สวัสดีค่ะ
พอดีเราประทับใจเพื่อนผู้ชายคนนึงที่เจอกันตอนฝึกงาน เราพักอยู่บ้านเดียวกัน เรากับเค้าอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกันแต่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

การที่ได้พบเค้าเป็นความทรงจำที่ดีในชีวิตเรา แต่เรายังไม่อยากให้เค้าเป็นแค่ความทรงจำเลย
เรามีความสุขทุกวันตอนฝึกงานเพราะเราได้อยู่กับเค้า ได้ทำอะไรหลายๆอย่างร่วมกัน

เค้าทั้งสร้างความประทับใจและแรงบันดาลใจให้เรา

เราประทับใจในรอยยิ้มของเค้า ความขยันและจริงจังในการทำงานของเค้า น้ำใจที่เค้าช่วยเราทำงานหลายๆอย่างซึ่งหลายอย่างเราก็ยังไม่ได้เอ่ยปากให้เค้าช่วยด้วยซ้ำ ความน่ารักพูดเก่งแต่ไม่ได้พูดมากของเค้า เวลาที่เค้ายิ้มให้กำลังใจเราในตอนที่เราเสียใจ หรือแม้แต่มุกตลกๆที่เค้าใช้ตอนแซวเรา คงไม่ขอเล่าละเอียดนะว่าเค้าทำอะไรยังไงบ้างเพราะคงจะยาวมาก

เค้าชอบงานเขียน ทุกๆวันเวลาที่เค้าทำงานเสร็จเเล้วเค้าก็จะเขียนไดอารีหรือแต่งหนังสือ เค้าเป็นแรงบันดาลใจให้เราอยากที่จะเริ่มแต่งหนังสืออีกครั้งหลังจากที่ล้มเลิกความคิดไปได้ซักพักใหญ่ๆเเล้ว

พอหมดช่วงฝึกงาน เรากลับมาที่มหาวิทยาลัยได้เจอกันแค่ครั้งเดียวเอง เพราะเรากับเค้าเรียนกันคนละวิทยาเขต เทอมนี้เค้าก็เรียนเยอะด้วย เราก็งานเยอะ ก็ปีสี่กันเเล้วเนอะ T^T

เราไม่ได้อยากให้เค้าเป็นของเรา ไม่ได้อยากจีบหรืออะไรทั้งนั้น เราแค่อยากเจอเค้าทุกๆวันเหมือนตอนช่วงฝึกงาน แล้วก็ได้ทำอะไรหลายอย่างร่วมกัน
เราไม่อยากให้เค้าหายไปจากชีวิตเราตอนนี้ ไม่อยากให้เค้าเป็นแค่ความทรงจำของเราเลย เค้าแอดเฟสเรามาแล้ว แต่เราก็ไม่รู้จะเริ่มคุยยังไง หรือควรจะทำยังไงต่อ เพื่อที่จะได้ทำอะไรหลายๆอย่างร่วมกับเค้า เห็นรอยยิ้มของเค้า ได้ยินเสียงของเค้าอีก
เพราะตอนนั้นเรามีความสุข สบายใจ มากจริงๆ