วันนี้เราจะเดินทางไปเขาเหมยลี่กัน ซึ่งเราอ่านมาพอคร่าวๆ ว่า เทือกเขาเหมยลี่ เป็นเทือกเขาที่อยู่ทางภาคเหนือของยูนนาน ในเมืองหมิงหย่ง ชาวธิเบตเชื่อว่า ยอดเขาทั้ง 13 แห่งของเทือกเขาเหมยลี่เป็น สถานที่ศักดิ์สิทธิ  มีชื่อเรียกในภาษาทิเบตว่า “คาวากาโป” หมายถึง “ภูเขาหิมะขาว” เป็นส่วนหนึ่งของแนวเทือกเขาหิมาลัยที่ทอดตัวลงมาจากหลังคาโลกทิเบต เป็นยอดเขาสูงสุดอันดับหนึ่งของมณฑลยูนนาน     มีความสูงถึง 6,740 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของเมืองเต๋อชิน ห่างจากตัวเมืองประมาณ 20 กม. … จากตัวเมืองเต๋อชินต่อไปอีกประมาณ 9 กม. จะเป็นจุดชม “เหมยหลี่” ที่เรียกว่า “เฟยไหลซื่อ” ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักดีในหมู่นักท่องเที่ยว
และถือเป็นหนึ่งในแปดยอดเขาศักดิ์สิทธิ์ของชาวทิเบตที่จะต้องมากราบนมัสการ และเดินทักษิณาวัตรรอบภูเขาแห่งนี้อย่างน้อยสักครั้งหนึ่งในชีวิต ได้รับการยกย่องให้เป็น ยอดเขาที่มีรูปทรงงดงามที่สุดในโลก  คล้ายปิรามิดทองคำ  
เธอก็เปรียบเหมือนสาวน้อยขี้อายที่ไม่ยอมเผยโฉมหน้าให้ใครเห็นง่ายๆ  … เธอมักจะหลบซ่อนตัวอยู่หลังม่านหมอกเมฆหนาทึบ … นานๆ ครั้งจึงจะยอมเผยโฉมหน้าออกมาให้เห็นชัดๆ อันนี้ตามที่อ่านมานะคะ เราไปสัมผัสกันจริงๆดีกว่า
        เริ่มจากซื้อตั๋วกอ่นเลย คนขายตั๋วเค้าจะเรียกว่า "เหมยลี่ สโนว์" เราก็พยักหน้ารับเลยคะ ได้ตั๋วราคา 365 บาทเวลารถออก 9 โมงครึ่ง เรามีเวลาเหลือไปหาของใส่ท้องหน้า บขส.กันก่อนคะ จะมีคุณตาคุณยาย จอดรถเข็นมาขายหมันโถ ไข่ต้ม ซาลาเปาอยู่ด้านหน้าเลย ราคาไม่แพงคะ ได้แล้วคะมื้อเช้า

เดินทางกันต่อเลยบรรยากาศในรถที่เราใช้เดินทางวันนี้คะ

วิวตรงจุดแวะพักรถทานข้าว เข้าห้องนำคะ ยิ่งสูงอากาศก็ยิ่งหนาวขึ้นเรื่อยๆคะ

ถ่ายจากในรถนะคะ ก่อนจะถึงเต๋อชิง รถต้องจอดจุดหนึ่งตรวจพาสปอร์ตผู้โดยสารบนรถ คนขับรถจะขอเอกสารทุกคนแล้วเอาไปที่ป้อมทหารตรวจก่อนจะเข้าไปได้คะ แต่เราไม่กล้าถ่ายรูป ถ่ายแต่วิวบริเวณนั้นมา


ตรวจเสร็จเรียบร้อย เราก็เดินทางกันต่อคะ ขึ้นไต่เขาสูงขึ้นไปเรื่อยๆ เราจะเห็นแต่ละหมู่บ้านจะอยู่ห่างๆกันพอสมควร แต่จะเห็นตลอดเส้นทางคะ



