***ก่อนจะเกิด มินิซีรีส์ชุด ชะนีลุยเดี่ยวทั้ง 4 EP ความจริงคือ เริ่มจากทริปนี้ก่อน กับการเที่ยวจีนครั้งแรกเมื่อ 1 ปีที่แล้ว
***เมื่อ 1 ปีที่แล้วไม่คิดจะทำรีวิว ภาพเลยอาจไม่แน่นและไม่สวยเท่าไรเพราะยังใช้กล้องมือถือ และโทรศัพท์พังก่อน จึงมีแต่ภาพตัวเองที่เก็บไว้ในเฟสบุค ขออภัยด้วยนะคะ
***วัตถุประสงค์คือ เพื่อยืนยันว่า จีน

"ชะนีคนเดียวก็สามารถไปเที่ยวได้ เพราะฉันไปมา 2 ครั้งแล้ว และจีนไม่ได้เลวร้ายอย่างที่หลายๆคนเข้าใจ!!!"

คำนำ

ครั้งแรกกับการอุจจาระแบบมองหน้ากัน
ประทับใจจริงๆทริปนี้ อัพเลเวลในด้านมืด ความหน้าหนาและ ความหยาบคายขึ้นเยอะ
ถามว่าโมโหมั้ยเวลาพวกเขาทำสกปรก????
โมโหสิคะ สบถเป็นพันคำ!!

บอกตรงๆนะคะเรื่องห้องน้ำ ห้องน้ำไม่เท่าไร.. แต่เขา(เลือก)ไม่ทำให้สะอาด...ส่วนหนึ่งจึงเป็นปัญหาที่คน แต่ฉันเข้าใจว่าประชากรอยู่เยอะ การรีบเร่ง หรือการแก่งแย่งจึงเป็นเรื่องธรรมดา

ทริปนี้ฉันจึงต้องปรับตัวและทำตัวชั่วไม่น้อย เพราะถ้าไม่ชั่ว เราก็จะไม่ได้สิ่งที่ต้องการ โดนแซงหมด ฉันโดนเบียดกระเด็นบ้าง วิ่งชนมือถือตกบ้าง กล้องตกบ้าง เขาก็ไม่แยแสนะจ้ะ เดินไปแบบไม่มีไรเกิดขึ้น

เอาล่ะ!!! เอาเป็นว่าแค่ประชากรส่วนหนึ่ง
ส่วนที่ดีดีก็มีมากมาย อย่างเช่นเพื่อนใหม่นับสิบที่ฉันได้พบ เขาดีกับฉันมาก ดังนั้น เรื่องแค่นี้ฉันรับได้ค่ะ เพราะธรรมชาติสวยมาก สวยจนมองข้ามเรื่องเล็กน้อยไปเลย ทริปนี้ฉันได้อะไรมากมาย ต้องบอกว่าถ้าเทียบกับทริปยุโรป ทริปนี้ฉันลงทุนต่ำ แต่สิ่งที่ฉันได้มาครบรสจริงๆ โดยไล่ระดับตั้งแต่


Credit  http://news.xinhuanet.com/english/2009-09/12/content_12037443.htm

เต๋อชิง
เมืองชายขอบของยูนนานที่ติดกับทิเบต ได้ความรู้สึกงดงามแห่งธรรมชาติ ที่นี่ทำให้ฉันรู้สึกว่าจีนภูมิประเทศยิ่งใหญ่จริงๆ ภูเขาแต่ละลูกใหญ่ สูงและชันและเรียงรายกันเป็นระเบียบอย่างที่ไม่น่าเชื่อว่านี่คือธรรมชาติ ฉันได้เทรคกิ้ง 6 ชม. ครั้งแรก โดยเฉพาะธงมนต์และเหม่ยลี่สีทอง เป็นภาพที่ชวนจดจำไปอีกนานแสนนาน และเป็นประสบการณ์ที่หาที่ไหนไม่ได้ ที่นี่ทำให้ฉันได้อยู่กับตัวเองและมองสิ่งรอบข้างด้วยหัวใจอย่างแท้จริง เพราะมันเหงาแทบจับใจ


