สวัสดีค่ะ เรื่องของฉันมีอยู่ว่า ฉันแอบชอบรุ่นพี่อยู่คนหนึ่งคะ เค้าชื่อพี่ น.(ขอใช้อักษรย่อแทนนะคะ) เป็นรุ่นพี่ของฉันตั้งแต่สมัยมัธยม ฉันเจอเค้าครั้งแรกตอนฉันอยู่ ม.1 พี่เค้าอยู่ ม.5 คะ แต่ตอนนั้นฉันยังไม่ได้สนใจพี่เค้าเลยสักนิด เค้าเรียนรุ่นเดียวกับพี่ชายของฉันคะ เท่าที่รู้จักตอนนั้นก็เท่านี้ ไม่มีอะไรเกิดขึ้น พอฉันขึ้น ม.2 ช่วงงานกีฬาสีของ ร.ร. ฉันเจอกับพี่เค้าอีกครั้ง ตอนนั้นพี่เค้ากำลังแข่งบาสอยู่ เพื่อนๆก็ลากฉันไปดูการแข่งบาสระหว่งสีฟ้ากับสีแดง ซึ่งก็ไม่เกี่ยวกับฉันเลยเพราะฉันอยู่สีเขียว ส่วนพี่เค้าอยู่สีฟ้า แต่เพื่อนฉันอยู่สีฟ้าฉันก็เลยต้องไปดูเป็นเพื่อน และครั้งนี้ที่ทำให้ฉันได้เจอกะพี่เค้าอีกครั้ง  แต่ฉันยังไม่สนใจพี่เค้า มาสนใจตอนที่มีคนกลุ่มหนึ่งกรี๊ดพี่เค้านี่แหละ ตอนนั้นฉันแค่รู้สึกสงสัยว่าจะกรี๊ดพี่เค้าทำไม โอเคเพราะพี่เค้าหน้าตาดีก็อาจเป็นส่วนหนึ่ง แต่เค้าก็ไม่ได้เล่นบาสเก่งนะ ออกจะท่าเยอะแล้วก็ขี้เก๊กไปนิดหนึ่ง ทำไมคนชอบพี่เค้าเยอะจัง ก็เลยเกิดอาการหมั่นไส้พี่เค้าขึ้นมา ดูไม่คอยมีเหตุผลเท่าไหร่ แต่นั่นก็ทำให้ฉันสนใจพี่เค้ามากขึ้น ตอนนั้นฉันไม่เข้าใจหรอกว่าตัวเองเป็นอะไร แค่รู้สึกว่าพี่เค้ามีอะไรดี มันแค่อยากรู้ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงอยากรู้เรื่องเค้าหนัก จากนั้นฉันก็เริ่มรู้จักพี่ชื่อพี่เค้า ทุกครั้งที่เจอพี่เค้าหรือได้ยินชื่อพี่เค้าฉันก็จะต้องมองทุกครั้งไป แต่อย่างว่าล่ะใครจะมองให้เค้ารู้ตัวล่ะว่ามั๊ย ส่วนเค้าก็ไม่เคยรู้จักหรือสนใจฉันหรอก เป็นอย่างนี้จนพี่เค้าจบ ม.6ไป ฉันก็ไม่ได้อะไรมาก ไม่ได้รู้สึกเสียใจเลย แค่คนที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป เฉยๆไม่ได้สำคัญอะไรกับชีวิตเลย แต่หน้าตาและชื่อของพี่เค้ากลับอยู่ในความทรงจำของฉันตลอดมา จนกระทั่งวันหนึ่งฉันเล่นเฟซบุ้คอยู่มีผู้ชายคนหนึ่งส่งคำขอเกมมาให้ฉัน ฉันก็เล่นเกมนะ แต่ไม่เคยสนใจเฟซบุ้คของคนคนนี้เลย ก็เค้าใช้ชื่อเกาหลีนิ ฉันก็เลยคิดว่าคงเป็นพวกบ้าเกาหลี  