ครอบครัวเขามีลูก3 คน หญิง2 ชาย1 ซึ่งทุกคนมีลูกเป็นของตัวเองหมดแล้ว  ลูกเราเป็นหลานคนที่2  มันเกิดขึ้นหลายรอบแล้ว ทั้งที่บ้านเรา อยู่ก่อนถึง ลูกคนแรกของเขาตั้งเยอะ ห้างก็อยู่ห้างบ้านเรา5 นาที เรานับได้เลยว่าเขามาแวะหาหลานกี่ครั้ง ภายใน1ปี  แต่กับหลานที่อยู่ห่างจากบ้านแกเป็นชั่วโมง ทะเลาะกับแม่หลานคนแรกบ่อยมากแกก็ยังไป ดูแลเขา  หลานอีกคนไม่ต้องพูดถึงอยู่บ้านแก  เรากับสามีคุยกันหลายครั้งแล้วว่าแม่คุณไม่เคย รับเลี้ยงหลานเราเลยเนอะ  คือวันครบรอบแต่งงานอยากไปกินข้าว2 คน จะฝากเขา เขาก็บอกไม่สบาย แต่ถ้าหลานอีกคนไปรับนอนที่บ้านเขาได้จนวันนี้เราทนความรู้สึกนี้ไม่ได้แล้ว ภายใน3ปี มันจุกอก เราเกิดมาจาก ครอบครัวปู่ย่าไม่ค่อยรักเหมือนกัน  เราเสียใจจังเลยทำไมเรื่องแบบนี้ต้องมาเกิดอีก สามีก็เช่นกัน ปู่ย่าเขาก็ไม่รัก อยู่คนละบ้านถ้าอยู่บ้านเดียวกัน ต้องได้เลิกกับสามี ไม่เคยมาช่วยเลี้ยงลูก แต่มาสั่งให้ทำแบบนี้นั้น   จะฝากลูกให้ดูสักวันก็ไม่เคยดูให้เลย ไม่ปฏิเสธแต่หัวเราะ  เราก็ต่างคนต่างอยู่ก็จริง แต่กับหลานนี้เกินไปมั่ย