สมัยเด็กเคยใฝ่ฝันอยากไปเป็นครูบนดอยสูง สอนหนังสือเด็กๆชาวเขา แต่ก็ได็พักฝันนั้นมาจนอายุ 20 กว่าๆ วันที่น่าเบื่อดำเนินเช่นเดิมทุกวัน อ่านเรื่องชาวบ้านผ่านฟีดข่าวใน facebook จนมาสะดุดโพสนึงที่อาจารย์ที่สอนตอนมหาลัยท่านแชร์ เกี่ยวกับครูอาสาเลยเข้าไปดู  อ่านรายละเอียด สมัครเรียบร้อย สมัครแบบไม่ถามไม่ปรึกษาใคร เพราะเรารีบ 555555555 ทันใดนั้นนึกได้เห้ยต้องบอกแม่ก่อน เลยรวมพลังทั้งหมดบอกแม่พร้อมโชว์ทุกสิ่ง แม่ได้แต่ขมวดคิ้วละบอกว่าไม่ไปได้มั้ย เลยทำหน้ายับระดับ 10 ซึ่งแม่ก็รู้อยู่แล้วล่ะว่าห้ามไม่ได้ เข้าใจเหตุผลแม่นะคือเค้าห่วงเพราะหน้าฝน แต่ท่านก็ยอมเพราะเป็นงี้ตลอดก่อนเราจะออกเดินทางไปไหนก็ตาม ห้ามพอเป็นพิธี 555555555 หลังจากนั้นด่านต่อไปคือ พ่อ,พ่อทูลหัว,ป้า ซึ่งสุดท้ายทุกคนก็ไม่ว่าอะไรปล่อยเราไป ทีนี้ลำดับต่อไป ลิสรายการต้องเอาไรไปบ้าง สำหรับเราแค่นั้นจบสำหรับทริปนี้ เพิ่งผ่านวันเกิดมาได้เดือนหน่อยๆเลยบอกตัวเองว่านี่จะเป็นของขวัญวันเกิดที่มีค่าอีกสิ่งนึงที่เราได้ให้ตัวเอง และคนอื่นรอบข้างเรา เวลานัดหมายของกิจกรรมคราวนี้คือวันที่ 15-17 สิงหาคม 2558 แต่เราอยู่อีกฟากของประเทศไทย เราต้องออกเดินทางตั้งแต่วันที่ 13 เดินทาง 2 ทุ่มตรงออกจากเมืองย่าโมมุ่งตรงสู่เจียงใหม่ด้วยรถทัวร์และกระเป๋ารวมๆ 30 กว่าโลได้ ไปโลดค่า
ก่อนออกจากบ้านแม่บอกว่า "ไปแล้วไม่ต้องกลับมานะทำงานอยู่บนดอยไปเลย หาแฟนแม้วบนนนั้นอีกซักคน" แม่เป็นคนตลกค่ะ 5555 นี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ไปเชียงใหม่ แต่ทุกครั้งที่ไปจะมีสาเหตุที่น่าจดจำตลอดและตื่นเต้นทุกครั้งที่ได้ไป เราชอบเชียงใหม่มากอยากไปอยู่เชียงใหม่ ความฝันต่อไปคืออยากไปหางานทำที่เชียงใหม่ซักปี รอจังหวะก่อนแล้วกัน

