ก่อนอื่น เราเป็นแม่ลูกอ่อนไม่มีรายได้ บางวันก็พอมีถ้าลูกไม่ร้องรายได้วันล่ะ50-70บาท  เลี้ยงคนเดียว
แฟนไม่ช่วยเลี้ยง แต่ ส่งเงินมาให้เสมอ/ทั้งของลูกและของเรา ถ้าส่งมา1,000บาท  500-800จะเป็นส่วนของลูกเงินใช้จ่ายกับเงินออมที่เหลือเป็นของเราประมาณ100-200  (ได้ณปัจจุบัน)
    
เรากับแฟนเคยอาศัยหลับนอนด้วยกันเราเป็นคนกลางมีพ่อแม่ แฟนเป็นลูกคนโต อาศัยอยู่ยายมาตั้งแต่เกิดไม่มีพ่อ แม่      เราเป็นคนเลี้ยงลูก/ทำงานบ้าน/ซักผ้า/หุ้งข้าว/ล้างจาน/ซื้อของเข้าครัว/ทำกับข้าว/ อีกหลายอย่าง งานบ้านเราทำทั้งหมด เราดูแลแฟนเป็นอย่างดี กับข้าวเอย ของกิน การเอาใจใส่แฟนเราทำให้เขามีนี้ตลอด ที่คบกัน ส่วนตัวแฟนเราทำงานเลี้ยงเรา เกลือบปีจนมีลูกแฟนก็ยังทำงาน เราเลี้ยงลูกอยู่บ้าน+ทำงานทุกอย่างเขาออกไปทำงานทุกวัน พออยู่ไปนานเข้า ก็เริ่มมีทะเลาะกัน / 1 เขาทำแต่งานจนไม่มีเวลาให้เรากับลูกเลย(เราเกินความน้อยใจ)
2 กับมาเขาเล่นแต่โทรศัพท์ เพราะเขาอยู่ด้วยแล้วสบายใจ 
3 เราเหนื่อยก็อยากนอนกอดเขา แต่เราต้องอยู่ห่าง อยากให้เขานอนสบายตตัว4เขาชอบว่าเราไม่รักเขาเมื่อก่อนเพราะเราเอาเวลาไปให้ลูก เขาน้อยใจที่เราไม่กอดไม่หอมเขาเหมือนก่อน 5 เขาเป็นคนเเฟลนลี่  คนที่ทำงานก็แซว ว่าแฟนเราแอบมองสาว เราก็ขี้หึง  6เขาชอบออกไปกินเหล้า(นานๆครั้ง) แต่เราไม่ชอบเขาขับรถทำงานตอนกลางคืน กลัวอันตราย แต่ตอนเช้าไม่ห้ามแค่ให้รู้เวลาพอ รู้ว่าเมาแล้วต้องกับบ้านพอ แค่นี้7เขามีอะไรหรือปัญหาอะไรก็ไม่ยอมบอก (จนเรามารู้เอง รุ้สึกแย่น่ะทำไมบอกกันบางเลย)8ต่างคนต่างไม่เข้าใจกันเราพยายามปรับหลายครั้งแล้ว พยายามปล่อย คิดในแง่บวก   แต่นั้นแหละ ความคิดไม่ตรงกัน 
พอนั้นน้อยใจนานๆเข้าก็ไม่เขาใจกันแล้วบอกเลิกกันไป ทะเลาะกัน แยกกันอยู่แต่เขาก็ไปๆมาๆ  เจอหน้าก็มีให้เงินเราบาง ไว้กินขนนส่วนลูกเขาจ่ายเป็นรายอาทิตย์ เวลาผ่านหน้าบ้าน เขามองตลอดแต่พออยู่ต่อหน้าคนเยอะเขาไม่คุยกับเราเลย แต่พออยู่กัน2คนเขาคุยกับเรากอดเราจุ๊บเรา ถามคิดถึงไหม อยากกับนอนด้วยกัน เป็นแบบนี้ทุกครั้งที่เขามาหาเรากับลูก  เป็นเพราะอะไร บางที่เราอะไรมาฝากก็บอกไม่กิน แต่พอนั้นก็เห็นแอบยิ้มจนแก้มจะแตก เราแกล้งไม่คุยเขาก็มองหา   เราซ้อนท้ายหรือไปกับใคร(ญาติพี่น้อง)เขาก็จะมองแล้วขับประกบตามห่างๆเราก็ไม่รู้น่ะว่าต้องทำไง แล้วมันคืออาการอะไร  ต้องการอะไร ต้องยังไง