เรื่องมีอยู่ว่า.....
...ผมได้รู้จักเขาผ่านทางออนไลน์
จนกระทั่งได้ ออกมาพบกันดูใจกันอย่างจริงๆจังๆ
....
.......แล้วผมก้ ชอบ และรักเขาจากหัวใจจริงๆ
.........และเขาเองก้รุ้ว่า ความรู้สึกของผมที่มีต่อเขา
เป็นยังไง เขาก้ไม่ปติเสท .....
.....แต่กลับมีความรู้สึกที่ ตรงกัน...
....พอผมบอกรักเค้าไปครั้งแรก......
เขา...ก้บอกผมว่า
-เขากลัวว่าเราจะรักเขา
-ทำไมละ?
-เพราะเขาจะไปต่างประเทศแล้ว
.......ไม่อยากผุกมัดผมเอาไว้....
แต่ความรุ้สึกของเขาและผม มันรุ้สึกได้ ว่า ตรงกัน...
เขากลัวที่จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน....
กลัวความไกลกันทำให้เรา ไม่เหมือนเดิม...
เขาเลยยังไม่ให้คำตอบ กับผมว่า รักผมหรือไม่ เพราะ กลัวจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ ......
....กลัวจะต้องทรมานถ้าต้องอยุ่ไกลกัน......
แต่ผมก้ยืนยันว่า .....ผมรักเขาเพียงคนเดียว....
และผมก้ยินดีรอ เขากลับมาเสมอ....
.......ผมยังเคยบอกเขาเลย....
...ว่าผมเองก้อาจจะต้องไปต่างประเทศ....เหมือนกันแต่ไป ช้ากว่าเขา....
ด้วยต้นทุนชีวิต ที่แตกต่างกัน ....
.....เพราะต้นทุนชีงิตเขาสุงกว่า....
........ส่วนต้นทุนชีวิตผมมันมาน้อยกว่าเขา ....ก้ตั้งใจว่าจะทำงาน หาเรื่องส่งตัวเองไปต่อต่างประเทศให้ได้....
ผมเลยบอกเขาว่า....
ผมจะไม่เสียใจเลย....หากเราต้องไกลกัน....
เพราะอย่างน้อย....ผมก้รักเขา....
และเชื่อว่า สักวัน.....เราคงได้อยู่ด้วยกัน....
....อีกครั้ง ...ถ้าทุกอย่างลงตัว.....
แต่เขาก้ยังกลัว.....และกลัวใจตัวเองอยู่ดี....
....ผมก้เข้าใจ ก้เลยบอกเขาว่า...งั้น เรามาคบกันอย่างไม่ผูกมัดกันและกัน เลย...ก้แล้วกัน....
แต่...หมายถึงในฐานะเพื่อน ที่ผมอยากรักษาเขาไว้ เพราะผมเองก้ไม่อยากจะเสียเขาไป
....ไม่ว่าจะในสถานะใดก้ตาม....
...ระหว่างเรา.....มันก้ มีการกระทำที่มากกว่าความเป็นเพื่อน กันมาตลอด.....
แต่เขา กลับบอกตัวเองเสมอว่า เขาต้องหักห้ามใจไม่ให้ ความรุ้สึกของเขา รักผม....ไปมากกว่านี้
ทั้งๆที่เขาเองก้ปติเสท ความรักที่ผมมีให้ ไม่ได้เลย...
.....
......ผมเลยบอกเขาไปว่า....ก้เป็นกันแบบนี้แหละไปเรื่อยๆถ้าคุณกลับมาไทยเมื่อไหร่.....ก้ลองมาทบทวนเรื่องระหว่างเราก้ได้.....ว่าจะคบกันดีมั้ย?
...
....เขาก้ตกลง....
...แต่เขาขอให้ผม ไปมคนใหม่ๆ....
...ชึ่งเป็นสิ่งที่ผมทำไม่ได้......
........เขาอยากให้ผมได้พบกับคนที่ดีกว่าเขาที่ไม่ใช่เขา.....
เขาอยากอยู่ใกล้ๆ กับคนที่รัก เสมอ.....ชึ่งเขากลัวว่าความห่างไกล จะทำให้เราสองคนทรมาน
และเขาก้ยังพยายาม พุด เพื่อให้ผมมีคนใหม่ๆ ให้ได้....และผมก้ปติเสท เสียงแข้งเรื่อยมา.....
ตอนนี้ผมกับเขายัง มีเวลาร่วมกันยังได้เตอกันทุกอาทิตย์....
....ผมอยากรุ้ว่า ผมควรจะทำยังไงกับ เรื่องราวแบบนี้....
ในระหว่างที่ผมยังมีโอกาศ แม้จะเสียใจ แต่ผมก้ จะไม่มีวันเปลี่ยนใจเด้ดขาด.....
...เพื่อนๆว่าผมควร จะทำยังไงดี....
