฝ่ายเดียว บางทีก็เหนื่อย บางทีก็คิดมาก สงสารสามีที่ต้องแบกรับ

ในส่วนพ่อแม่สามีเราไม่เคยอิดออดที่จะต้องดูแล  อย่างน้อย ๆ ก็ช่วยเลี้ยงลูกให้เรา มีนู่นนี่นั่นนึกถึงก็ซื้อหามาฝาก

แม่สามีไปไหนมาไหนเจอของกินที่เราชอบก็ซื้อไว้ให้ เอาเงินคืนให้ก็ไม่เอา   แต่อยากให้แม่สามีช่วยเห็นใจเราบ้าง

เราไม่สามารถช่วยเหลือลูกสาวแม่ไปได้ทุกอย่างหรอกค่ะ บางอย่างเค้าก็ต้องช่วยเหลือตัวเองบ้าง

เค้ามีครอบครัวของเค้า มีลูก มีสามี ก็ปล่อยให้เค้าได้ชีวิตเองบ้าง ไม่ใช่ยื่นเข้าไปช่วยซะทุกอย่าง ต่อให้ยื่นมือเข้าไปช่วยลูกสาวทุกอย่าง

แต่ก็อย่าได้เบียดเบียนครอบครัวอื่นเลย ช่วยได้เท่าที่ช่วยเถอะค่ะ ให้เค้ารู้จักโต รู้จักแก้ปัญหา คอยดูอยู่ห่าง ๆ ไม่ดีกว่าหรือคะ

อย่าให้ใครเค้าว่าได้เลยค่ะ ว่า " พ่อแม่รังแกฉัน"

พิมพ์มายาวมาก เหมือนระบายมากกว่าขอคำปรึกษา แต่ถ้ามีส่วนไหนที่พอจะแนะนำให้คำปรึกษา จขกท. ได้ ก็ขอบคุณมากค่ะ

มาเป็นสะใภ้มันมีหลายเรื่องที่อัดอั้นตันใจ พูดไม่ออก บอกไม่ถูก มันเป็นอย่างงี้นี่เอง