ด้วยความที่เราเรียนไม่เก่ง เราจึงตั้งใจเรียนเทอมเข้ามหาลัยปรับตัวยากมาก เรียนก้ยาก ต้องเขียนบรรยายหมดเลย มีปัญหากับเพื่อนอีก สรุปได้เกรด 2.21 น้อยมากไม่เคยแย่แบบนี้ ร้องไห้โชว์เมทเลย เทอมต่อไปเราเอาใหม่ ตั้งใจเรียนเหมือนเดิมแต่สรุปคือ เกรดแย่กว่าเดิม เกรดลด เหลือ 2.07
แอบร้องไห้อีก มีบางวิชา อ.ให้เกรดมั่วโดยการที่ถ้า อ.จำชื่อใครได้ จะได้เอ ส่วนที่ฉันได้มา คือดี ดีด็อก แล้วคือคิดดู ฉันตั้งใจเรียนแทบตาย อ่านหนังสือจะแทบตายแต่กลับำด้เกรดแย่ ต่างกับคนที่ไม่สนใจเรียน แต่ อ.จำชื่อได้ ได้เอมากินสบายใจเชิ้บ พอปี 2 เริ่มไม่สนใจเรียนแล้ว เที่ยว เที่ยวกลางวันนะคะ ห้างบ้าง นุ่นนี่นั่นไป มาเรียนสายบ้าง . คือไม่สนใจระดับหนึ่งเลยคะ แต่เราก้ตั้งใจเรียนบ้างนะ อ่านหนังสือก็แค่ ก่อนสอบ คืนนึงเท่านั้น แต่สรุปว่า เกรดดิฉันดีขึ้นคะ จากเทอมที่แล้ว 2.07 เพิ่มเป็น 3.21เทอมต่อมา ก็ยังเหมือนเดิม แถมเทอมนี้จะแย่กว่าเดิมอีก อกหัก เจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตนิดนึง แล้วมีตอนสอบ กระหน่ำเที่ยว กลาวัน กลางคืนใครชวนก็ไป ไปหมด หนังสือแทบไม่มีเวลาอ่าน แต่ก็อ่าน เครียดกินไม่ได้ นอนไม่หลับ ไม่อยากทำอะไรทั้งสิ้น ทำอะไรก็ร้องไห้เวลาอยุ่คนเดียว ร้องไห้หนักมาก มากมาก นอนตีสี่ ตื่นหกโมงเช้า แย่มาก แต่คะแนนออกมาก็ขึ้นมานิดนึง ได้เกรด3.28 เฮ้อ เสียใจนะที่น้อย แต่ก้โอเคเราเที่ยว เราอกหัก โทษตัวเองเท่านั้น อยากจะบอกคนที่ผ่านมาอ่านนะคะ ว่า เราทุกคนล้วนเครียดเหมือนกันหมด เราคิดท้อได้ เหนื่อยได้ แต่เราอย่ากยุดเชื่อมั่นในตัวเองนะคะ ว่าเราจะต้องทำได้ดีกว่าที่มันเปนอยู่ ถ้าเรียนมันเครียดเราลองลดการคาดหวัง การพยายามา ลงบ้างก็ดีนะคะ ถ้าเราไปเครียดกับมัน มันยิ่งกดดันตัวเอง ยิ่งทำให้เราเครียดไปใหญ่ ลองลดการคาดหวัง ลองเรียนเรียนเล่นเล่น ลองหาความสุขในระหว่างเรียนดูบ้างซิคะ เรามีตวามสุข เราไม่เครียด เราจะเรียนและไม่กดดันกับมันมาก แล้วสิ่งอัศจรรย์อ่านจะเกิดขึ้นกับคุณแบบเราก็ได้นะคะ "บางครั้งความไม่คาดหวัง ก้ทำให้เกิดความพยายามที่จะทำให้เกินความคาดหวัง" (ไอดอลเรากล่าวไว้) ถึงแม้เราจะเรียนไม่เก่งแต่เกรดเรามันก็เด้งขึ้นมาเยอะ อาจจะพอเปนแนวทางสำหรับคนเรียนไม่เก่งอีกหลายคนก็ได้ สู้สู้