สวัสดีค่ะวันนี้ จขกท มีประสบการณ์อยากจะมาแชร์ให้ทุกๆคนได้รับรู้ว่าเวรกรรมมีจริง ก่อนหน้านี้ จขกท มาพิมพ์ไว้เกือบจะเสร็จแล้วแต่เปลี่ยนใจเลยลบออกเนื่องจากมันเป็นเรื่องญาติของ จขกท เอง คิดว่ามันไม่น่าจะดีแต่ตอนนี้เปลี่ยนใจค่ะอยากมาบอกให้ทุกคนรับรู้เรื่องกรรมที่ทำกับบุพการี ใครที่กำลังคิดว่าทำไม่ดีกับท่านหรืออะไรก็แล้วแต่ อ่านเรื่องนี้จบรีบกลับใจซะใหม่นะคะก่อนที่มันจะแย่และเลวร้ายไปกว่านี้
ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่า จขกท แชร์ประสบการณ์ไม่ค่อยเก่ง อาจจะพิมพ์ไม่ค่อยเข้าใจบ้างแต่ก็จะพยายามนะคะ -/\-
---เข้าเรื่องเลยนะคะ---
กรรมมันสืบต่อกันมาเป็นทอดๆนะคะถ้าไม่มีคนเริ่มก็ไม่มีคนได้รับกรรมค่ะ น้องสาวคุณยายของ จขกท (ท่านเสียแล้วค่ะทั้งทั้งคุณยายของ จขกท และน้องสาวคุณยาย) น้องสาวของคุณยายเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเกเรและก้าวร้าว ด่าพ่อกับแม่บ้าง ขึ้นกูบ้าง ด่าพี่น้องตัวเองบ้าง จากที่แม่ จขกท เล่าให้ฟังมาค่ะ ต่อมาน้องสาวของคุณยาย จขกท ก็ได้มีครอบครัวท่านมีลูกทั้งหมดน่าจะประมาณ 4 คน จขกท ไม่แน่ใจเพราะลูกๆของท่านต่างแยกย้ายกันอยู่ค่ะ ทุกคนเชื่อมั้ยคะว่าสิ่งที่น้องสาวของคุณยาย จขกท ๆด้กระทำไว้กับบุพการีมันย้อนกลับมาหาน้องสาวของคุณยาย จขกท ค่ะ มีแต่เรื่องที่แย่ๆทั้งนั้นที่เกิดขึ้นกับน้องสาวคุณยาย จขกท น้องสาวคุณยายท่านมีแต่ลูกสาวทั้งหมด พี่น้องสองคนบ้านเขาอยู่ข้างๆและน้องสาวคุณยายท่านก็อยู่บ้านของหนึ่งคนในนี้ สภาพบ้านนะคะเป็นบ้านไม้ยกสูงมีใต้ถุนบ้านที่บ้านทั้งสองหลังนี้มีแต่ไฟฟ้าไม่มีน้ำปะปาอาศัยซื้อน้ำจากบ้านคนข้างๆค่ะ ส่วนอีกสองคนที่เหลือก็อยู่อีกหมู่บ้านหนึ่งไม่ใกล้ไม่ไกลกันมาอยู่ในอำเภอเดียวกัน ลูกๆของน้องสาวคุณยายเขาก็มีครอบครัวมีสามีกันหมดและก็แยกย้ายออกไปเหลือแค่เลี้ยงแม่สองคนที่อยู่บ้านข้างกัน เชื่อมั้ยคะพี่น้องทั้ง4คนนี้มะเลาะกันตลอด กลัวคนอื่นๆได้เปรียบตัวเองที่สุดและเป็นคนที่เห็นแกตัวที่สุด ถ้าถามว่าดีกับครอบครัว จขกท มั้ยก็ไม่เลยค่ะแต่ก็ไม่ถึงกับแย่มากมีแค่บางช่วงเวลาเท่านั้นพวกเขามาทะเลาะกับครอบครัว จขกท อ่อ อธิบายบ้านอีกหลังนะคะ เป็นบ้านไม้กึ่งปูนนิดๆ ขอแทนชื่อพี่น้องสองคนนี้ว่า กอ กับ ขอ กอ.