กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีชายหนุ่มคนหนึ่ง อยากมีความรัก ก็เลยออกตามล่าด้วยวิธีง่าย นั้นคือ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดเครื่องมือที่เรียกว่า LINE แล้วก็สุ่มเลือกที่ถูกใจ หลังจากนั้นจึงเริ่มคุย ไม่นานนักสาวคนนั้นก็เริ่มใจอ่อนและคบกันในเวลาอันสั้น
เรื่องราวดูเหมือนจะไปได้ดีแต่แล้ว ชายหนุ่ม หญิงสาวก็มักจะทะเลาะกัน ด้วยเรื่องเล็กน้อยและตัดท้อด้วยการบอกเลิกกันอยู่เสมอ ช่ายหนุ่มส่งสัญญาณ SOS ไปหาเพื่อนบ้านเพื่อปรับทุกข์ ซึ่งเพื่อนบ้านก็รับฝั่งสม่ำเสอ เพราะที่ผ่านมาชายหนุ่มก็เป็นเพื่อนที่ดีมาโดยตลอด มีบ้างก็ไปปรับทุกข์ที่บ้านเพื่อน เมาบ้างอะไรบ้าง แล้วแต่วัน เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไปเช่นเดิม จนกระทั่ง..
ความอดทนของชายหนุ่มที่ต้องอดทนกับพฤติกรรมความเอาแต่ใจของหญิงสาวเริ่มหมดลง ชายหนุ่มตัดพ้อกับเพื่อนบ้านต่างๆนานา ว่าสาวคนรักให้ฟังอย่างชนิดที่เรียกว่า ยกสัตว์มาทั้งป่าก็ว่าได้ ชายหนุ่มเริ่มเพิกเฉยๆ ขณะที่หญิงสาวก็ดิ้นรนเพื่อต้องการเรียกร้องความรัก ทั้งคู่ยังคงรักๆเลิกๆอย่างต่อเนื่องๆ จนวันหนึ่งชายหนุ่มได้ออกมาประกาศกับชาวบ้านว่า ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ทำอะไรให้ก็ไม่เคยพอใจเลย หมดแล้ว หมดแรงจะทุ่มเทอะไรแล้ว ยอมแพ้. ...... เพื่อนบ้านของชายหนุ่มก็เข้ามาให้กำลังใจ บ้างก็ต่อว่าหญิงสาว บางก็แสดงความยินดีที่ชายหนุ่มเลิกไปได้
แต่เรื่องราวกลับวุ่นวายกว่าเดิม เมื่อหญิงสาวก็เล่าให้เพื่อนบ้านฟังและพวกเขาก็รู้สึกโกรธแค้น ที่ชายหนุ่มออกมาป่าวประกาศว่าหญิงสาว ต่อว่าด้วยถ้อยคำรุนแรงว่า “หน้าผู้หญิง” ชายหนุ่มตกใจกับการถูกรุมกร่นด่า จึงตะโกน SOS อีกครั้งไปยังเพื่อนบ้านตนเองบ้าง เพื่อนบ้านขอชายหนุ่มก็ออกมาต่อว่า เพื่อนบ้านของหญิงสาว และตัวหญิงสาว ต่างๆนานา ทั้งๆที่ ทั้งสองฝ่ายแทบไม่รู้จักกันเลย ไม่เคยโกรธกันลย ก็ว่าได้ ขณะที่เพื่อนของทั้งสองฝ่ายกร่นด่ากันอยู่นั้น ชายหนุ่มได้แต่ยืนเงียบๆห่างออกมาแล้วบ่นพึมพำพร้อมส่งสายตาไปหาหญิงสาวว่า “เค้าไม่ได้ว่าอะไรตัวเองเลยนะคะ” หลังจากการทะเลาะวิวาทอย่างดุเดือดจบลง ชายหนุ่มปรับทุกข์กับเพื่อนบ้านจนเกือบเช้า เพื่อนได้แต่ให้กำลังใจว่า “ชวิตก็ต้องดำเนินต่อไป”
ค่ำวันนั้นเองที่มีผู้พบเจอ ชายหนุ่มเดินทางไปเพื่อขอโทดหญิงสาว นั่นทำให้เพื่อนบ้านฝั่งชายหนุ่มไม่พอใจเป็นอย่างมาก เพราะเขาคือคนที่ตามคนอื่นมาเดือดร้อน เพื่อนบ้านที่ทิ้งทุกอย่างมาเพราะเพียงเขาเรียกนั้น บัดนี้ เขาได้ทิ้งเพื่อนบ้าน เป็น “หมา” เอาไว้กลางทาง...................