เมื่อคนที่รัก กำลังจะไปต่างประเทศ
...ผมได้รู้จักเขาผ่านทางออนไลน์
จนกระทั่งได้ ออกมาพบกันดูใจกันอย่างจริงๆจังๆ
....
.......แล้วผมก้ ชอบ และรักเขาจากหัวใจจริงๆ
.........และเขาเองก้รุ้ว่า ความรู้สึกของผมที่มีต่อเขา
เป็นยังไง เขาก้ไม่ปติเสท .....
.....แต่กลับมีความรู้สึกที่ ตรงกัน...
....พอผมบอกรักเค้าไปครั้งแรก......
เขา...ก้บอกผมว่า
-เขากลัวว่าเราจะรักเขา
-ทำไมละ?
-เพราะเขาจะไปต่างประเทศแล้ว
.......ไม่อยากผุกมัดผมเอาไว้....
แต่ความรุ้สึกของเขาและผม มันรุ้สึกได้ ว่า ตรงกัน...
เขากลัวที่จะไม่ได้อยู่ด้วยกัน....
กลัวความไกลกันทำให้เรา ไม่เหมือนเดิม...
เขาเลยยังไม่ให้คำตอบ กับผมว่า รักผมหรือไม่ เพราะ กลัวจะห้ามใจตัวเองไม่ได้ ......
....กลัวจะต้องทรมานถ้าต้องอยุ่ไกลกัน......
แต่ผมก้ยืนยันว่า .....ผมรักเขาเพียงคนเดียว....
และผมก้ยินดีรอ เขากลับมาเสมอ....
.......ผมยังเคยบอกเขาเลย....
...ว่าผมเองก้อาจจะต้องไปต่างประเทศ....เหมือนกันแต่ไป ช้ากว่าเขา....
ด้วยต้นทุนชีวิต ที่แตกต่างกัน ....
.....เพราะต้นทุนชีงิตเขาสุงกว่า....
........ส่วนต้นทุนชีวิตผมมันมาน้อยกว่าเขา ....ก้ตั้งใจว่าจะทำงาน หาเรื่องส่งตัวเองไปต่อต่างประเทศให้ได้....
ผมเลยบอกเขาว่า....
ผมจะไม่เสียใจเลย....หากเราต้องไกลกัน....
เพราะอย่างน้อย....ผมก้รักเขา....
และเชื่อว่า สักวัน.....เราคงได้อยู่ด้วยกัน....
....อีกครั้ง ...ถ้าทุกอย่างลงตัว.....
แต่เขาก้ยังกลัว.....และกลัวใจตัวเองอยู่ดี....
....ผมก้เข้าใจ ก้เลยบอกเขาว่า...งั้น เรามาคบกันอย่างไม่ผูกมัดกันและกัน เลย...ก้แล้วกัน....
แต่...หมายถึงในฐานะเพื่อน ที่ผมอยากรักษาเขาไว้ เพราะผมเองก้ไม่อยากจะเสียเขาไป
....ไม่ว่าจะในสถานะใดก้ตาม....
...ระหว่างเรา.....มันก้ มีการกระทำที่มากกว่าความเป็นเพื่อน กันมาตลอด.....
แต่เขา กลับบอกตัวเองเสมอว่า เขาต้องหักห้ามใจไม่ให้ ความรุ้สึกของเขา รักผม....ไปมากกว่านี้
ทั้งๆที่เขาเองก้ปติเสท ความรักที่ผมมีให้ ไม่ได้เลย...
.....
......ผมเลยบอกเขาไปว่า....ก้เป็นกันแบบนี้แหละไปเรื่อยๆถ้าคุณกลับมาไทยเมื่อไหร่.....ก้ลองมาทบทวนเรื่องระหว่างเราก้ได้.....ว่าจะคบกันดีมั้ย?
...
....เขาก้ตกลง....
...แต่เขาขอให้ผม ไปมคนใหม่ๆ....
...ชึ่งเป็นสิ่งที่ผมทำไม่ได้......
........เขาอยากให้ผมได้พบกับคนที่ดีกว่าเขาที่ไม่ใช่เขา.....
เขาอยากอยู่ใกล้ๆ กับคนที่รัก เสมอ.....ชึ่งเขากลัวว่าความห่างไกล จะทำให้เราสองคนทรมาน
และเขาก้ยังพยายาม พุด เพื่อให้ผมมีคนใหม่ๆ ให้ได้....และผมก้ปติเสท เสียงแข้งเรื่อยมา.....
ตอนนี้ผมกับเขายัง มีเวลาร่วมกันยังได้เตอกันทุกอาทิตย์....
....ผมอยากรุ้ว่า ผมควรจะทำยังไงกับ เรื่องราวแบบนี้....
ในระหว่างที่ผมยังมีโอกาศ แม้จะเสียใจ แต่ผมก้ จะไม่มีวันเปลี่ยนใจเด้ดขาด.....
...เพื่อนๆว่าผมควร จะทำยังไงดี....