Credit  http://www.chinatravelplanner.com/china-tour/YNNP002.html

แชงกริล่า
ที่นี่เป็นเมืองเล็กๆ และมีความเป็นทิเบตสูง หลังจากเกิดไฟไหม้ไปเกือบครึ่ง ที่นี่อยู่ในช่วงของการบูรณะเพื่อความอยู่รอด จึงมีตึกที่พยายามเก่าแต่ใหม่อยู่มากมาย ที่นี่ฉันได้กินเนื้อจามรีแสนอร่อยย ได้เห็นหมาทิเบตัน ได้แต่งตัวเป็นสาวนาซี ได้เจอมิตรภาพทั้งชาวไทยและต่างชาติ ความเหงาของฉันเบาบางลง ยิ่งวันที่ฉันได้ขึ้นหุบเขาพระจันทร์สีน้ำเงิน มันงดงามราวกับเส้นทางสู่สวรรค์จริงๆ โดยที่นี่เป็นครั้งแรกที่ทำให้ฉันยอมแพ้เรื่องความหนาวเลยค่ะ เนื่องจากลมแรง หิมะฟาดหน้าและตัวแดงไปหมด แต่ก็สะใจดีค่ะ ที่นี่ฉันได้เพื่อนใหม่เป็นสาวจีนมากมาย ที่ดูแลราวกับฉันเป็นลูกอ่อนพึ่งคลอดออกมา



Credit  http://www.chinatravelplanner.com/china-tour/YNNP002.html

ลี่เจียง
เมืองแห่งสีสันและความบันเทิง ท่ามกลางความงดงามของสถาปัตยกรรมระดับมรดกโลก ที่นี่ฉันไม่เหงาเลย เพราะมีตี๋น้อยหมวยน้อยมาช่วยไม่ขาดสาย ที่นี่ฉันผลาญเงินไปกับอวี้หลงเซียะซานถึง  2 วัน!!!!  แน่นอนน้อยคนนักที่จะทำ เพราะค่าเข้าโหดไม่น้อย ถ้าไม่บ้าภูเขาหิมะเข้าเส้นจริงๆ ฉันขึ้นกระเช้าสองกระเช้า เพื่อไปดูภูเขาหิมะ ฉันยังเที่ยวผับ 2 คืน!!! และเก็บเมืองโบราณครบหมดทุกมุม  ฉันมั่นใจว่าข้อมูลในตัวฉันแน่นมาก พอๆกับรองพื้นที่หน้าเลย แต่เมืองนี้โรแมนติกมาก เพลงหวาน บรรยากาศดี มาคนเดียวบางทีก็แอบตาร้อนคู่ข้างๆพอสมควร



ฉันจองตั๋วแอร์เอเชียราคาไปกลับ สี่พันกว่าบาทและจองล่วงหน้าแค่ 4 เดือนค่ะ

10 มี.ค 2016  บินลงคุนหมิง นอนบนรถบัสไปแชงกริล่า
11 มี.ค 2016  ตื่นเช้าแชงกริล่า มุ่งหน้าสู่เต๋อชิง แล้วซิ่งต่อไปวัดเฟยไหลซื่อ
12 มี.ค 2016  เทรคกิ้งใสใส เดินไปในธารน้ำแข็งหมิงหย่ง
13 มี.ค 2016  กลับสู่แชงกริล่า ลั้ลลาหาจามรีกิน!!!
14 มี.ค 2016 เที่ยววัดโปตาลา แล้วไปซ่าที่หุบเขาพระจันทร์สีน้ำเงิน
15 มี.ค 2016 มุ่งหน้าสู่ลี่เจียง ขอเพียงกินของดี
16 มี.ค 2016 ไปเที่ยวภูเขาหิมะมังกรหยก กับกระเช้าใหญ่
17 มี.ค 2016 ไปเที่ยวภูเขาหิมะมังกรหยกกับกระเช้าเล็ก แต่น่ารัก
18 มี.ค 2016 เที่ยวเมืองเก่าซู่เหอและไป๋ซา
19 มี.ค 2016 เดินเมืองเก่าต้าหยาน หาของทานฆ่าเวลา เพื่อนอนรถไฟกลับคุนหมิง
20 มี.ค 2016 ถึงคุนหมิงตอนเช้า และเดินทางกลับสนามบินเพื่อกลับไทยแลนด์!!