เป็นพี่สาวอยู่บ้านไม้ยกสูง ขอ.เป็นน้องสาวอยู่บ้านข้างๆคือบ้านเนี้ยห่างกันไม่ถึงเมตรค่ะ ส่วนแม่ของสองคนนี้ (น้องสาวคุณยาย จขกท) นอนใต้ถุนบ้านค่ะ ไม่มีห้องน้อนแต่เป็นเพียงแผ่นไม้กั้นไว้บังลมฝนเท่านั้น หดหู่มั้ยค่ะสภาพที่ท่านอยู่ ต่อไปนี้จะขอเล่าเป็นรายบุคคลเลยนะคะ
1.น้องสาวคุณยาย จขกท ท่านก็นอนก็อยู่ใต้ถุนบ้านนั่นแหละค่ะ ตอนนั้นท่านก็อายุมากแล้วลุกเดินไม่ค่อยได้มีแต่นอนนั่งอยู่กับทีเท่านั้น ถึงเวลา เช้า-เที่ยง-เย็น กอ.และ ขอ.ก็เอาข้าวเอาน้ำมาให้กิน กอ.เอามาให้บ้าง ขอ.เอามาให้บ้างแต่แค่เอามาวางไว้ให้กินนะคะ ไม่เคยป้อนข้าวแม่แม้แต่คำเดียว คุณยายแกก็ฉี่ก็ขี้ใส่ผ้าถุงตามประสาคนที่เดินไม่ได้ กอ.ก็เป็นคนที่มาเก็บกวาดทำความสะอาด กอ.ก็จะบ่นๆ บอกแล้วใช่มั้ยอย่าขี้ใส่ผ้าถุงเหม็นกูขี้เกียจซัก บลาๆ เสื้อผ้าถ้าไม่เปื้อนจริงๆก็นานๆเปลี่ยนให้ที (น่าสงสารมากเลยค่ะ) ลูกๆของคุณยายท่านปล่อยปะละเลยมากๆไม่มีใครมาสนใจเหลียวแลแม้แต่เงินซักบาทพวกเขาก็ไม่เคยหยิบยื่นให้ท่านเลย ไม่เคยซื้อของอร่อยๆมาให้กินไม่มีของมาฝาก ไม่มีแม้แต่การพูดคุยกัยแม่เลย กอ.กับขอ.ก็ทะเลาะกันด่ากันประจำ ทุกครั้งที่ทะเลาะก็จะเกี่ยงกันเลี้ยงแม่ เอาไปเลี้ยงเลย เอาไปดูแลเลย เมื่อไหร่จะตายก็ไม่รู้ (คิดดูสิค่ะถ้าเราเป็นแม่ได้ยินลูกพูดแบบนี้เราจะรู้สึกยังไง) อ่อ ลืมบอกไปค่ะแต่พูดไม่ค่อยได้เสียงเบาๆแหบๆแต่ก็ฟังรู้เรื่องค่ะ ส่วนกับข้าวที่คุณยายกินก็ไม่มีของอร่ยเลย กินกับน้ำปลาบ้าง น้ำอ้อยบ้าง น้ำตาลบ้าง กินกับน้ำเปล่าก็ยังมี นานๆทีจะมีของที่พอจะอร่อยอยู่บ้างแต่มันก็เป็นแค่ส่วนแบ่งน้อยๆจากลูกของแกนั้นแหละค่ะ พอนานวันทะเลาะกันเข้า กอ.กับขอ.ก็บอกให้พี่สาวอีกคนเอาแม่ไปเลี้ยงซึ่งอยู่ต่างหมู่บ้าน (แทนชื่อลูกสาวคนนี้ว่า คอ) คอ.ก็มารับเอาไปเลี้ยงโดยเอาใส่รถเข็นที่เขาไว้เข็นของ บ้านของ คอ.จะอยู่นอกๆอำเภอหน่อยเพราะ คอ. ทำนาทำสวน สภาพที่อยู่อาศัย จขกท ไม่ทราบว่า คอ. เขาให้แม่อยู่ยังไงแต่ที่รับรู้คือการเลี้ยงดูท่านก็เหมือนเดิมเลยค่ะ ไม่มีใครอยากดแลอยากเลี้ยงดูแม่ซักคน คุณยายแกอยู่ได้ไม่นานแกก็มาขอร้องบอกให้แม่ จขกท เอาแกกลับมาอยู่ที่บ้านของ กอ.