ก็ไม่ได้สนใจอะไรมาก จนวันหนึ่งเฟซบุ้คชื่อเดิม แต่เปลี่ยนรูปโปรไฟล์ใหม่ ส่งคำขอเกมมาให้ฉัน ฉันรู้สึกคุ้นหน้ามากจึงกดเข้าไปดู แล้วฉันก็รู้ว่านี่มันเป็นเฟสบุ้คของพี่ น. ฉันทั้งสับสนและตื่นเต้น ไม่คิดว่าจะเป็นเค้าได้ เราเป็นเพื่อนกันในเฟซมาหลายปีแล้ว แต่ฉันพึ่งรู้ว่าเฟซนี้คือเค้า ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกดีกับพี่เค้ามากขึ้น ฉันใจเต้นและรู้สึกมีความสุขที่ได้เห็นรูปพี่เค้าทุกวัน แล้วความรู้สึกของฉันก็มากขึ้นเรื่อย ฉันติดตามเฟซบุ้คพี่เค้า แต่ก็ไม่เคยคุยด้วยสักครั้ง ฉันเริ่มรู้สึกแปลกใจกับความรู้สึกแปลกประหลาดและแปลกใหม่ของตนเอง จึงเริ่มปรึกษาหาข้อมูลว่าเกิดอะไรขึ้นทั้งทางเน็ตและปรึกษาคนคนหนึ่ง ซึ่งก็ได้คำตอบว่า ฉันชอบพี่เค้า ตอนนั้นแหละฉันจึงเข้าใจ ที่ฉันสนใจพี่เค้าก็คงเพราะชอบพี่เค้า แต่ก็ตกใจมากนี่แสดงว่า ฉันชอบพี่เค้ามาตั้งแต่ 6ปีที่แล้วเหรอ เป็นไปได้ไง ตั้งแต่เล็กจนโตฉันอยู่ในกรอบของครอบครัวเสมอ ไปไหนมาไหนก็จะมีพ่อไปรับไปส่งตลอด ค่อนข้างจะเป็นเด็กเรียนมาตลอด  หัวอ่อน พูดน้อย ไม่ค่อยกล้าแสดงความรู้สึก เป็นบุคลิกอย่างนี้เรื่อยมาก เพราะตอนฉันอยู่ประถมมีคนเคยดูถูกฉันไว้ ว่าพอฉันไปเรียน ม.ต้นเดี๋ยวก็เสียตัวเรียนไม่จบ พวกเงียบๆแบบนี้มักมีสามีก่อนพวกที่แรงๆเสมอ ฉันคิดบอกเลยฉันเกลียดคนที่มีความคิดแบบนี้มากๆ คนดีๆที่เค้าไม่เป็นแบบนี้ก็มีเยอะ แต่พวกเค้าไม่เคยพูดถึง คนเราจะดีจะชั่วอยู่ที่ใจ ถ้าใจเข้มแข็งรู้จักผิดชอบชั่วดี ไม่ว่าบุคลิกแบบไหนเค้าก็ยังเป็นคนดีได้ตลอดรอดฝั่ง ชอบตัดสิ้นคนอื่นทั้งที่เค้ายังไม่ได้ทำอะไรผิด ฉันจึงอยากพิสจน์ให้พวกเค้ารู้ว่าฉันไม่ได้เป็นเหมือนความคิดที่สกปรกของเค้าเหล่านั้น หลายครั้งที่ฉันท้อและเจ็บปวดกับคำพูดเหล่านั้น แต่ฉันก็ผ่านมันมาได้จนถึงทุกวันนี้ ขอเป็นกำลังใจให้คนที่เจอคำพูดแบบเดียวกันสู้ๆนะคะ อย่าปล่อยให้คนคิดสกปรกเหล่านั้นทำลายความดีของคุณ  และฉันก็เป็นคนหนึ่งที่พิสูจน์ให่เห็นว่าฉันทำมันได้จนมาถึงทุกวันนี้ ถึงแม้ว่าทุกวันนี้จะยังมีคนคิดแบบนี้อยู่ก็ตาม และนี่คงเป็นอีกสาเหตุหนึ่งที่ทำให้ฉันรักษาระยะห่างกับผู้ชายทุกคนไม่ให้ใกล้ชิดเกินไป ใครเข้ามาก็ไม่เคยสนใจ จนบางครั้งรู้สึกว่าตัวเองคงไร้หัวใจไปแล้ว เจอใครก็ไม่รู้สึกชอบพอสักที จนวันที่ฉันรู้ว่าชอบพี่ น. ฉันก็รู้ว่าตัวเองยังมีหัวใจอยู่ ยังชอบใครสักคนเป็น ตอนนั้นฉันอยู่ปี 1 แล้ว ฉันว่าฉันโตพอที่จะเรียนรู้การชอบใครสักคนหนึ่งำด้แล้ว จนปล่อยให้ใจชอบพี่เค้าไปเต็มๆ  ฉันคอยติดตามพี่เค้าทุกวันจากเฟซบุ้ค นับวันฉันก็เริ่มอยากรู้เรื่องพี่เค้ามากขึ้นเรื่อยๆ จนฉันขึ้นปร 2 ฉันได้เห็นอะไรบ้างสิ่งที่ทำให้ฉันต้องอกหักจากพี่เค้าอย่างจัง รูปผู้หญิงที่สวยมากๆกับเค้า และข้อความที่ทำให้ฉันคิดว่าเค้าผูกพันธ์กันมาก หนุ่มวิศวะทำงานในกรุงเทพฯ ต้องพบเจอคนสวยๆมากมายเป็นเรื่องปกติ ใครจะสนใจเด็กต่างจังหวัดหน้าตาบ้านๆอย่างเรา  ตอนนั้นฉันตั้งใจจะเลิกเป็นเพื่อนกับพี่เค้าแล้ว แต่แล้วฉันก็เห็นรูปกับข้อความของพี่เค้ากับผู้หญิงคนนั้นขึ้นที่หน้าฟีดข่าว ฉันจึงกดเข้าไปดูมันทำให้ฉันรู้ความจริงอย่างหนึ่งว่าที่จริงแล้วเค้าทั้ง 2 คนเป็นพี่น้องกัน ผู้หญิงคนนั้นเป็นพี่สาวแท้ๆของเค้าเอง ตอนนั้นฉันรู้สึกดีใจมาก ก็เลยแอดเฟซผู้หญิงคนนั้นไป เค้าก็รับแอดฉัน นอกจากที่ผู้หญิงคนนี้จะเป็นรุ่นพี่ของคนที่ฉันแอบชอบยังเป็นเพื่อนสนิทของพี่รหัสฉันด้วย เป็นพี่ ร.ร.มัธยมฉันอีก แต่จบปีก่อนที่ฉันจะเข้า ฉันก็เลยยังไม่ยกเลิกเป็นเพื่อนในเฟซกับพี่เค้า ยังติดตามเค้าไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งฉันก็ทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ไป ฉันแอบเมมเบอร์โทรศัพท์ของพี่เค้าที่อยู่ในเฟซไว้ แต่ฉันไม่เคยโทรไปหาเค้าหรอก ใครจะกล้าล่ะ  แค่เมมไว้เฉยๆ แล้วฉันก็มรไลน์พี่เค้าโดยปริยาย แต่ก็ยังๆไม่เคยคุยกันอยู่ดี  มีอยู่วันหนึ่งฉันฝันถึงพี่เค้า เค้าคุยกะฉันด้วย ฉันตกใจมากไม่ทันตั้งตัวเลยตื่นซะก่อน ความฝันเลยจบลงแค่นั้น พอตื่นมาฉันก็เลยมาดูไลน์พี่เค้า ก็แค่จะดูรูปพี่เค้าเฉยๆ แต่ด้วยความบังเอิญอะไรก็ไม่รู้ ขณะที่กำลังดูรูปพี่เค้าอยู่ เพื่อนของฉันก็เข้ามาจี้เอว เนื่องจากเป็นพวกบ้าจี้ มือเลยไปโดนปุ่มโทรออกของไลน์พอดี โทรไปหาพีเค้าซะแล้ว ฉันตกใจมาก รีบกดวางสายอย่างรวดเร็ว โชคดีที่พี่เค้ายังไม่รับ  เวลาต่อมาก็มีข้อความไลน์จากพี่เค้าเข้ามา  ตอนนั้นยอมรับว่าตกใจและคิดไม่ถึง ลัเลว่าจะเปิดอ่านดีมั๊ย สุดท้ายก็เปิดอ่าน เค้าทักมาสวัสดีและถามว่าฉันเป็นใคร ถึงฉันจะอ่าน แค่ไม่ได้ตอบ ก็ไม่รู้ว่าจะคุยยังไง เลยปิดไป วันต่อมาพี่เค้าก็ทักมาถามว่าทำไมอ่นแล้วไม่ตอบ ฉันก็เลยตอบไปว่า ขอโทษคะ ฉันเผลอโดนปุ่มโทรออก พี่เค้าก็บอกว่าไม่เป็นไร แล้วก็ถามชื่อฉัน ฉันก็คิดอะไรของฉันไม่รู้ตอนนั้น เลยทำอะไรผิดพลาดลงไป ฉันก็ตอบพี่เค้าไปว่า เราคุยกันโดยที่ไม่ต้องรู้จักกันได้มั๊ยคะ พี่เค้าก็บอกได้ซิ แล้วก็บอกชื่อต้วเอง ส่วนฉันไม่ได้บอกชื่อตัวเอง แต่บอกอีกษรย่อไป จากนั้นเราก็คุยกันเรื่อยมา เค้าถามว่าฉันเรียนที่ไหน ฉันไม่ได้บอกไป  คอนแรกคิดว่าถ้าทำอย่างนี้พี่เค้าคงคิดว่าเราเป็นพวกไม่จริงใจเดี๋ยวก็จากไปเองล่ะ แต่พี่เค้าก็คุยกับฉันทุกวัน ฉันรู้สึกดีมากๆแต่ก็รู้สึกแย่ไปพร้อมๆกัน เหมือนฉันหลอกพี่เค้าเลย แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่ฉันคุยกับเค้ามันเป็นเรื่องจริง ทั้งความรู้สึกและทุกอย่าง ยกเว้นเรื่องเดียวคือฉันไม่ได้บอกว่าฉันเป็นใคร ฉันรู้สึกว่าฉันเห็นแก่ตัวมาก จึงตั้งใจว่าสักวันฉันจะบอกความจริงเกียวกับฉันทั้งหมดให้เค้าฟัง ฉันคุยกับพี่เค้าเกือบทุกคืน  เราสนิทกันเร็วจนตกลงเป็นพี่น้องกัน (ฉันก็ยังไม่เคยบอกว่าชอบพี่เค้า) คุยกันได้ทุกเรื่อง ปรึกษาด้ทุกอย่าง เวลาฉันท้อเค้าก็คอยปลอบเสมอ คอยเล่าเรื่องตลกให้ฟัง ให้กำลังใจเวลาสอบ คอยมาแย่และแกล้งฉันทุกคืน จนมันกลายเป็นสิ่งที่ฉันคุ้นเคย ทำให้ฉันมีความสุข บางครั้งฉันก็ขี้อ้อนพี่เค้า แต่ก็อยู่ในขอบเขตของน้องสาว บางครั้งก็ชอบงอนพี่เค้า พี่เค้าก็ต้องมาง้อฉัน จนฉันคิดว่าถ้าเสียพี่เค้าไป ฉันคงเจ็บมากๆ มีพี่ชายแสนดีขนาดนี้ใครจะไม่รักล่ะ แต่นร้ล่ะก็ยิ่งทำให้ฉันไม่กล้าบอกความจริงว่าฉันคือใคร เพราะกลัวว่าจะเสียพี่เค้าไป กลัวพี่เค้าจะโกรธ ฉันกลัวมากๆ ฉันอยากรักษาความสัมพันธ์แบบพี่น้องไปให้นานทีสุด นั่นเป็นความคิดที่ผิดพลาดและเห็นแก่ตัวที่สุด ฉันอยากขอโทษพี่เค้าทุกครั้ง แต่ไม่เคยกล้าเลย  จนวันที่พี่เค้ามีแฟน ฉันก็รู้สึกปวดใจ แต่ไม่มากอย่างที่คิด นั่นเป็นเพราะฉันคบกับพี่เค้าในสถานะน้องสาว ฉันพยายามรักเค้าในฐานะพี่ชาย ไม่รฟุ้ว่าหลอกตัวเองหรืออย่างไร แต่ฉันรู้สึกว่าพี่เค้าเป็นพี่ชายของฉันจริงๆ ถึงพี่เค้าจะมีแฟนแล้วแต่เค้าก็ยังเข้ามาคุยกันทุกวัน เราคุยกันในฐานะพี่น้องเหมือนที่ผ่านมา แซวหยอกล้อกันไปเรื่อย เราที่คุยก็เป็นเรื่องทั่วไป พี่เค้าชอบแกล้งเรียกฉันว่าหมู ชอบชวนกินนั้นกินนี่ ฉันก็จะงอน แล้วพีเค้าจะง้อตลอด แต่ก็เรียกฉันว่าหมูเหมือนเดิม ฉันเคยพนันกับพี่เค้าว่าจะลดน้ำกนักให้ได้ อาทิตย์นั้นฉันกินแต่ผัก น้ำหนักก็ลดจริงๆจาก 45 เป็น 43  พี่เค้าก็เลยว่าฉันว่าจะลดทำไม ผอมจนตัวเล็กกระจิ๋วเดียวเอง กินนมเยอะๆจะได้โตสักที ส่วนที่เค้าเรียกฉันว่าหมู แค่อยากจะหาฉายาน่ารักๆไว้เรียกน้องสาวสุดที่รักของตัวเองเท่านั้น (หมู ฉายานี้น่ารักตรงไหนคะพี่ชาย แต่ก็ชอบมากเลยล่ะ) รู้อย่างงี้ฉันแทบร้องไห้ เค้าเป็นพี่ชายที่ดีมาก เราคุยเรื่องต่างๆมากมาย  ต่างคนต่างไว้ใจกันมาก เค้าเคยส่งรูปเด็กน่ารักๆให้ฉันดูแล้วบอกอยากมีลูกน่ารักๆอย่างงี้ ฉักก็บอกพี่เค้าไปว่า ก็ขอแฟนแตงงานสักทีซิ จะได้มีลูกน่ารักๆไง(ตอนที่ฉันพิมพ์คำนั้นออกไป บอกได้เลยว่าเจ็บมาก น้ำตาตกในเลยล่ะ) แต่พี่เค้าบอกว่ายังไม่พร้อม รอให้พร้อมกว่านี้ก่อน อีกอย่างถ้าพี่เค้ามีลูกเมื่อไหร่ ฉันต้องช่วยพี่เค้าเลี้ยงหลานด้วยล่ะ ฉันก็บอกไปว่า แน่นอน จะเลี้ยงหลานให้ดีที่สุดก็เค้าเป็นลูกพี่ชายนิ (พี่คิดจะทรมานหัวใจกันหรือไง ตอนนี้เจ็บปวดใจมาก บีบคั้นหัวใจสุดๆ เรียกว่าอกหักแบบสมบูรณ์แบบเลยล่ะ แต่ก็ทำให้ตัดสินใจได้ว่าจะเป็นพี่น้องกับพี่เค้าตลอดไป จะไม่มีวันคิดเป็นอย่างอื่นอีก