START!!!



ฉันบินจากดอนเมืองไปคุนหมิงใช้เวลา 3 ชั่วโมง  จากนั้นออกจากสนามบินมาที่ทางออกประมาณที่ 3 และ 4 เพื่อขึ้นรถบัสหมายเลข 5 ซึ่งขายตั๋วอยู่หน้าประตูไปสถานีขนส่งตะวันตก (west bus station) 汽车东站 ออกเสียงว่า "ชีเจ้อตงชาน" ให้สังเกตเจ้าหน้าที่ที่ใส่สายสะพายสีแดงไว้ เขาจะพูดภาษาอังกฤษกับเราได้ หรือตาม tourist information ส่วนตรงอื่นอย่าไปหวัง....

รายละเอียดการเดินทางในคุนหมิงเพิ่มเติม
https://m.ppantip.com/topic/31706259?

เมื่อมาถึงสถานีขนส่งตะวันตกแล้ว สังเกตง่ายๆคือ พวกลากกระเป๋าจะลงกันเยอะมาก เราลงตามแล้วเดินตามไปเลยจ้ะ จากนั้นเข้าไปในอาคาร จะมีช่องขายตั๋วหลายช่องเลย เข้าช่องไหนก็ได้ค่ะ แล้วบอกเขาว่าจะไปไหน เดิมทีฉันจะไปเต๋อชิง ซึ่งมีแค่รอบเดียวต่อวัน แน่นอนว่าจึงเต็มง่ายมาก เลยต้องนั่งรถไปแชงกริล่าหรือจงเตี้ยน แล้วค่อยต่อรถจากที่นั่นไปยังเต๋อชิง ที่นี่ที่นั่งจะระบุตามหมายเลขบนตั๋วนะคะ ถามคนขับอีกทีนะว่าที่ตัวเองนั่งตรงไหน

โดยรถที่ฉันเลือกเป็นรถนอนจ้ะ นอนยาวๆเช้าถึงแชงกริล่า ถ้าสถานีรถบัสใหญ่อย่างที่คุนหมิงก็จะมีหลายเกท แต่ถ้าอย่างแชงกริล่าหรือเต๋อชิงจะมีแค่เกทเดียว ลองถามเจ้าหน้าที่ดูนะคะ(ซึ่งเจ้าหน้าที่ก็พูดภาษาอังกฤษไม่ได้¥_¥)

ตารางรถบัสจากคุนหมิงไปสถานที่ต่างๆ พร้อมราคาค่ารถ


สภาพรถไนท์บัส

เนื่องจากเลือกเป็นรถนอนไนท์บัสเพื่อประหยัดค่าที่พัก จึงมีการจอดระหว่างทางเพื่อให้ผู้โดยสารและคนขับได้หลับแบบเต็มที่และเดินทางต่อในช่วงเช้า
ยามเช้าระหว่างทางสู่แชงกริล่า ตื่นเลยค่ะ!!!




พอลงรถบัสปุ้บ ฉันก็ไปที่เคาท์เตอร์ซื้อตั๋วรถไปเต๋อชิงต่อราคา 68 หยวน ใช้เวลาประมาณ 6 ชั่วโมง

***ส่วนใหญ่คนจะนิยมใช้เส้นทาง คุนหมิง-ต้าลี่-ลีเจียง-แชงกริล่า-เต๋อชิง แต่ฉันเลือกที่จะเดินทางจาก คุนหมิง-เต๋อชิง-แชงกริล่า-ลี่เจียง-คุนหมิง เพราะฉันเรียงจากความต้องการมากสุดจนถึงน้อยสุดค่ะ และตัดต้าลี่ออก เพราะไม่ใช่แนวของฉัน ฉันชอบภูเขาหิมะค่ะ***


ที่แวะพักระหว่างทางไปเต๋อชิง ก่อนจะเข้าสู่ทางเขาสูงชันและหิมะตก

โอ้โห.....เป็นการนั่งรถที่คุ้มค่ามาก แค่นั่งรถก็ฟินแล้วค่ะ!!!

