เรารับรู้มานานเกือบ 2 ปีละค่ะ ว่าสามีเรามีชู้อยู่ที่อีกจังหวัดหนึ่ง ซึ่งชู้รู้มาตลอดนะคะว่าสามีเรามีครอบครัวแล้ว
คือ เรากับสามีแต่งงานกันมาสิบกว่าปีละ มีลูกด้วยกัน 2 คน ตอนนี้เค้าสามขวบ
แต่เราอยู่กันคนละจังหวัด จึงทำให้เค้ามีโอกาสคบชู้อยู่ด้วยกันที่เรารับรู้มาก็ 3 ปีละค่ะ
ที่ผ่านมาเราเลือกที่จะนิ่งเงียบ ไม่พูดถามถึง เพราะถามทีไรเค้าก็ไม่ยอมรับอยู่ดี
เราเลือกที่จะอดทนเลี้ยงดูลูกสองคน คนหนึ่งป่วยบ่อยมาก เลยเหนื่อยมาก แต่ก็กัดฟันสู้ เพื่อที่จะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์
แต่เหตุเกิดล่าสุดนี่ทำเราท้อ จนถึงกะไม่มีแรงเดิน มันเจ็บปวดมากๆ
คือ ลูกเราป่วยต้องนอนโรงพยาบาลในกรุงเทพฯ ร้องงอแงมาก เราก็อยู่กะลูกสองคน
แต่เพื่อนเราเห็นสามีเรามาอบรมที่กรุงเทพ มา 3 วัน และแน่นอนเค้าพาชู้มาด้วยค่ะ
ตลอดเวลา 3 วัน เค้าไม่มาเยี่ยม มาดูลูกเลย. ถามเค้าก็ปฏิเสธว่าไม่ได้มาอย่างเดียว
อยากรู้ว่าถ้าเป็นคุณจะคิดยังไงกันบ้างคะ
1. เค้าเลือกชู้ มากกว่าลูกเมียใช่มั๊ย
2. คุณจะมีวิธีคิดหรือปลอบใจตัวเองยังไงบ้างคะ เพื่อที่จะมีกำลังใจลุกมาสู้เพื่อลูกต่อไป
ตันจริงๆค่ะตอนนี้ แต่ที่แน่ๆ เราจะไม่ร้องไห้ ให้ลูกเราเห็นค่ะ สงสารเค้า
คุณจะทำยังไงต่อ ถ้าสามีคุณเลือกอยู่กะชู้ แทนที่จะอยู่กะลูกที่ป่วยอยู่ รพ.
คือ เรากับสามีแต่งงานกันมาสิบกว่าปีละ มีลูกด้วยกัน 2 คน ตอนนี้เค้าสามขวบ
แต่เราอยู่กันคนละจังหวัด จึงทำให้เค้ามีโอกาสคบชู้อยู่ด้วยกันที่เรารับรู้มาก็ 3 ปีละค่ะ
ที่ผ่านมาเราเลือกที่จะนิ่งเงียบ ไม่พูดถามถึง เพราะถามทีไรเค้าก็ไม่ยอมรับอยู่ดี
เราเลือกที่จะอดทนเลี้ยงดูลูกสองคน คนหนึ่งป่วยบ่อยมาก เลยเหนื่อยมาก แต่ก็กัดฟันสู้ เพื่อที่จะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์
แต่เหตุเกิดล่าสุดนี่ทำเราท้อ จนถึงกะไม่มีแรงเดิน มันเจ็บปวดมากๆ
คือ ลูกเราป่วยต้องนอนโรงพยาบาลในกรุงเทพฯ ร้องงอแงมาก เราก็อยู่กะลูกสองคน
แต่เพื่อนเราเห็นสามีเรามาอบรมที่กรุงเทพ มา 3 วัน และแน่นอนเค้าพาชู้มาด้วยค่ะ
ตลอดเวลา 3 วัน เค้าไม่มาเยี่ยม มาดูลูกเลย. ถามเค้าก็ปฏิเสธว่าไม่ได้มาอย่างเดียว
อยากรู้ว่าถ้าเป็นคุณจะคิดยังไงกันบ้างคะ
1. เค้าเลือกชู้ มากกว่าลูกเมียใช่มั๊ย
2. คุณจะมีวิธีคิดหรือปลอบใจตัวเองยังไงบ้างคะ เพื่อที่จะมีกำลังใจลุกมาสู้เพื่อลูกต่อไป
ตันจริงๆค่ะตอนนี้ แต่ที่แน่ๆ เราจะไม่ร้องไห้ ให้ลูกเราเห็นค่ะ สงสารเค้า