ชายหนุ่มรู้สึกสำนึกผิด และกลับมาขอโทษเพื่อนบ้านอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเพื่อนๆก็ต่อว่าเขา แต่ท้ายที่สุดแล้ว ก็ให้อภัยเพราะคำว่า เพื่อน ชีวิตต้องดำเนินต่อไปเหมือนดังที่กล่าว ชายหนุ่มบอกว่า จะไม่มีวันกลับไปคบกับหญิงสาวแน่นอน เพราะได้สาดคำใส่กันจน ไม่เหลือชิ้นดี
เวลาผ่านไปไม่นาน ชายหนุ่มก็แอบลักลอบไป ขอโทษหญิงสาว อีกครั้ง ไม่คิดว่าจะมีคนอื่นมาพบเจอ และคิดว่าเพื่อนบ้านของเขาเป็น
ควาย แต่ความลับไม่มีในโลก เพื่อนบ้านทราบข่าวโดยเร็วและต่อว่าชายหนุ่มรุนแรง ชายหนุ่มบอกว่า นี่คือเรื่องของเขา พวกเจ้าไม่เกี่ยว เพื่อนบ้านได้แต่ถามว่า ใช่ เรื่องของเจ้าข้าไม่ได้เกี่ยว แต่สิ่งที่เจ้าทำคือ ลากพวกช้าไปเกี่ยวตั้งแต่แรกไปให้ทะเลาะกัน เพราะเจ้าขอร้อง แล้วเจ้ายังจะกลืนน้ำลายตัวเอง มาบอกว่า พวกข้าเผือก?? วันที่พวกข้าไปช่วยเจ้าจากการถูกรุม เจ้าก็ไม่เคยถามว่าพวกข้าโดนอะไรบ้าง วันนี้ข้าคงบอกเจ้าได้แค่
.... เอา ที่ สบายใจ ...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..............................................
#แล้วแต่พวกท่านจะได้ข้อคิด
นิทานสอนใจสะท้อนสังคมเรื่อง “หมากับควาย”
เรื่องราวดูเหมือนจะไปได้ดีแต่แล้ว ชายหนุ่ม หญิงสาวก็มักจะทะเลาะกัน ด้วยเรื่องเล็กน้อยและตัดท้อด้วยการบอกเลิกกันอยู่เสมอ ช่ายหนุ่มส่งสัญญาณ SOS ไปหาเพื่อนบ้านเพื่อปรับทุกข์ ซึ่งเพื่อนบ้านก็รับฝั่งสม่ำเสอ เพราะที่ผ่านมาชายหนุ่มก็เป็นเพื่อนที่ดีมาโดยตลอด มีบ้างก็ไปปรับทุกข์ที่บ้านเพื่อน เมาบ้างอะไรบ้าง แล้วแต่วัน เรื่องราวยังคงดำเนินต่อไปเช่นเดิม จนกระทั่ง..
ความอดทนของชายหนุ่มที่ต้องอดทนกับพฤติกรรมความเอาแต่ใจของหญิงสาวเริ่มหมดลง ชายหนุ่มตัดพ้อกับเพื่อนบ้านต่างๆนานา ว่าสาวคนรักให้ฟังอย่างชนิดที่เรียกว่า ยกสัตว์มาทั้งป่าก็ว่าได้ ชายหนุ่มเริ่มเพิกเฉยๆ ขณะที่หญิงสาวก็ดิ้นรนเพื่อต้องการเรียกร้องความรัก ทั้งคู่ยังคงรักๆเลิกๆอย่างต่อเนื่องๆ จนวันหนึ่งชายหนุ่มได้ออกมาประกาศกับชาวบ้านว่า ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว ทำอะไรให้ก็ไม่เคยพอใจเลย หมดแล้ว หมดแรงจะทุ่มเทอะไรแล้ว ยอมแพ้. ...... เพื่อนบ้านของชายหนุ่มก็เข้ามาให้กำลังใจ บ้างก็ต่อว่าหญิงสาว บางก็แสดงความยินดีที่ชายหนุ่มเลิกไปได้
แต่เรื่องราวกลับวุ่นวายกว่าเดิม เมื่อหญิงสาวก็เล่าให้เพื่อนบ้านฟังและพวกเขาก็รู้สึกโกรธแค้น ที่ชายหนุ่มออกมาป่าวประกาศว่าหญิงสาว ต่อว่าด้วยถ้อยคำรุนแรงว่า “หน้าผู้หญิง” ชายหนุ่มตกใจกับการถูกรุมกร่นด่า จึงตะโกน SOS อีกครั้งไปยังเพื่อนบ้านตนเองบ้าง เพื่อนบ้านขอชายหนุ่มก็ออกมาต่อว่า เพื่อนบ้านของหญิงสาว และตัวหญิงสาว ต่างๆนานา ทั้งๆที่ ทั้งสองฝ่ายแทบไม่รู้จักกันเลย ไม่เคยโกรธกันลย ก็ว่าได้ ขณะที่เพื่อนของทั้งสองฝ่ายกร่นด่ากันอยู่นั้น ชายหนุ่มได้แต่ยืนเงียบๆห่างออกมาแล้วบ่นพึมพำพร้อมส่งสายตาไปหาหญิงสาวว่า “เค้าไม่ได้ว่าอะไรตัวเองเลยนะคะ” หลังจากการทะเลาะวิวาทอย่างดุเดือดจบลง ชายหนุ่มปรับทุกข์กับเพื่อนบ้านจนเกือบเช้า เพื่อนได้แต่ให้กำลังใจว่า “ชวิตก็ต้องดำเนินต่อไป”
ค่ำวันนั้นเองที่มีผู้พบเจอ ชายหนุ่มเดินทางไปเพื่อขอโทดหญิงสาว นั่นทำให้เพื่อนบ้านฝั่งชายหนุ่มไม่พอใจเป็นอย่างมาก เพราะเขาคือคนที่ตามคนอื่นมาเดือดร้อน เพื่อนบ้านที่ทิ้งทุกอย่างมาเพราะเพียงเขาเรียกนั้น บัดนี้ เขาได้ทิ้งเพื่อนบ้าน เป็น “หมา” เอาไว้กลางทาง...................
ชายหนุ่มรู้สึกสำนึกผิด และกลับมาขอโทษเพื่อนบ้านอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเพื่อนๆก็ต่อว่าเขา แต่ท้ายที่สุดแล้ว ก็ให้อภัยเพราะคำว่า เพื่อน ชีวิตต้องดำเนินต่อไปเหมือนดังที่กล่าว ชายหนุ่มบอกว่า จะไม่มีวันกลับไปคบกับหญิงสาวแน่นอน เพราะได้สาดคำใส่กันจน ไม่เหลือชิ้นดี
เวลาผ่านไปไม่นาน ชายหนุ่มก็แอบลักลอบไป ขอโทษหญิงสาว อีกครั้ง ไม่คิดว่าจะมีคนอื่นมาพบเจอ และคิดว่าเพื่อนบ้านของเขาเป็น
ควาย แต่ความลับไม่มีในโลก เพื่อนบ้านทราบข่าวโดยเร็วและต่อว่าชายหนุ่มรุนแรง ชายหนุ่มบอกว่า นี่คือเรื่องของเขา พวกเจ้าไม่เกี่ยว เพื่อนบ้านได้แต่ถามว่า ใช่ เรื่องของเจ้าข้าไม่ได้เกี่ยว แต่สิ่งที่เจ้าทำคือ ลากพวกช้าไปเกี่ยวตั้งแต่แรกไปให้ทะเลาะกัน เพราะเจ้าขอร้อง แล้วเจ้ายังจะกลืนน้ำลายตัวเอง มาบอกว่า พวกข้าเผือก?? วันที่พวกข้าไปช่วยเจ้าจากการถูกรุม เจ้าก็ไม่เคยถามว่าพวกข้าโดนอะไรบ้าง วันนี้ข้าคงบอกเจ้าได้แค่
.... เอา ที่ สบายใจ ...
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..............................................
#แล้วแต่พวกท่านจะได้ข้อคิด