และขอ. เพราะว่าทนไม่ไหวจริงๆแย่กว่าที่อยู่กับ กอ.ขอ. คอ.กับลูกของคอ. ด่าบ้างตีบ้างบางครั้งเวลาที่แม่ลูกสองคนนี้โมโหมากๆเชื่อมั้ยคะเขาไม่ให้คุณยายกินข้าวเลย ทำแบบนี้ประจำค่ะจนวันหนึ่งแม่ จขกท เล่าให้ฟังว่าทุกคนก็ออกไปทำสวนทำนากันหมดมีแต่ลูกสาว คอ.และคุณยาย ลูกสาวคอ.ก็จะออกไปทำงานประมาณ 9 โมงเช้า เขาก็เอากับข้าวมาให้คุณยายกินแต่ตอนนั้นแกยังไม่หิว แกเลยบอกว่า "เอาวางไว้ตรงนั้นก่อนนกูยังไม่หิวเดี๋ยวหิวกูจะไปกินหรอก" เท่านั้นแหละ หลานแกก็บอกกลับมาว่า "เออ ไม่หิวก็ไม่ต้องกิน ไม่ต้องกินมันเลย!!" หลานแกก็เทกับข้าวทิ้งเลยค่ะ ไม่ให้กินเลยออกไปทำงานทุกวันคุณยายก็อยู่คนเดียว เหงาหงอย น่าสางสารมากค่ะ หลังจากนั้นแกก็ได้ย้ายมาอยู่กับ กอ.ขอ.ก็เหมือนเดิมทุกๆอย่างที่เล่าไปข้างบนแม่ของ จขกท ทำงานค้าขายนานๆทีกลับบ้านเพราะไปขายของต่างจังหวัด ก็มีแต่แม่ จขกท ที่ซื้อของไปฝากเอาเงินไปให้แม่ จขกท ก็บอกุณยายว่า "เงินเก็บไว้นะไว้อยากกินอะไรก็ใช้ลูกให้เขาไปซื้อให้" คุณยายแกก็ร้องไห้ให้พรแม่ จขกท แต่ไม่ร้ว่าเงินจำนวนเหล่านั้นจริงๆแล้วไปได้ซื้อของกินดีๆให้คุณยายแกหรือเปล่าก็ไม่ทราบ ส่วนลูกสาวอีกคนก็ไม่มาเยี่ยมไม่มาถามไถ่ดูแลอะไรเลย จนถึงวันที่คุณยายแกเริ่มป่วย จขกท จำไมได้ว่าแกเป็นโรคอะไรแต่แกป่วยหนักเลยค่ะครั้งนี้ขยับได้แค่แขนพูดได้เบาๆ จขกท กับแม่กับยาย จขกท ก็ไปเยี่ยมแก คุณยาย จขกท ก็ปลอบน้องสาวพูดกับน้องสาวจับมือน้องสาวอะไรอีกเยอะแยะ จขกท ก้จำไม่ได้ตอนนั้นยังเด็กมา จนในที่สุดเวลาผ่านไปไม่นานคุณยายแกก็เสียชาวบ้านก็มาช่วยกันเอาศพไปไว้ที่วัดเพราะที่บ้านไม่มีที่ไว้จำได้ว่าเอาไว้แค่คืนเดียวหรือสองคืนนี้แหละค่ะก็เผาศพแก วันที่แกตายนั่นแหละค่ะพี่น้องทุกคนมารวบกันพอคนเอาศพยายแกออกจากบ้านไม่ทันถึงครึ่งทางพี่น้องก็แย่งมรดก เอิ่มม บ้านไม้หลังนั้นแหละค่ะแย่งกัน น่าอายมั้ยละคะ ? ทุกคนว่า หลังจากที่ทำพิธีกรรมงานศพเสร็จ คอ.ก็มางัดแงะเอาฝาไม้ข้างบ้านที่คุณยายแกเคยอยู่ไป แค่ไม้ก็ยังเอาน้อ ==' มีแต่คนเห็นแก่ตัวจริงๆครอบครัวนี้ !!!