เรากับสามีอยู่กันมาสิบกว่าปีมีลูกด้วยกัน 1 คน เราจับได้ว่าเขามีเมียน้อย เราขอให้เขาเลิกกับเมียน้อย เขาบอกเขาตัดใจจากเมียน้อยไม่ได้ ขอมีสองบ้าน เรารับไม่ได้ เขาจึงขออยู่ด้วยกันไปเพื่อทำหน้าที่พ่อแม่เพื่อลูก เราพยายามแล้วแต่ใจมันสลายจนไม่เป็นอันทำการทำงาน ไม่มีเรี่ยวแรง ร้องไห้ทุกวัน จึงขอให้เขาเลือกถ้ายังมีเมียน้อย ก็อย่าอยู่กับลูกกับเราเลย เพื่อเราจะได้ทำใจและมีแรงใช้ชีวิตต่อ เราดูแลลูกเอง...ในที่สุดเขาก็เลือกเมียน้อย และบอกว่าเราเป็นคนไล่เขาไปเอง...แต่เราไม่หย่านะคะ เพราะเราอาจจะฟ้องชู้ และเราเก็บทะเบียนสมรสไว้เพื่อสิทธิเรียกร้องต่างๆ ของลูก (เขาเองตอนนี้ก็ไม่ได้ขอหย่า)

ขอคำแนะนำเพื่อนๆ ด้วยนะคะ ใจเราสลายมาก

- เรากังวลว่าในอนาคต ผ่านไปหลักปี เขาจะมาฟ้องหย่าเราได้ไหมคะ ด้วยเหตุที่ไม่ได้อยู่กับเราเป็นปี (เพราะเราไม่ยอมรับให้เขามีเมียน้อย)

- การที่เราไม่ยอมรับให้สามีมีเมียน้อย เขาจึงไปอยู่กับชู้ หากเราฟ้องชู้ ชู้จะอ้างเหตุผลว่าเราไล่สามีเราไปอยู่กับชู้เองทั้งมีสามียังอยากอยู่กับเราแบบมีสองบ้าน (สำหรับหลักฐานฟ้องชู้เราจะจ้างนักสืบค่ะ)

- เราตัดสินใจไม่ยอมรับที่จะเป็นเมียหลวง ไม่ยอมรับให้เขาอยู่กับเรากับลูกในขณะที่เขายังไปนอนกับชู้เลี้ยงดูกันทุกวัน และให้เขาไปเถอะ .. เขาว่าราไม่เห็นแก่ลูก ... เราพยายามแล้ว แต่หากเป็นแบบนี้เราอาจทำงานไม่ได้ ซึมเศร้า ตกงาน เราเลยเลือกทางที่เราจะเข้มแข็งได้เพื่อใช้ชีวิตต่อให้ดี ดูแลลูกต่อไปให้ดีที่สุดค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ

หากแท็กผิดห้องขออภัยด้วยนะคะ