เรามาเปิดดูสักหน่อยว่ายังมีหิมะให้เราเห้นมั้ย ที่เหมยลี่

ตอนนี้เราใกล้เต๋อชิงแล้วคะ วิวก็จะเปลี่ยนไปเลยจากที่เรามาจากแชงกรีล่าก่อนถึงเต๋อชิงจะมีแต่หิน หน้าผา เขา ไม่เห็นต้นหญ้าเขียวเท่าไหร่ และยังไม่เห็นยอดหิมะ แต่พอเราใกล้จะถึงเราก็เริ่มเห็นหิมะแล้วคะ ดีใจสุดๆ


และแล้วเราก็มาถึงเต๋อชิงคะ ขอบอกว่าเส้นทางนี้คดเคี้ยวเช่นเดิมคะ ใครเมารถโปรดทานยามาเลยนะคะ แต่ถ้าใครไม่ชอบทานยาในรถเค้าแจกถุงไว้ให้คะ จอดพักรถที่ บขส.เต๋อชิง และต้องนั่งรถไปต่ออีก 20 นาทีคะ กว่าจะถึงที่จุดชม เหมยหลี่ คะ และแล้วเราก็มาถึงคะ เวลาประมาณ บ่ายโมง ใช้เวลาเดินทาง 5 ชม.คะ เราเดินหาที่พักกันก่อน เราเลือกพักบนที่สูงนิดหน่อย เพราะคิดว่าคงจะเห็นยอดเขาเหมยลี่ยามเราตื่นขึ้นมาตอนเช้า แต่ ณ ขณะนี้เรายังไม่เห็นอารัยเลยคะ  นอกจากหมอก และอากาศที่หนาวจับใจ เเราเดินขึ้นที่พักเหนื่อยมากคะ เหมือนหายใจไม่ออก อากาศไม่พอ ต้องค่อยๆเดินๆหยุดๆคะ เรายังปรับตัวไม่ได้ รู้สึกมึนหัวนิดหน่อย ในที่สุดเราก็ได้ที่พักคะ ราคา 900 บาท แต่ลืมถ่ายรูปด้านห้าโรงแรมมาให้ดูคะ

เป็นที่นอนไฟฟ้าอยู่ด้านในด้วยคะ เพราะมันหนาวมากเวลากลางคืน เป็นห้องพักที่กว้างมากกก




เมื่อเก็บของเข้าทีพักเรียบร้อย เราก็ออกมาเดินเล่นกันสักหน่อย และเราก็ได้ตั๋วชมอุทยาน ราคา 750 บาท ชมได้ทุกที่คะ แต่ความตั้งใจเราก็คือ หิมะบนยอดเขาเหมยลี่ ซึ่งบางคนก็บอกว่าไม่เห้นกันได้ง่ายๆนะคะ อยู่ที่ว่าเธอจะโผล่มาจากม่านเมฆให้เห็นรึป่าว งานรอชมต้องมาคะ มาชมด้านในอุทยานกะนก่อนคะ ที่นี่เค้าจะมีป้าย ภาษาจีน ธิเบต อังกฤษคะ แต่ก็ยังไม่เห็นยอดหิมะเลยคะ





เดินชมเมืองไปเรื่อยๆ



ตัวนี้หาดูได้ง่ายมาก เดินจะชนกันเลยคะ เชื่องมากถ่ายรูปคู่ได้สบาย ที่นี่เค้าเลี้ยงแบบอิสระ เวลาเดินระวังเหยียบ อึ๊ อึ ของน้องเค้านะคะ เกลื่อนถนนคะ

ต่อมาก็อาหารเย็นของเราวันนี้คะ เราเลือกร้านติดถนนคะ เพราะเราเฝ้ารอหิมะบนยอดเขาซึ่งเราค่อยๆเริ่มเห็นทีละนิดคะ

ภาพนี้คือถ่ายจากร้านอาหารที่เรานั่งกินคะ จำได้ว่าตอนนี้ เวลา 2 ทุ่ม แต่ยังไม่มืดเลย ที่นี่มืดช้ามากคะ

กินเสร็จเราก็ต้องนอนคะ เพราะพรุ่งนี้เราต้องตื่นเช้ามารอชมหิมะบนยอดเขากัน