               13 ชั่วโมงแห่งการเดินทางจากอิสานสู่เมืองเหนือ ถึงอาเขตแบบปลอดภัยนอนไม่หลับไม่รู้ดีดอะไร ถึง 6 โมง เพื่อนยุ่งเจ้าถิ่นมารอรับแล้วไปส่งที่ท่ารถช้างเผือกเพื่อต่อรถหวานเย็นไปยังอมก๋อย การเดินทางไปอมก๋อยจะมีทั้งรถตู้และหวานเย็น หวานเย็นคือรถเมล์ที่วิ่งไปเรื่อยๆอยากไวก็ไวจนตกใจช้าก็หลับไหลเลยทีเดียว 5555 รถเมล์จะออกจากท่าราวๆ 8.10 น.โดยประมาณค่ะ แล้วไปจอดอีกแป้ปที่ป้ายใกล้ๆตลาดอะไรไม่รู้ ทีนี้ได้เจอเพื่อนร่วมทางแล้วทั้งหมดชุดนี้มีสมัครไป 10 คนแต่เอาจริงๆขึ้นดอยแค่ 7 คน มัวแต่ไปเดินในร้านสะดวกซื้อเกือบพาพี่ติ้กตกรถแหนะ 555 ขอบคุณพี่ติ้ก ณ ที่นี้ที่ยอมมาตามคำขอร้องแกมบังคับ เพราะพี่เค้าต้องเปิดร้านในวันจันทร์นี้งานก็ยังไม่เรียบร้อย แต่ก็ยอมมาเพราะต้านทานการก่อกวนของแนนไม่ไหว ขึ้นรถพร้อมแล้วไปกันเลย


           เราเดินทางโดยหวานเย็นถึงอมก๋อยใช้เวลาประมาณ 4 ชั่วโมงค่ะ ตลอด 2 ข้างทางก็ล้อมรอบด้วยป่าเขาที่สบายตาอากาศเย็นสดชื่น จนหลับกันทั้ง 4 คน ด้วยความเหนื่อยล้า หลับๆตื่นๆจนถึงที่พัก เราต้องนอนพักที่ตัวอำเภอ 1 คืน เพื่อรอครูลงดอยมารับเราในเช้าวันที่ 15 สิงหาคมเพื่อนขึ้นดอยแต่เช้า สายฝนโปรยปราย ง่วงอีกแล้ว 555555555




                         ครูนัดเรา 10 โมงเช้า ตื่นมารอเก็บของ ไปซื้อขนมเพิ่มนิดหน่อย แต่ก่อนมา 1 สัปดาห์เราไปตระเวนทานอาหารที่เราชอบแบบบ้าระห่ำมาแล้วเพื่อเตรียมความพร้อมในการอยู่บนดอย ตุนไขมันไว้พร้อม 5555 ฝากมื้อเช้าและเที่ยงไว้ที่ข้าวไข่เจียวอาหารจานโปรดตลอดกาล


                         ออกเดินทางจากรีสอร์ทราวๆ 12.00 น. ทุกสิ่งพร้อมความฝันสมัยเด็กกับการแข่งแรลลี่ใกล้เข้ามาแล้ว 5555 ขนของขึ้นรถพร้อมสมาชิกร่วมชะตากรรมคราวนี้ 7 คน เราต้องแยกไป 2 โรงเรียน คือ ผีปาน กับ ห้วยบง อย่างละครึ่ง สรุป ห้วยบงมีเรา พี่ติ้ก จอย บูม ส่วน อ้อ แอล นิกไปที่ผีปาน 3 คน ทุกังคือคนขับรถพาเราไปคราวนี้ ได้ยินชื่อเสียงมาก่อนนี้ ทราบก็วันนี้ละค่ะว่าเร็วแรงทะลุนรกแต่ปลอดภัยไว้ใจได้เป็นไง 5555555555

