ทำไมการเข้าสังคมจึงต้อง "ใช้เงิน" อ้างอิงถึง มนุษย์เงินเดือน วัยรุ่น

พักหลังๆ มานี้ เราเองได้พยายามที่จะทำตัวเข้ากับสังคม จึงได้ไปรู้จักกับคนมากมาย ทั้งในสายงาน หรือพบเจอกันในโลกออนไลน์จำนวนมาก เราคิดไว้ว่าเราคงคบกันเพื่อเเลกเปลี่ยนมุมมองที่เเตกต่างกัน เข้าใจปัญหา [เราเป็นคนโลกสวยก็ว่าได้ ไม่ว่าคนเลว คนดี หากเขาปฏิบัติกับเราปกติก็คบกันได้] เเต่เเล้วกลับกลายเป็นว่า "การคบหากันนั้น เป็นไปในเชิงพาณิชย์ซะส่วนมาก" เช่น

คนหนึ่งทำร้านตัดผม ก็ชวนให้ไปตัดผมหลายครั้งมาก ที่เราไม่อยากไป คือ ประเด็นราคาค่าตัดผม 500 บาท ซึ่งหนังหัวเราเเค่ 120 บาท ก็โอเคเเล้ว
คนที่สองขายครีมออนไลน์ เป็นคนรู้จักไปทั่ว มักจะยัดเหยียดให้เราเป็น Agent รับครีมไปขายหลายครั้ง
คนที่สามอยากดังพลุเเตก จนต้องอยากให้เราไปถ่ายรูปกับเขา เป็นแบบคู่จิ้น อะไรก็ไม่รู้ เพื่อเรียก Rating
คนที่สี่ไปเเนวนักการเมือง กำลังหาแหล่งระดมทุนเพื่อก่อตั้งพรรค (อันนี้หนักกว่าอีก บอกเล็กน้อย 5 เเสน)
คนที่ห้าฝันอยากอยากเป็นธุรกิจ เสนองานมาให้เราแบบดีมาก ๆ ตอนเเรกเราเชื่อว่า คงเอามาโชว์เรา ที่ไหนได้บอกดูงานเเล้ว ต้องลงทุนด้วย
และ
อีกหลายๆๆๆๆๆๆ คนมากมาย ............................สารพัน

จริงๆ เราอยากเลิกคบกับคนแบบนี้มาก เพราะทุกครั้งมาคุยก็เจอแต่แบบนี้ เราไม่เคยเสนอหรือขออะไรขนาดนั้นเลย เลยอยากรู้จริงๆ เลยว่า เดี๋ยวนี้เวลาคบกันเป็นเพื่อนหรือที่ปรึกษาต้องลงทุนแบบนี้รึเปล่า จึงจะคุยอะไรกับเขาได้ ??"
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่