ตอนนั้นฉันคิดว่าคงมีแต่ความรักแบบพี่ชายน้องสาวเท่านั้นที่จะทำให้ฉันไม่เสียเค้าไป ในอนาคตไม่ว่าจะดป็นยังไง พี่เค้าจะรัก จะแต่งงานกับใคร เราก็จะยังคุยกันได้แบบเดิม  อยู่เคียงข้างกันในขอบเขตของเราได้ตลอดไป ถ้าหากฉันยังดึงดันที่จะรักพี่เค้าแบบคนรัก ฉันอาจจะเสียพี่เค้าไปตลอด ฉันจึงเลือกทางเดินของัวเองว่าจะเป็นน้องสาวของเค้าเท่านั้นและตลอดไป แต่แล้ววันนั้นมันก็มาถึง สิ่งที่ฉันคิดว่าจะเป็นน้องสาวของเค้าตลอดไปก็จบลง เมื่อแฟนของพี่เค้าใช้ไลน์ของพี่เค้าเข้ามาคุยกับฉัน ถ้าถามว่าฉันรู้ได้ไง ทุกคำพูดไม่เหมือนเดิม ทั้งเหวี่ยงและไม่มีเหตุผล เค้าบอกว่าเค้าคือพี น แต่พยายามจะถาชื่อฉันตลอด ทุกถ้อยคำล้วนรบเร้าและแสดงถึงความไม่พอใจ  ฉันจึงบอกว่าเค้าไม่ใช่ พี่ น เค้าเป็นใคร เค้าจึงบอกว่าเป็นแฟนพี่ น ฉันจึงเข้าใจ ฉันจึงบอกไปว่าเป็นน้องสาวพี่ น เท่านั้นไม่ได้เป็นอย่างอื่น ฉันก็อธิบายให้เค้าฟัง เค้าก็ยังไม่พอใจ บอกว่าพี่น้องเค้าสนิทกันแบบนี้เหรอ ฉันก็เลยบอกว่าให้ทำยังไงถึงจะเชื่อ เค้าบอกให้ฉันเลิกยุ่งกับพี่ น เค้าไม่ให้เป็นน้องสาว ออกไปจากชีวิตของพี่ น ฉันตกใจ อึ้งไปนิดหนึ่ง ไม่คิดว่าทุกอย่างจะสิ้นสุดเร็วขนาดนี้ ฉันรู้ว่าพี่ น รักแฟนมาก ฉันอยากให้พี่เค้ามีความสุข ไม่ต้องมีปัญหากันเพราะฉัน ฉันจึงตอบตกลงจะเลิกยุ่งกับพี่ น แล้วฉันก็ออกจากไลน์ และไม่ติดต่อกับพี่ น อีกเลย ตอนนั้นฉันร้องไห้หนักมาก น้ำตาไหลมาเองไม่หยุด ฉันลบเฟซ ลบไลน์พี่ น ทั้งหมด ถือว่าทำเพื่อพี่ น ครั้งสุดท้ายและเป็นการขอโทษที่ไม่ปิดบังพี่ น หลายเรื่อง วันหนึ่งฉันได้คุยกับอดีตแฟนเก่าพี่ น ซึ่งฉันรู้จักเค้าตอนเริ่มคุยกับพี่ น ใหม่ๆ พวกเค้าเลิกกันแล้วแต่ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน  เค้าทักมาหาฉัน ถามว่ามีปัญหากับพี่ น เหรอ ทำไม่ไม่คุยกัน ฉันก็บอกว่าไม่มีอะไร พี่เค้าก็เลยบอกว่าเป็นเพราะแฟนใหม่ น ใช่มั๊ย พี่เค้าก็โดนเหมือนกัน แต่พี่เค้าบอกว่า มันเป็นสิทธิ์ของ น ว่าจะคุยกับใครก็ได้  พี่ น อยากคุยกับฉัน อยากขอโทษกับเรื่องที่เกิดขึ้น แต่เค้าติดต่อฉันไม่ได้