โชคดีของฉันที่ก่อนมาหิมะตกพอดี แถมถนนไม่ปิด เพราะมิฉะนั้นคงไม่สวยขนาดนี้


สำหรับคนที่เหมารถและมาเป็นกลุ่มก็จะได้จอดถ่ายภาพแบบนี้ แต่ฉันมารถบัส ฉันจึงอดเลย อิจฉาจัง


ถึงแล้วค่ะเมืองเต๋อชิง


เมื่อมาถึงสถานีรถบัส ให้ถามคนขับต่อเลยว่าจะไปเฟยไหลซื่อมั้ย? ถ้าคนขับไป ก็โชคดีไปค่ะ  แต่ของฉัน คนขับตอบอะไรไม่รู้เรื่อง ฉันฟังไม่ออก โชคดีที่มีหนุ่มตี๋พูดอังกฤษได้มาช่วยฉันไว้ เขาบอกให้ฉันรอรถบัสคันต่อไป เขาก็จะไปด้วย ให้ไปพร้อมกัน ระหว่างนี้เขาจึงพาฉันไปห้องน้ำเนื่องจากจากฉันหน้าตาดูปวดมาก!! และฉันได้ไปเข้าห้องน้ำเล็กๆในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งของเต๋อชิง  ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉันว่าฉันป่วยเป็นอะไร....

เปล่าหรอก ฉันแค่ปวดห้องน้ำและมาขอเข้าเท่านั้น.......

จึงเป็นโชคร้ายของฉัน  เพราะมันคือห้องน้ำที่สกปรกที่สุดในชีวิตของฉัน (เกือบสำรอกออกมาด้วย)



จากนั้นเราก็นั่งรถบัสแบบที่เรานั่งจากแชงกริล่า มุ่งหน้าไปเฟยไหลซื่อต่อในราคาเพียง 5 หยวน(ถ้าเหมาแท้กซี่ราคา 20-30 หยวน) โดยระยะทาง  15 กิโลเมตรก็ถึงแล้ว



จากนั้นเราก็หาที่พักกันค่ะ โชคร้ายของฉันที่มาคนเดียว ฉันเดินเลียบตามกำแพงวัดเพื่อหาที่พัก และหลุดเข้าไปในโรงแรมของคุณลุงขี้เมาคนนึง  ฉันจ่ายค่าห้องพักคืนละ 80 หยวน 2 คืน เป็นเงิน 160 หยวน

แต่คุณพระ ส้วมหลุมแถมเป็นส้วมรวม!!! ไม่แยกชายหญิง




ในห้องพักไม่มีฮีทเตอร์ กลอนประตูพังล้อคไม่ได้ เอานิ้วถูผนังแล้วฝุ่นติดมือ!! มองลงพื้นมีซากถุงยางวางอยู่ กรี้ดดดดดดดดดด!!!




ชะนีพล่านเก็บของวิ่งลงทันที!!



บนความโชคร้ายของฉัน มีสองหนุ่มที่เจอบนรถบัสเดินผ่านมาพอดี



เฮ้!!ยู เฮลพ์มี!! ไอไม่อยากสะเตเฮีย!!!!ไอซีคอนดอม!!!! บลาๆๆๆๆๆๆ

สองหนุ่มเดินไปหาลุงขี้เมา และพูดอะไรบางอย่าง ลุงมองฉันด้วยความแค้นและโยนเงินคืนใส่ฉันพร้อมกับฉีกกระดาษสำเนาพาสปอร์ตฉันด้วยความโมโห



หึหึหึ เรื่องของลุง!!หนูไปละ!!! (จะโกรธลุงไปฉันก็ด่าเขาไม่เป็นอยู่ดี)