                         ออกจากอมก๋อยได้สักพัก ธรรมชาติเริ่มทักทาย ความน่ารักของถนนเริ่มมาเยือน เขาเขียวขจียิ้มต้อนรับ สนุกมากและเจ็บมากค่าาา ถนนจะแห้งบ้าง เละบ้าง เป็นช่วงๆตามสภาพดินแต่ละช่วง แต่อากาศสดชื่นมาก ระหว่างทางทุกัง เจอใครก็จะทักทายหมด สิ่งนึงที่หาได้ยากในเมือง แค่บีบแตรทักทายกันก็แสดงถึงมิตรไมตรีที่มี สองข้างทางเราก็พบวิถีชีวิตมากมาย จากเมืองเข้าสู่เขา เริ่มเจอชาวบ้านที่เป็นชาวเขาแต่งตัวด้วยชุดเผ่าสวยงามตามท้องเรื่อง เหมือนเราหลุดไปอีกโลก แต่ก็จะมีผสมผสานระหว่างโลกใหม่และโลกเก่า ที่ต้องปรับตามยุคสมัย บ้านเรือนยังคงความเป็นพื้นถิ่นจะมีบ้างที่ทันสมัยเห็นได้ทั่วไป เราใช้เวลาเดินทางจากอมก๋อยถึงบ้านห้วยบง ราวๆ 4 ชั่วโมงกว่าๆ ไม่เร็วแต่ก็ไม่ช้า แต่ต้องแวะไปส่งเพื่อนๆอีก 3 คนที่ผีปานก่อน ทางโหดมาเป็นระยะใจหายวั้บ เวลามองตอนรถสะบัดไปละเห็นเหวที่อยู่ข้างล่าง ล้อรถห่างจากขอบถนนราวๆ 50 เซนติเมตร เห็นจะได้ สนุกไปอีกแบบค่ะหน้าพ่อแม่ลอยมาเป็นกระสุนปืนลูกซองเลย ในใจได้แต่บอกว่าคุ้มครองพวกเราด้วย เรามาดี ฝนปรอยมาเป็นระยะ จนเข้าถึงหมู่บ้านห้วยบง ฝนตกหนักมากกกก เด็กพอได้ยินเสียงรถทุกังมา ก็รีบวิ่งมารอช่วยขนของท่ามกลางสายฝนที่ตกมาแรงมากโดยไม่กลัวเปียกเลย ของหนักๆยกได้สบายมากแข็งแรงจริงๆ สิ่งแรกที่ประทับใจทุกคนยกมือไหว้ครูอาสาทั้ง 4 คนที่กำลังขนของลง นี่คือรอยยิ้มหลังจากทางเข้าหมู่บ้านเด็กๆเห็นก็ไหว้เรายิ้มให้เรา ภาพด้านล่างคือภาพบรรยากาศรอบๆ ตลอดการเดินทางเข้าหมู่บ้านนะค่ะ


                        นี่เป็นภาพบางส่วนคือภาพค่อนข้างเยอะ จะพยายามทยอยลงให้ครบแล้วกันนะค่ะ เพราะเขียนในมือถือค่อนข้างจะงงและช้ามากๆ เราถึงโรงเรียน รอฝนหยุดเก็บของเข้าที่พัก ซึ่งเป็นบ้านหนังสือของเด็กๆที่มีผู้ใหญ่ใจดีมาสร้างไว้ให้ความรู้เด็กๆที่นี่กัน เราขอยึดพื้นที่ 7 วัน อิอิ ขอจัดการรูปก่อนแล้วจะมาเขียนต่อให้เสร็จทุกสิ่ง อาจจะงงบ้าง เพราะเราเขียนบรรยายไม่เก่งจะออกแนววกไปวนมาบ้าง แต่ก็พยายามเข้าใจละกันนะค่ะ 55555 กำลังจะทำเป็นวิดีโอคลิปถ่ายทอดความประทับใจทั้งหมดออกมา แต่ขอรักษาตัวก่อนเพราะไม่สบาย เพิ่งถึงโคราชเมื่อเช้านี้ตี 4 ก่อนออื่นต้องขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆที่ช่วยสมทบ บริจาคสิ่งของขึ้นไปให้เด็กๆ และบางส่วนที่บริจาคมา ได้ร่วมบริจาคสมทบทุนเข้าไปกะกองทุนรองเท้าเพื่อน้องไปบางส่วน จำนวนไม่มาก แต่น้ำใจมากมายค่ะ ตอนนี้เหลือเงินส่วนนึงที่แนนจะเก็บไว้เพื่อทำหมอนไปให้เด็กๆอนุบาล น้องๆนอนกับพื้นไม่กระดานแข็งๆไม่มีหมอน ขอพักก่อน 1 วันจะเริ่มหารายละเอียด และจัดทำหมอนส่งขึ้นไป 50 ลูก เพราะสิ้นเดือนกันยาต้องลงไปอยู่เกาะแล้วจะไม่สะดวกในการทำและจัดส่ง ขอขอบคุณมาอีกครั้ง ณ ที่นี้ค่ะ ขอตัวไปเก็บรายละเอียดภาพทั้งหมดละมาเขียนกระทู้ให้เสร็จ
      +++++++++กลับมาต่อแล้วค่า++++++++++++++++
               ถึงโรงเรียนขนของเสร็จแล้ว ก็นั่งพักพร้อมชาร้อนๆจากครูเอ็มครูประจำการที่โรงเรียน

               ตามติดด้วยการจัดที่หลับที่นอนสำหรับเราทั้ง 4 คน


              เสร็จภาระกิจส่วนตัวก็ค่ำพอสมควรราวๆ 1-2 ทุ่ม ก็ทำอาหารง่ายๆรับประทานกันสำหรับมื้อแรกที่ห้วยบง

             พอตกค่ำ เด็กๆและชาวบ้านก็จะมารวมตัวกันที่โรงเรียนเพื่อชมละคร ข่าวสาร สารคดีต่างๆโดยมีครูเอ็มคอยจัดรายการ ฮ่าๆ ณ จุดนี้ทำให้แนนคิดย้อนกลับไปวัยเด็กสมัยที่ติดละคร มนต์รักลูกทุ่งที่คุณตั้วกับคุณน้ำผึ้งเล่น ที่ชาวบ้านจะมารวมตัวกันชมโทรภาพ ตามติดด้วยครูเอ็มแจกเสื้อผ้าที่มีพี่ๆใจดีบริจาคมาให้แก่เด็กๆและผู้ใหญ่


               เราก็เริ่มสำรวจห้องเรียน เพราะวันอาทิตย์ครูเอ็มนัดเด็กๆมาเรียนครึ่งวัน เพราะปกติที่นี่จะสอนถึงวันเสาร์ครึ่งวันค่ะ แต่กรณีพิเศษมาปฐมนิเทศครูใหม่ก่อน 5555 อาคารเรียนมี 2 ส่วนคือส่วนอนุบาลและประถม อาคารประถมจะแบ่งเป็นห้องเรียน 4 ส่วน สำหรับนักเรียน 4 ชั้นเ้วยกัน คือ ป.๑ ป.๒ ป.๓ และ ป.๔-๕-๖ ส่วนอนุบาลจะแยกไปอีกอาคารนึงด้านข้าง มีห้องน้ำสำหรับนักเรียน 3 ห้อง


              ภาพภายในอาคารเรียนหลักค่ะ

               ภาพนี้จากด้านนอกของห้องอนุบาลเด็กๆจะนอนกับพื้นเพราะไม่มีที่นอนหรือหมอน จขกท กำลังจัดหาอุปกรณ์ทำหมอนส่งไปให้น้องๆ ต่อไปค่ะ

              สำรวจห้องครัวโดยครูป้าติ้ก กับครูจอย

               กาน้ำบ่งบอกประวัติการใช้งานอันโชกโชน สำหรับคืนแรกหลังจากเราจุดธูปไหว้เข้าป่าเจ้าเขา เจ้าที่เจ้าทาง และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ผู้คุ้มครองก็ถึงเวลาพักผ่อนร่างกายเพื่อเตรียมพร้อมกับการพบเจอเด็กๆในวันพรุ่งนี้เช้า (15/8/15) เป็นการพักผ่อนของ จขกท หลังจากต่อรถบัส 3 คัน กับระยะทางเกือบ พันกิโล จากโคราชสู่บ้านห้วยบง 24 ชั่วโมงแห่งการเดินทางพอดิบพอดี อาบน้ำท่ามกลางขุนเขา เย็นยะเยือกยังกะโดดลงขวนน้ำในช่องฟรี๊ซเลยจ้าาาาาาาา ตอนต่อไปด้านล่างค่า